Προσδοκίες για 2,5 δισ. ευρώ το 2010 από αποκρατικοποιήσεις.

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

Του ΧΡ. ΙΩΑΝΝΟΥ

Το χαρτί των αποκρατικοποιήσεων έβγαλε από το μανίκι του ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, ανακοινώνοντας αρχικά από το Λονδίνο την περασμένη Τετάρτη σχέδιο αποκρατικοποιήσεων 2,5 δισ. ευρώ ώστε να κατευνάσει τις αγορές.

Ο υπουργός έθεσε τον πήχη πολύ ψηλά, λέγοντας ότι τα έσοδα που προσδοκά το 2010 είναι 2,5 δισ. ευρώ. Το ποσό είναι μεγάλο εάν λάβει κάποιος υπόψη του πως το 2009 τα αντίστοιχα έσοδα ήταν περί τα 786 εκατ. ευρώ.

Δεν διευκρίνισε όμως εάν συμπεριλαμβάνει και μέρος των κεφαλαίων που θα πάρει πίσω το Δημόσιο από τις τράπεζες με την επιστροφή των προνομιούχων μετοχών. Ούτε επίσης τις εταιρείες που θα ιδιωτικοποιηθούν. Είπε ενδεικτικά ότι θα γίνουν ιδιωτικοποιήσεις τραπεζών (ATEbank και Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο), επιχειρήσεων κοινής ωφελείας (ΔΕΗ) και επιχειρήσεων άλλων κλάδων (ΟΠΑΠ).

Σύμφωνα με πληροφορίες της «Οικονομίας», το πλάνο για τις ιδιωτικοποιήσεις περιλαμβάνει τρεις εναλλακτικές:

* Το μοντέλο της Goldman Sachs για τη δημιουργία εταιρείας συμμετοχών.

* Την ενιαία και επαγγελματική διαχείριση της περιουσίας του ελληνικού Δημοσίου σε στρατηγικούς τομείς.

* Την καθολική ιδιωτικοποίηση μη στρατηγικών κλάδων, όπως για παράδειγμα των τυχερών παιχνιδιών αλλά και ορισμένων εταιρειών κοινής ωφελείας, αφού προηγηθεί διάσπαση και διατήρηση των στρατηγικών υποδομών στον έλεγχο τους κράτους.

Υπάρχει, δηλαδή, περίπτωση να πουληθεί το σύνολο των μετοχών του ΟΠΑΠ ενώ στις τράπεζες να δημιουργηθεί μια μεγαλύτερη τράπεζα από τη συνένωση της Αγροτικής και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και να πουληθεί με καλύτερους όρους

Η πρόταση για δημιουργία εταιρείας συμμετοχών που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός την Δευτέρα είναι μια ιδέα της Goldman Sachs. Να δημιουργηθεί εταιρεία συμμετοχών, με ενεργητικό που θα αποτελείται από περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού Δημοσίου. Με άλλα λόγια, το ελληνικό Δημόσιο θα δώσει τις μετοχές που έχει σε διάφορες επιχειρήσεις. Με περιουσία αυτές τις συμμετοχές, η εταιρεία θα μπει στο Χρηματιστήριο Αθηνών πουλώντας στους διεθνείς και εγχώριους επενδυτές «Ελλάδα με λίγο απ' όλα»: λίγο ελληνικό τζόγο, λίγο ελληνικό ρεύμα, λίγο ελληνικό τουρισμό κ.λπ.

Είναι ένα μοντέλο διαφορετικό από τα μέχρι σήμερα, με πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Στα πλεονεκτήματα περιλαμβάνεται ότι το ελληνικό Δημόσιο θα έχει υπό ενιαία ομπρέλα τα περιουσιακά του στοιχεία και θα μπορεί να τα ελέγχει πιο εύκολα. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορεί επιπλέον να δανειστεί βάζοντας ως εγγύηση τις μετοχές της εταιρείας συμμετοχών ή να τιτλοποιήσει μελλοντικές μετοχοποιήσεις (να εκδώσει δηλαδή ομόλογα εισπράττοντας χρήματα άμεσα και να ξεπληρώσει τα ομόλογα με τα κεφάλαια που θα αντλήσει από τις πωλήσεις μετοχών).

Υπάρχουν όμως και μειονεκτήματα. Ενα είναι το γεγονός ότι οι εταιρείες συμμετοχών αυτού του τύπου αναγκάζουν τους επενδυτές να αγοράζουν μετοχές μιας εταιρείας με διάσπαρτο χαρτοφυλάκιο (λίγο ΟΠΑΠ, λίγο ΟΤΕ, λίγο Αγροτική και λίγο ΕΥΔΑΠ). Ετσι, δεν θα μπορούν να εκμεταλλευθούν τις συγκυρίες και να πουλήσουν για παράδειγμα μια εταιρεία που δραστηριοποιείται σε έναν κλάδο που έχει ζήτηση μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο ή να αφήσουν απ' έξω μια εταιρεία που δεν έχει ζήτηση κάποια περίοδο.

Επίσης, υπάρχει το ερώτημα: ποια περιουσιακά στοιχεία θα εισφερθούν;