Το ελληνικό νικέλιο και η ΛΑΡΚΟ ΓΜΜΑΕ

Το ελληνικό νικέλιο και η ΛΑΡΚΟ ΓΜΜΑΕ


Η ελλάδα παράγει νικέλιο (σιδηρονικέλιο) κι αυτο ειναι μια ευτυχής συγκυρία για τον τόπο μας. Η παραγωγή σιδηρονικελίου (FeNi) από τη ΛΑΡΚΟ ΓΜΜΑΕ, καλύπτει το 7% σχεδόν των αναγκών της ευρωπαϊκής αγοράς (2-3% του δυτικού κόσμου), καθιστώντας την μια από τις μεγαλύτερες παραγωγούς της Ευρώπης και μάλιστα τη μοναδική παραγωγό εντός ΕΕ από ίδιες (εγχώριες) πρώτες ύλες (ελληνικά σιδηρονικελιούχα κοιτάσματα-λατερίτες).

Το σύνολο δε της παραγωγής (17-20 χιλιάδες τόνοι νικελίου στο κράμα) εξάγεται στις ευρωπαϊκές βιομηχανίες ανοξείδωτου χάλυβα κι αυτό γιατί το κύριο προϊόν δηλ. το νικέλιο, αποτελεί τη βασική πρώτη ύλη, μαζί με το σιδηροχρώμιο, για την παραγωγή του ανοξείδωτου χάλυβα. Η Ελλάδα διαθέτει την δυνατότητα για την παραγωγή και των δύο (σιδηροχρώμιο και σιδηρονικέλιο) αλλά η παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα από ίδιες πηγές παραμένει ένα ανεκπλήρωτο σπουδαστικό μας όνειρο…

Ένα μικρό σπουδαστικό όνειρο.. o ανοξείδωτος χάλυβας!

Υπενθυμίζεται εδώ (για τους νεώτερους) ότι η Ελλάδα παρήγαγε στο παρελθόν σιδηροχρώμιο στο εργοστάσιο της εταιρείας «Ελληνικά Σιδηροκράματα» (ΕΛΣΙ) στο Τσιγκέλι Αλμυρού. Tο εργοστάσιο αυτό, που ήταν δυναμικότητας περίπου 50.000 τόνων τον χρόνο, λειτούργησε για δέκα χρόνια και έκλεισε οριστικά το 1991.

Στα χέρια του καταναλωτή, το νικέλιο γίνεται αναγνωρίσιμο στις ανοξείδωτες οικιακές συσκευές, όπως νεροχύτες, μαχαιροπήρουνα, κάδοι πλυντηρίων, ιατρικά εργαλεία κλπ.

Παράλληλα, η εταιρία πέραν της σημαντικότατης παραγωγής λατερίτη (περίπου 2,5 εκατ. τον. από το σύνολο των μεταλλείων Ευβοίας, Αγ. Ιωάννη Βοιωτίας, Φθιώτιδας και Καστοριάς) αλλά και λιγνίτη/ξυλίτη (περίπου 300 χιλ. τον. από το λιγνιτωρυχείο των Σερβίων) που χρησιμοποιείται ως στερεό καύσιμο για ίδιες ανάγκες αλλά επιπλέον διατίθεται κυρίως στη ΔΕΗ, πραγματοποιεί σημαντικές έρευνες για νέα κοιτάσματα σε περιοχές των νομών Πιερίας, Ημαθίας, Κοζάνης, Γρεβενών και Καστοριάς, με ενθαρρυντικά αποτελέσματα: τα αποθέματα λατεριτών ξεπερνούν σήμερα τα 250 εκατ. τον.

Η ΛΑΡΚΟ ΓΜΜΑΕ απασχολεί πάνω από 1200 άτομα σε μόνιμη βάση, δραστηριοποιείται σε 6 νομούς, και εκτός των ανωτέρω ασχολείται μέσω θυγατρικών της εταιρειών, με τα θέματα αξιοποίησης της σκουριάς (περίπου 2 εκατ. τον./έτος) και των μεταλλευτικών παραπροϊόντων καθώς και με τα ενεργειακά θέματα.

Για το 2008, πάνω από 380 χιλ. τον. σκουριάς των ηλεκτροκαμίνων καταναλώθηκε στο εσωτερικό (χρησιμοποιείται ως υλικό αμμοβολής και ως πρώτη ύλη στη βιομηχανία τσιμέντου) αλλά και στο εξωτερικό (περίπου 20 χιλ. τον.) κυρίως σε λειαντικές βιομηχανίες στη Βόρεια Αμερική. Επίσης, η παραχθείσα σκουριά μεταλλακτών (92 χιλ. τον) η οποία χρησιμοποιείται για την παραγωγή ειδικού τύπου σκυροδέματος καθώς και άλλες χρήσεις, εξήχθη στο σύνολο της αποφέροντας συνάλλαγμα πάνω από 2.3 εκ. ευρω.

Μετά από τη χρονιά-σταθμό (2005) που η εταιρεία έκανε ρεκόρ παραγωγής (αλλά και κερδών) ξεπερνώντας τους 19 χιλ. τον. αλλά και τις πολύ καλές επόμενες χρονιές, από τα τέλη του 2008, η μεγάλη πτώση της τιμής του νικελίου αλλά κι η άνοδος της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος έφεραν την εταιρεία σε δεινή θέση. Ελπίζουμε ότι κάποια πολιτική ηγεσία θα καταφέρει να επιλύσει το θέμα βιωσιμότητας της ΛΑΡΚΟ χωρίς φυσικά να την κλείσει και χωρίς να περιορίζεται μόνο σε ενέσεις/ανάσες οικονομικής ρευστότητας.

Το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα αλλά και αμείλικτα ειναι "πόσο μπορείς να ελπίζεις, όταν μετά από τόσο καλές χρονιές δεν μπορείς να αξιοποιήσεις τα αποτελέσματα ώστε να μην φτάσεις αμέσως μετά στα πρόθυρα της πτώχευσης;"



Σήμερα δουλεύουν μόνο τα 3 απο τα 5 ηλεκτροκάμινα της ΛΑΡΚΟ ( μετά την προσωρινή σφράγιση και των 5 λόγω των πρόσφατων ατυχημάτων), που αρκετά τιμωρήθηκε ενθεν και εκείθεν από διάφορα συμφέροντα, λάθη, παραλείψεις αλλά και ατομικές "στρατηγικές".

Καιρός να βοηθήσουμε ολοι να πάει μπροστά..