Αν ήμουν η Περιστέρα, θα ντρεπόμουν. Θα ντρεπόμουν, σε μια Ελλάδα που ασφυκτιά απο ανεργία, να εκμεταλλευτώ τη θέση του συζύγου μου για να αποκατασταθώ επαγγελματικά. Θα ντρεπόμουν που ενώ ο σύζυγός μου είναι ένας απο τους κύριους υπεύθυνους για το γεγονός πως δεκάδες νέοι, πιο μορφωμένοι απο ‘μενα, είτε είναι άνεργοι – είτε εγκαταλείπουν τη χώρα τους για να επιβιώσουν εγώ αιτούμαι μια θέση και… ουσιαστικά τους φτύνω δυνατά στα μούτρα.
Θα ντρεπόμουν να σκέφτονται για ‘μενα πως βρέθηκα εκεί που βρέθηκα όχι αξιοκρατικά.
Θα ντρεπόμουν τους συναδέλφους μου.
Θα ντρεπόμουν τους φίλους μου.
Θα ντρεπόμουν τον ίδιο μου τον εαυτό γιατί κάθε μέρα θα ήξερα πως η αξιοπρέπεια δεν είναι μια λέξη που μου αναλογεί.
Θα ντρεπόμουν τον σύζυγό μου γιατί κάθε φορά που θα τον κοιτούσα θα ήξερε και θα ήξερα πως εκείνος είναι που μου χάρισε τη θέση και όχι οι ικανότητές μου.
Εσύ κα.Μπαζιάνα δεν ντρέπεσαι; Ακόμη και αν άξιζες τη θέση αυτή, δεν έχεις ακουστά τη φράση »«Η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται τίμια» ;
Για πόσο »θύματα» μας περνάς κυρία μου;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.