Μέτρο 1ο: Αξιοπιστία

ΟΣΟ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ καθυστερεί να ανακοινώσει τα οριστικά φορολογικά μέτρα που μελετάει και κυκλοφορούν διάφορες πληροφορίες, προκαλούνται ανεπιθύμητες παρενέργειες, οι οποίες επιδεινώνουν τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης και δυσκολεύουν την έξοδο από τα αδιέξοδα.

ΜΕ ΤΗΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ότι θα επεκταθεί η δήλωση του «πόθεν έσχες» και στις τραπεζικές καταθέσεις, πολλοί καταθέτες, οι οποίοι προφανώς δεν μπορούσαν να δικαιολογήσουν την προέλευση των χρημάτων τους, έσπευσαν να τα βγάλουν στο εξωτερικό, για να αποφύγουν τις όποιες συνέπειες. Πρόκειται συνολικά για 4 δισ. ευρώ, που «πέταξαν» και τα στερείται η ελληνική τραπεζική αγορά.

ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΑΥΤΟ, μαζί με το σφίξιμο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, είχε άμεση συνέπεια τη μείωση της ρευστότητας, που θα οδηγήσει τις τράπεζες σε άνοδο των επιτοκίων δανεισμού. Λογικό είναι να παρασυρθούν προς τα επάνω και τα επιτόκια καταθέσεων.

ΤΟ ΥΨΗΛΟΤΕΡΟ κόστος δανεισμού έχει άμεσες συνέπειες στην αγορά, η οποία δέχεται πρόσθετο πλήγμα. Πρώτη και οδυνηρή συνέπεια είναι να κλείνουν αδύναμες επιχειρήσεις και άλλες να περιορίζουν τη δραστηριότητά τους. Και στις δύο περιπτώσεις, πολλοί εργαζόμενοι οδηγούνται στην ανεργία, που είναι ήδη αυξημένη. Το σφίξιμο στην αγορά και στα νοικοκυριά αποδεικνύεται και από τη μείωση κατά 6% της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας τους τελευταίους 6 μήνες.

Η ΦΥΓΑΔΕΥΣΗ κεφαλαίων στο εξωτερικό, πολλά από τα οποία, αν όχι και όλα, είναι προϊόν κερδών της οργιάζουσας παραοικονομίας στη χώρα της διαφθοράς, είναι μια μόνιμη πληγή. Υπολογιζόταν πρόσφατα ότι οι καταθέσεις των Ελλήνων της Ελλάδας σε τράπεζες του εξωτερικού είναι πάνω από 75 δισ. ευρώ. Με τη νέα φυγάδευση θα ξεπεράσουν τα 80 δισ., τα οποία στερείται η ελληνική οικονομία.

ΠΡΕΠΕΙ, επιτέλους, να γίνει αντιληπτό από τους κυβερνητικούς παράγοντες, που ανέλαβαν την ευθύνη εξόδου από την κρίση, αλλά και συνολικά από τον πολιτικό κόσμο, ότι τις παρενέργειες τις προκαλούν η αναξιοπιστία του κράτους και η τεράστιας έκτασης διαφθορά, που έχει διαβρώσει τα πάντα.

ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΟΔΩΣΕΙ κανένα μέτρο και δεν θα βγει η χώρα από την κρίση, αν η κυβέρνηση δεν δώσει με αποφασιστικότητα, για να την κερδίσει, τη μάχη της αξιοπιστίας σε όλα τα μέτωπα και όχι μόνο σ' αυτό της οικονομίας.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ είναι απολύτως απαραίτητο να διασφαλιστεί με συμφωνία του πολιτικού κόσμου η σταθερότητα των όποιων μέτρων. Να πεισθεί ο πολίτης ότι αυτά που αποφασίζονται και νομοθετούνται σήμερα δεν θα αλλάξουν αύριο. Η αξιοπιστία και η σταθερότητα είναι αίτημα των πολιτών, που υπαγορεύεται και από τα πολλαπλά αδιέξοδα της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.