Κοίτα ποιος μιλάει για την οικονομία...

Με περισσό θράσος οι νεοδημοκράτες πρώην υπουργοί κάνουν κριτική, ενώ όλα φανερώνουν πως το παιχνίδι των ξένων οίκων (...ανοχής) είναι στημένο

Κουράστηκα. Δηλαδή όχι απλώς κουράστηκα, έχω «φορτώσει» κανονικά. Ώς εκεί που δεν παίρνει. Με όλα αυτά που γίνονται φυσικά. Σου λέει είναι χάλια η οικονομία, πιο χάλια δεν γίνεται, αλλά στα καπάκια πέφτει και η πρόβλεψη ότι θα πάει ακόμη πιο χάλια. Πώς γίνεται αυτό, δυσκολεύεσαι να το καταλάβεις, αλλά η εικόνα που έχεις μπροστά σου δεν αφήνει πολλά περιθώρια για παρανοήσεις και αμφιβολίες: από τη μια μεριά είναι η κυβέρνηση, από την άλλη αυτοί οι περίεργοι «ξένοι οίκοι (θα το πω, κρατιέμαι με το ζόρι όλες αυτές τις ημέρες, αλλά όχι, θα το πω: ανοχής! ναι ανοχής), που λες ρε παιδί μου, κάτι έχουν μαζί μας. Δεν μας «πάνε». Κι εκεί που ψάχνεσαι να δεις αν είναι ζήτημα χημείας ή κάτι βαθύτερο, αντιλαμβάνεσαι ότι το παιχνίδι είναι στημένο και η τράπουλα σημαδεμένη από την αρχή ώς το τέλος. Οι τύποι, οι «οίκοι» που λέγαμε, είναι προφανές ότι μας έχουν βάλει μπροστά, για δύο λόγους: ο ένας είναι γιατί αυτοί που βρίσκονται πίσω τους κονομάνε τρελά εις βάρος μας (διάβασα κάπου και κάτι ελληνάρες, μεταξύ τους, να τους χαιρόμαστε!), και ο δεύτερος γιατί όσο βαράνε αυτοί το ελληνικό σαμάρι, κανείς δεν ασχολείται με τον ιταλό (ισπανό, γερμανό, ακόμη και άγγλο) γάιδαρο! 

Θα κριθεί από το αποτέλεσμα
Ως εκ τούτου, όσοι εξ ημών και υμών φρίττουν κάθε φορά που ένας εξ αυτών των «οίκων» (της ανοχής) υποβαθμίζει την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας, και κάθε φορά που ένας ξένος επίσημος, καλή ώρα σαν αυτό τον Σόιμπλε τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών, μας την πέφτει, ας κουλάρουν. Όπως εξήγησα όλα αυτά έχουν συγκεκριμένη αιτία και οφείλονται αποκλειστικά στο πώς πίσω από τη δική μας καμπούρα θα κρυφτούν οι άλλοι. Είναι πολλοί το ξέρω, αλλά οι άνθρωποι το προσπαθούν, και γι΄ αυτό τα πράγματα φαίνονται τόσο άγρια. Θα μου πεις δεν είναι; Είναι, πώς δεν είναι. Αλλά και τι να κάνεις απέναντι σε όλο αυτό, που λες και το καθοδηγεί η μπαγκέτα ενός αόρατου μαέστρου.

Εμένα πάντως μου αρέσει η αταραξία του Γιώργου. Ο άνθρωπος δείχνει ότι το ΄χει. Και ανεξάρτητα από το αν το ΄χει πραγματικά, οφείλει κανείς να του αναγνωρίσει ότι το παλεύει. Βεβαίως όπως και σε όλα τα πράγματα, εκ του αποτελέσματος θα κριθεί και η αποτελεσματικότητα της προσπάθειάς του. Κι ένα άλλο πράγμα που μου αρέσει, είναι η επιμονή του. Σου λέει, εκεί. Δεν πάν΄ να πιέζουν αυτοί; Εγώ αυτά θα κάνω. Τέλος. Ο επίμονος Γιώργος...

5 χρόνια δεν άφησαν τίποτα όρθιο!

Ο επιμένων νικά, έλεγαν παλιά. Αλλά έλεγαν επίσης και ο τολμών νικά. Εκείνος που δεν πρόκειται ποτέ να «νικά», είναι αυτός που κάθεται και γυαλίζει καρέκλες, καναπέδες και ό,τι άλλο βρει πρόχειρο για να ξαπλώσει το κουρασμένο, από την ώρα που γεννήθηκε, κορμί του - καλή ώρα εκείνος ο Καραμανλής πρωθυπουργός της χώρας, πριν από μόλις 80 ημέρες τρομάρα μας (όχι «του», γιατί αυτός καλά έκανε, εμείς τι κάναμε που του δώσαμε και δεύτερη ευκαιρία να μας κυβερνήσει). Ως εκ τούτου άδικο δεν είναι να την πέφτουν διάφοροι σ΄ αυτόν που κινείται και προσπαθεί να κάνει κάτι όταν αυτοί οι ίδιοι, όπως είπαμε και παραπάνω, δεν έκαναν απολύτως τίποτε; Κρίμα είναι, κι άδικο είναι, και ντροπή είναι, και εξοργιστικό πάνω απ΄ όλα. Βρέθηκα στη Βουλή τις προηγούμενες ημέρες που συζητούσαν τον προϋπολογισμό του 2010. Άκουσα πολλούς βουλευτές, άκουσα και αρκετούς νεοδημοκράτες. Μεταξύ των οποίων και πρώην υπουργούς των κυβερνήσεων Καραμανλή. Που με περισσό θράσος εγκαλούσαν την κυβέρνηση για τα χάλια της ελληνικής οικονομίας!! Συγγνώμη, επειδή ήμασταν τόσο ανεκτικοί μαζί τους στα 5 χρόνια που κυβέρνησαν τη χώρα με τα γνωστά (καταστρεπτικά) αποτελέσματα, θεωρούν ότι έχουμε υποστεί και ομαδική λοβοτομή; Έλεος δηλαδή. 

Όχι πράσινο κράτος μετά το γαλάζιο
Δεν λέω ότι δεν έχουν το δικαίωμα να μιλούν, όχι. Προς Θεού. Να μιλάνε, αλλά να μη μας εμπαίζουν. Γιατί αυτό μόνο με εμπαιγμό μοιάζει. Άγριο μάλιστα. Αφού κύριε, το ξέρουν και οι πέτρες, πως αν η χώρα βρίσκεται σήμερα στο χείλος του γκρεμού οφείλεται κατ΄ αποκλειστικότητα στη δική σας ανικανότητα, τι θες να μας πεις τώρα; Άσε πια το άλλο σοβαρό επιχείρημα, για να αποδείξουν ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της οικονομίας: ότι δεν έχει, λέει, ολοκληρώσει ακόμη τις τοποθετήσεις γενικών γραμματέων στα υπουργεία. Μάλιστα. Όντως σοβαρό επιχείρημα. Κανονικά η κυβέρνηση θα έπρεπε ήδη να είχε παραιτηθεί που δεν μπόρεσε να... κυριεύσει με το πράσινο κράτος, το γαλάζιο που είχαν εγκαθιδρύσει εκείνοι. Αλλά φευ, δεν τα κατάφερε, γιατί δεν είχε την ικανότητα να το πράξει. Την... κατακρίνω, και υιοθετώ απολύτως τους νεοδημοκρατικους ισχυρισμούς που αποδεικνύουν ότι... αυτοί παιδί μου σαράντα χρόνια να κάτσουν στην αντιπολίτευση, αποκλείεται να βάλουν μυαλό.

Βρήκαν ευκαιρία να βολέψουν μερικούς
Η αλήθεια είναι πως και ορισμένοι Πασόκοι δεν έχουν μυαλό, αλλά αυτό είναι μιας άλλης τάξεως συζήτηση. Έλεγα τις προάλλες για τον κίνδυνο να υπονομευτεί από μέσα η προσπάθεια του Γιώργου να φέρει την αξιοκρατία στο Δημόσιο. Και σημείωνα ότι είναι κρίμα να πάει στράφι αυτή η προσπάθεια επειδή ορισμένοι υπουργοί θεωρούν ότι είναι ευκαιρία να βολέψουν μερικούς κολλητούς τους σε θέσεις ευθύνης. Άκουσα, κι εγώ, ότι ο νέος γενικός γραμματέας Τουρισμού, πρώην δήμαρχος Ίου, διορίστηκε στη θέση αυτή μέσα από τη διαδικασία που καθόρισε ο Γιώργος, αλλά αποδεικνύεται ότι δεν έχει πτυχίο ΑΕΙ. Θα μου πεις, τα πτυχία κάνουν τον πολιτικό ικανό; Θα σου απαντήσω όχι, ή για να είμαι απολύτως ακριβής ίσως όχι. Όμως, ποιος μπορεί να πείσει τον απλό πολίτη, ότι μέσα στα 23.000 βιογραφικά που στάλθηκαν δεν υπήρχαν 500 τουλάχιστον καλύτερα από του πρώην δημάρχου, για τη θέση του γενικού γραμματέα Τουρισμού. Και πως αυτός ο πολίτης θα πειστεί, πως και οι άλλες επιλογές δεν ήταν κολλητών και φίλων;


ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ Στα χέρια του Γιώργου οι εκθέσεις από την περιφέρεια

Δεν πέρασαν και πολύ καλά οι υπουργοί και τα στελέχη που επισκέφθηκαν την περασμένη εβδομάδα διάφορες περιφέρειες προκειμένου να ενημερώσουν τα κομματικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, αλλά και τους απλούς πολίτες για το πώς εξελίσσεται η κυβερνητική προσπάθεια. Πληροφορούμαι ότι ο αρχικός ενθουσιασμός των πρώτων ημερών για τις κινήσεις του Γιώργου και της κυβέρνησης, έχει δώσει πλέον τη θέση του στον σκεπτικισμό, την απορία και σε αρκετές περιπτώσεις στην αμφιβολία για το πώς τελικά- και κατά πού- πορεύεται το πράγμα. Οι υπουργοί κλήθηκαν να απαντήσουν σε ερωτήματα σχετικά με το αν... ποινικοποιείται η ιδιότητα του στελέχους του ΠΑΣΟΚ αναφορικά με τη στελέχωση του κρατικού μηχανισμού, για τις καθυστερήσεις που σημειώνονται στις επιλογές γραμματέων και των επικεφαλής των ΔΕΚΟ, αλλά και για το αν πρόκειται να τηρηθούν οι προεκλογικές δεσμεύσεις. Οι εκθέσεις που υπέβαλαν ήδη όσοι βγήκαν στην περιφέρεια, μιλούν ακόμη για την αμφιβολία που κυριαρχεί αν όσα κάνει η κυβέρνηση μπορεί να έχουν αποτέλεσμα στον τομέα της οικονομίας.

Πληροφορούμαι επίσης ότι οι εκθέσεις αυτές, υπό τύπον σημειώματος, έχουν φτάσει και στον Γιώργο, ο οποίος τις μελετάει προκειμένου να ενημερωθεί. Καλό είναι αυτό, εκτιμώ, γιατί προφανώς θα περιοριστούν διάφοροι κόλακες που τον αποπροσανατολίζουν λέγοντάς του «μια χαρά τα πάμε πρόεδρε»...