Βασικός Σχολιασμός Επικαιρότητας απο το Τομέας Τύπου και ΜΜΕ του ΠΑΣΟΚ

Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: ΚΑΛΩ ΟΛΟΥΣ, ΣΕ ΕΝΑ ΜΕΤΩΠΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΑΝΑΤΡΟΠΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, ΜΕ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΗ, ΜΕ ΓΝΩΜΟΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ. ΤΟ ΔΙΛΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Ή ΤΩΡΑ Ή ΠΟΤΕ. Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΤΑΛΑΝΤΕΥΤΑ ΤΩΡΑ!»
Το μέγεθος της κρίσης που βιώνουμε είναι πρωτοφανές. Δεν είναι ώρα για μερεμέτια, αλλά για μεγάλες αλλαγές και ανατροπές. Το 2010 θα είναι η χρονιά μεγάλων και ιστορικών αλλαγών. Μπορούμε να είμαστε πρωτοπόροι και όχι ουραγοί.

Το 2010, είναι η χρονιά των μεγάλων ιστορικών αλλαγών, πάντα με επίκεντρο τον πολίτη, πάντα με γνώμονα την κοινωνική δικαιοσύνη. Θα είναι χρονιά ριζικών αλλαγών στην οικονομία, στο κράτος, στον τρόπο που λειτουργεί η Διοίκηση. Το μέγεθος των προβλημάτων επιβάλει να κάνουμε μια νέα αρχή και το δίλημμα είναι σαφές, το αντιλαμβάνεται ο κάθε πολίτης: Ή τώρα ή ποτέ. Η δική μας απάντηση είναι αταλάντευτα τώρα!  Μπορούμε να είμαστε πρωτοπόροι και όχι ουραγοί! Μπορούμε να είμαστε υπόδειγμα, αντί για παράδειγμα προς αποφυγή!
Η εικόνα που αντιμετωπίσαμε μετά τις εκλογές ξεπερνά κάθε φαντασία. Το οικονομικό πρόβλημα είναι σύμπτωμα της πραγματικής ρίζας του προβλήματος: τον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας. Για αυτό δεν θα  μείνουμε και δεν μείναμε  με σταυρωμένα τα χέρια. Πήραμε μέσα σε τρεις μήνες πρωτοβουλίες καθοριστικής σημασίας.
1. Η εικόνα που αντιμετωπίσαμε μετά τις εκλογές ξεπερνά κάθε φαντασία. Αλλά το πρόβλημα δεν είναι μόνο οικονομικό, για την ακρίβεια το οικονομικό πρόβλημα είναι σύμπτωμα βαθύτερων προβλημάτων. Η ρίζα του προβλήματος είναι ο τρόπος διακυβέρνησης της χώρας. Δηλαδή το χρέος, τα ελλείμματα, η έλλειψη ανταγωνιστικότητας, η υποβάθμιση των ελληνικών προϊόντων, από τα αγροτικά μέχρι τον τουρισμό, οφείλονται τελικά στο πώς διαχειριζόμαστε αυτή τη χώρα και αυτό τον πλούτο.
2. Τώρα είναι η ώρα εμείς να αναλάβουμε τις δικές μας ευθύνες, ώστε να γίνουμε κυρίαρχοι της δικής μας τύχης, πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής και  της πορείας του έθνους. Γι' αυτό, δεν μπορούμε να μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Ξέρουμε ότι οι πολίτες περιμένουν πολλά, και καλώς περιμένουν πολλά, είναι υψηλές οι προσδοκίες. Γι' αυτό, δεν πρόκειται να κλειστούμε στο καβούκι μας. Δεν πρόκειται να περιμένουμε, έχοντας στρογγυλοκαθίσει στις καρέκλες της εξουσίας μοιρολατρικά, κάποιοι να καθορίσουν την τύχη μας, ούτε να αδρανήσουμε μπροστά στα προβλήματα, όπως έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση.
3.Ήδη, καθημερινά το αποδεικνύουμε, με σύστημα και δυναμικά. Έχουμε σηκώσει τα μανίκια, δουλεύουμε απ' τις πρώτες κιόλας μέρες,  με πρωτοβουλίες καθοριστικής σημασίας σε τρεις μήνες. Σε κάθε Υπουργείο, σε κάθε Υπηρεσία, έχουμε προχωρήσει ήδη σε σημαντικές παρεμβάσεις, που δίνουν και ένα διαφορετικό στίγμα διακυβέρνησης, βάζουν τα θεμέλια για ένα διαφορετικό, λειτουργικό κράτος, μια σταθερή βιώσιμη οικονομία, μια καλύτερη, πιο ανθρώπινη καθημερινότητα για τους πολίτες.
Συνεχίζουμε με εντατικούς ρυθμούς. Το 2010 θα κάνουμε «ορθοπεταλιά». Ανοίγουμε όλα τα μέτωπα, όλα τα θέματα για να δώσουμε μακροχρόνιες λύσεις, άμεσα.
Συνεχίζουμε  με εντατικούς ρυθμούς. Το 2010 θα κάνουμε «ορθοπεταλιά». Ανοίγουμε όλα τα μεγάλα θέματα της οικονομίας του κράτους, του κοινωνικού κράτους ώστε όπου χρειάζεται να δώσουμε άμεσα λύσεις και μάλιστα μακροχρόνιες.
-          Έχουμε ξεκινήσει το διάλογο για ένα νέο δίκαιο φορολογικό σύστημα.
-          Έχουμε ξεκινήσει το διάλογο για το ασφαλιστικό σύστημα που θα ολοκληρωθεί τον Απρίλιο. Είναι καθήκον μας να εξασφαλίσουμε τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος και τελικά, τις γενιές που έρχονται.
-          Ανοίγουμε επίσης δύο άλλα μεγάλα μέτωπα. Ζητήματα που αφορούν το πολιτικό μας σύστημα, με επίκεντρο την αλλαγή στο εκλογικό μας σύστημα. Θέλουμε έναν νέο εκλογικό νόμο, διότι έχουμε δει ότι το πολιτικό σύστημα έχει βαθύτατα προβλήματα, τα οποία έχουμε αντιμετωπίσει τα τελευταία χρόνια. Προχωράμε, σε μια Νέα Αρχιτεκτονική στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, με λιγότερους και ισχυρότερους Δήμους, με αιρετή Περιφέρεια, φέρνοντας τα κέντρα λήψης αποφάσεων κοντά στον πολίτη και μειώνοντας το κόστος λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης.
-          Φέρνουμε  το νομοσχέδιο για την ενσωμάτωση των νόμιμων μεταναστών. Εξασφαλίζουμε με αυτόν τον τρόπο και την κοινωνική συνοχή και εντάσσουμε ομαλά ένα πολύ παραγωγικό ανθρώπινο δυναμικό στην κοινωνία μας. Αυτό θα ενισχύσει τη χώρα μας, θα ενισχύσει την Ελλάδα, θα ενισχύσει ακόμα και την οικονομία μας, από τα Ασφαλιστικά Ταμεία μέχρι και την ανάπτυξη της χώρας.
Τα ζητήματα που ανοίγουμε δεν είναι εύκολα. Θα δημιουργηθούν αντιδράσεις θα υπάρξουν αντιστάσεις. Αλλά δεν θα κάνουμε πίσω. Δύναμη μας η μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού λαού. Δύναμη μας οι πολίτες που ζητάνε άμεσες ανατροπές και δικαιοσύνη.
1. Γνωρίζουμε όλοι μας, ότι τα ζητήματα που ανοίγουμε τους επόμενους μήνες δεν είναι εύκολα. Γι' αυτό άλλωστε, η προηγούμενη κυβέρνηση αποφάσισε να τα αγνοήσει, φοβούμενη το όποιο πολιτικό κόστος. Για κάθε ένα από τα ζητήματα που ανοίγουμε, οι παρεμβάσεις μας θα δημιουργήσουν αντιδράσεις, θα υπάρξουν αντιστάσεις. Είτε πρόκειται για το κράτος, είτε για την Αυτοδιοίκηση, είτε  για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, είτε  για τον εκλογικό νόμο, είτε για το ασφαλιστικό, πάντα υπάρχουν οι αντιστάσεις. Αλλού υπάρχουν παρασιτικά κατεστημένα, που κατάφεραν με την πίεση που ασκούσαν να σταματούν την πρόοδο, να καθηλώνουν τη χώρα στο τέλμα. Ο τόπος μας έχει πληρώσει αυτές τις καθυστερήσεις, τις υποχωρήσεις και την αδράνεια.
2.Το «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» επιβεβαιώνεται με τον πιο ηχηρό τρόπο. Είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε εκείνα για τα οποία πίστεψαν σε μας και στο τέλος, θα είμαστε όλοι σε πολύ καλύτερη μοίρα. Η μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού λαού, που ζητάει άμεσες ανατροπές και δικαιοσύνη, είναι η δύναμη αυτής της Κυβέρνησης και βεβαίως, είναι η δύναμη που μας επιβάλει να μην κάνουμε πίσω.
3. Καλώ λοιπόν σήμερα όλους σε ένα δημοκρατικό μέτωπο ανατροπών, μια δημοκρατική ανασυγκρότηση της χώρας, που θα εξασφαλίζει τη δική μας κυριαρχία, τη δική μας δυνατότητα, αντί να πληρώνουμε αμαρτίες και να κουβαλάμε βάρη του παρελθόντος, να μπορέσουμε να επενδύουμε στο σήμερα, στο μέλλον, στην ανάπτυξη, στην ευημερία, στο κοινωνικό κράτος, σε ένα κράτος ευνομίας.

ΕΡΩΤΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Υπήρχαν πράγματι λεφτά, όπως λέγαμε προεκλογικά; 
1. Λεφτά υπήρχαν. Λεφτά βρήκαμε όταν θέλαμε, για το πρόγραμμα της ενίσχυσης της αλληλεγγύης για τους ασθενέστερους.
2. Το ερώτημα, είναι «πού πήγαιναν τα λεφτά;». Ένα μικρό παράδειγμα, μια παρωνυχίδα αν θέλετε μπροστά σε όσα βρήκαμε στα Υπουργεία. Μόνο από το Υπουργείο Παιδείας, ένας ενδεικτικός κατάλογο:
-          Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας. Χρέη: 57 εκατ. ευρώ.
-          Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς: χρέη 5.500.000 ευρώ.
-          Πανεπιστημιακά συγγράμματα, χρέη 8.000.000 ευρώ σε συγγραφείς.
-          Μεταφορά μαθητών σε δυσπρόσιτες περιοχές: χρέη 110 εκατ. ευρώ.
-          Οφειλές ύψους 12.000.000 ευρώ στις καθαρίστριες.
3. Να που πήγαν τα λεφτά. Αυτά είναι μόνο μερικά μικρά παραδείγματα για ένα Υπουργείο. Άρα, μιλάμε  για κακή διαχείριση, για σπατάλες, για μια μικροκομματική και ιδιοτελή λογική. Αυτή σταματάμε καταρχήν, νοικοκυρεύουμε το κράτος.
Τι απαντάμε σε αυτούς που υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση είναι άτολμη και υποφέρει από πολλές διαφορετικές απόψεις;
1. Τόλμη δεν θέλει μόνο στην οικονομία. Τόλμη χρειάζεται και στις  μεγάλες μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται ο τόπος. Καιεμείς τολμούμε τις μεγάλες αλλαγές. Και γι΄ αυτές τις μεγάλες αλλαγές, υπάρχει ευρύτατη συναίνεση. Υπάρχει όχι μόνο ενιαίο κέντρο, αλλά και βούληση και απόφαση όλων μας συλλογικά. Είναι πολύ λογικό, μέσα σε αυτές τις αποφάσεις που παίρνουμε, να υπάρχουν και πολλές φωνές, απόψεις διαφορετικές. Πολύ λογικό. Όμως, όταν παίρνουμε αποφάσεις, αυτές τις προωθούμε.
2. Είναι πολύ λογικό να διατυπώνονται και διαφορετικές απόψεις στη Βουλή. Αυτός είναι ο ρόλος και της Βουλής. Ο ρόλος της Βουλής δεν είναι εκτελεστικός, είναι νομοθετικός και ελεγκτικός. Και εγώ θέλω να δώσω ζωντάνια, ζωή, οξυγόνο και σε αυτό το ρόλο. Δεν θέλουμε εμείς απλώς μια Βουλή που θα βάζει τη σφραγίδα των αποφάσεων της Κυβέρνησης. Θέλουμε μια Βουλή, ζωντανή, σε συνεννόηση, σε συνεργασία, σε συντονισμό.
Πώς αντιμετωπίζουμε τις υποβαθμίσεις της οικονομίας μας από τους διεθνείς οίκους;
Οι υποβαθμίσεις έγιναν λόγω της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα, λόγω της προηγούμενης κυβέρνησης: τεράστιο χρέος, τεράστιο έλλειμμα και τελικά, το έλλειμμα αξιοπιστίας. Αυτό το μεγάλο έλλειμμα αξιοπιστίας αντιμετωπίζουμε σήμερα. Γι' αυτό ακριβώς, εγώ πήγα προσωπικά, συζήτησα για την οικονομία, έπεισα τους εταίρους μας, στο επίπεδο αρχηγών κυβερνήσεων και κρατών, για την αξιοπιστία μας και τη βούλησή μας, και βεβαίως περιμένουν την πράξη. Εμείς λέμε πως θα το καταφέρουμε. Θα το καταφέρουμε όμως, αν όλοι στηρίξουμε, αν όλοι καταλάβουμε τις ευθύνες μας, αν όλοι ξεφύγουμε από τις μικροκομματικές σκοπιμότητες.
Μήπως υπάρχει πολλή διαβούλευση στην οικονομία και καθόλου μέτρα;
1. Θα μπορούσαμε, για παράδειγμα, να κατεβάσουμε, δεν είναι δύσκολο, έχουμε τους οικονομολόγους, ένα φορολογικό σχέδιο και να το «φορέσουμε» στον Ελληνικό λαό και να πούμε «πληρώστε».  Ξέρετε τι θα πετυχαίναμε; Δεν θα πετυχαίναμε πολλά. Διότι πρώτα απ' όλα, δεν θα είχαμε δημιουργήσει την αίσθηση της ευθύνης που  θέλει ο Έλληνας,  δεν θα είχαμε κινητοποιήσει το φιλότιμο που έχει ο Έλληνας, που ξέρει ότι η πατρίδα του περνά μια δύσκολη στιγμή.
2. Αυτό που θέλουμε είναι να εδραιώσουμε το αίσθημα της εμπιστοσύνης, της σιγουριάς, της δικαιοσύνης, που για εμένα είναι πολύ σημαντικό και τελικά θα είναι σημαντικό ακόμη και απέναντι στους πιστωτές μας. Αυτό τους λέω κι εγώ. Τους λέω: «Θέλετε να πάρουμε μέτρα προσωρινά, με τα οποία όμως, του χρόνου ή σε δυο χρόνια θα βρεθούμε και πάλι σε μια δύσκολη κατάσταση και πάλι οι πιστωτές θα μας λέτε πάρτε και καινούργια μέτρα, ή θέλετε να κάνουμε ριζικές αλλαγές για μια βιώσιμη οικονομία;» Γι' αυτό εμείς έχουμε ένα πρόγραμμα, που θεωρούμε ότι είναι πολύ πιο αξιόπιστο, είναι και δίκαιο και θα έχει και τη στήριξη του Ελληνικού λαού.
Θα πάρουμε επώδυνα και τολμηρά μέτρα ή φοβόμαστε το πολιτικό κόστος;
1. Επώδυνα μέτρα, για ποιους; Μα το έχουμε πει πολλές φορές. Δεν είναι ο στόχος μας να χτυπήσουμε τον ασθενέστερο και τη μεσαία τάξη.
2. Μιλάνε για άτολμα μέτρα. Άτολμο είναι να αλλάξουμε ολόκληρη την Αυτοδιοίκηση, να πάμε σε ένα εκλογικό νόμο διαφορετικό; Άτολμο είναι να αλλάξουμε τα φορολογικά βάρη και να πληρώσουν αυτοί που πρέπει να πληρώσουν; Είναι άτολμα μέτρα αυτά;
3. Λένε τολμηρά μέτρα το να πληρώσει ο φτωχός και ο μισθωτός; Δεν έχω ακούσει εναλλακτική λύση. Αλλά αυτό δεν είναι ο στόχος μας, δεν είναι η πολιτική μας. Μπορεί να αρέσει σε κάποιους, μπορεί να αρέσει σε κάποιους τραπεζίτες και στο εξωτερικό. Τους έχουμε πει ότι πάμε σε ένα διαφορετικό μοντέλο. Και βεβαίως, πολλές φορές είναι πιο δύσκολο να πείσουμε γι΄ αυτό το δρόμο, αλλά είναι ο σωστός δρόμος και είναι και δίκαιος δρόμος.
Μήπως τελικά μας επιβληθούν σκληρά μέτρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση;   
Είμαστε ήδη  στη διαδικασία της επιτήρησης και μάλιστα της πολύ στενής παρακολούθησης από την Κοινότητα. Αν εμείς δεν είχαμε σχέδιο, όπως δεν είχε η προηγούμενη κυβέρνηση, εάν εμείς δεν είχαμε τη βούληση να κάνουμε μεγάλες αλλαγές, θα μας υπαγόρευαν τις αλλαγές σύμφωνα με τις δικές τους θεωρήσεις, σύμφωνα με την αξιολόγηση που είχαν, για το τι πρέπει να κάνει η χώρα μας. Ο δικός μας στόχος είναι να διαμορφώσουμε εκείνο το πρόγραμμα, που θα είναι πάνω στις δικές μας αρχές. Γι' αυτό έχουμε πάρει σειρά άλλων μέτρων. Να κόψουμε τη χλιδή, να κόψουμε τη διαφθορά, να βάλουμε τάξη στα δημοσιονομικά, για να μπορέσουμε με αυτό τον τρόπο να επενδύσουμε στην ανάπτυξη, στην κοινωνική πρόνοια, στην παιδεία, στην ευημερία του πολίτη.
Γιατί δίνουμε τόσο εύκολα ιθαγένεια στους νόμιμους μετανάστες; Γιατί παίρνουμε τόσο χαλαρά μέτρα;
1. «Χαλαρά» μέτρα για τους μετανάστες είχε η προηγούμενη κυβέρνηση. Όχι μόνο χαλαρά μέτρα, αλλά αν θυμάστε, από το '92 έλεγε «ελάτε στην Ελβετία του νότου». Το έλεγε γενικώς στους γείτονές μας χωρίς καμιά προϋπόθεση, χωρίς κανέναν έλεγχο, χωρίς καμία διαδικασία, καμία μεταναστευτική πολιτική. Εμείς βάλαμε μια πρώτη τάξη στο θέμα των μεταναστών.
2. Μου προκαλεί κατάπληξη ότι η Ν.Δ. ακολούθησε αυτή την ακροδεξιά αντίληψη, ότι τα παιδιά που γεννήθηκαν εδώ, που μεγάλωσαν εδώ, πήγαν στο Λύκειο εδώ, δεν έχουν δικαίωμα να γίνουν Έλληνες πολίτες. Έχουν άλλη πατρίδα; Να τους κρατήσουμε σε ένα γκέτο, να τους έχουμε στο περιθώριο, να τους θεωρούμε δεύτερης τάξης πολίτες, όταν αισθάνονται Έλληνες, αντί να τους δώσουμε θαλπωρή, να τους πούμε «ελάτε να ενδυναμώσετε τον Ελληνισμό, στη δουλειά, στην παραγωγή, στο ασφαλιστικό σύστημα, στο στρατό»; Αυτή είναι η αντίληψη; Αυτή η αναχρονιστική αντίληψη νομίζετε θα βοηθήσει;