Aπό το Μυθιστόρημα Μυστηρίου: Οι Ξένοι που με Πτώχευσαν...!

Γράφει ο Τυχαίος

Κυριακή βράδυ, κάπου στη Βόρεια Ευρώπη...
-Ρε συ Γιόχαν, για να δούμε λίγο τη λίστα με τις αυριανές δουλίτσες.
-Μάλιστα αφεντικό, εδώ την έχω. Να στη διαβάσω;
-Για λέγε να δούμε.
-Λοιπόν, χαράματα έχουμε να τους στείλουμε ένα φορτίο λεμόνια Αργεντινής. Πολύ μεγάλο. Θα τους τσακίσουμε.
-Λεμόνια; Θα τους καταστρέψουμε με λεμόνια ρε; Καλά αυτοί δεν έχουν λεμόνια;
-Αφεντικό, μην το γελάς. Τώρα που οι αγρότες τους είναι στους δρόμους, ποιος παράγει λεμόνια; Κανείς. Ξέρεις τι γιούρο έχει να φύγει από τη χώρα; Εξάλλου, οι αγρότες τους δεν παράγουν γιατί, λέει, δεν τους συμφέρει η τιμή. Εξάλλου, πιο πολλά βγάζουν από τις επιδοτήσεις. Οπότε θα τους ρίξουμε εμείς τα αργεντίνικα. Και συνάλλαγμα θα τους φύγει και οι αγρότες τους δεν θα πάρουν μία!
-Καλά, για προχώρα. Πάντως νόμιζα ότι λεμονιές αυτοί είχαν μέχρι και στους απόπατους.
-Αφεντικό είσαι πολύ πίσω, με το συμπάθιο! Άκου λεμονιές! Είχαν λεμονιές παλιά. Τώρα φυτεύουνε έλατα και πεύκα. Αναδασώσεις. Αυτά είναι ............
προχώ! Για παρακάτω έχω το συνηθισμένο. Νέο βιβλίο Ιστορίας. Γυμνασίου. Θα τους λέμε μέσα ότι ο Όμηρος ήταν Σουηδός κι ο Οδυσσέας βίκινγκ. Κολάει δε βρίσκεις; Θάλασσα, πλοίο, ταξίδια, περιπέτεια, όλα μέσα.
-Καλό ακούγεται. Και ποιος το 'γραψε το βιβλίο; Εμείς;
-Όχι, Έλληνας καθηγητής. Πανεπιστημιακός. Άσε αφεντικό, κορυφή σου λέω.
-Τονε ξέρει η μάνα του ρε ή θα είναι τίποτα άγνωστος; Πότε το 'γραψε ρε το βιβλίο του Γυμνασίου;
-Καλά αφεντικό, θα με τρελάνεις; Τέσσερα χρόνια κατάληψη είχε στη Σχολή του. Φοιτητή είχε να δει από την εποχή που ο Τσίπρας πήγαινε Λύκειο. Όχι ένα, δεκαεφτά βιβλία έχει γράψει. Και για το Λεωνίδα ότι ήταν Αιγύπτιος, εδώ βοηθάνε και οι σεισμολόγοι τους που βεβαιώνουν ότι Αίγυπτος και Σπάρτη ήταν ένα κομμάτι τότε ενώ τώρα λένε έγινε ρήγμα, και για τον Κολοκοτρώνη ότι τα 'χε βρει με τον Ιμπραήμ και απλά οι μάχες γίνανε για χρυσόβουλα και φιρμάνια για κάτι οικόπεδα που μετά βρεθήκανε στο Άγιο Όρος, κι άλλα πολλά.
-Εμείς του τά 'παμε ρε Γιόχαν; Φοβάμαι ότι δε θα το φάνε.
-Όχι αφεντικό, μόνος του τα 'γραψε. Είναι κορυφή λέμε. Εδώ φάγανε ότι η ιθαγένειά τους είναι ανθρώπινο δικαίωμα, δε θα φάνε ότι ο Όμηρος ήταν Σουηδός; Αστείο πράγμα.
-Άντε να δούμε. Το επόμενο;
-Για επόμενο έχω βάλει ένα καινούριο. "Άρση μονιμότητας στο Δημόσιο". Θα κάνουμε προπαγάνδα από όλα τα μέσα ενημέρωσης ότι οι υπάλληλοί τους στο Δημόσιο είναι αργόμισθοι και τέτοια, ώστε να αναγκαστεί η Κυβέρνηση να τους πάρει τη μονιμότητα. Μετά ξέρεις, θα γίνει μπάχαλο. Απεργίες, διαδηλώσεις. Σπουδαία δουλειά.
-Εμείς το είχαμε κάνει να είναι μόνιμοι ρε Γιόχαν;
-Όχι, μόνοι τους.
-Γιατί;
-Για να μην τους πειράζει κάθε κόμμα που ανεβάζουμε στην εξουσία αφεντικό.
-Μπα; Και τους πείραζε;
-Όχι, κάναν απεργία και καμιά Κυβέρνηση δεν απέλυε κανέναν.
-Με μπερδεύεις. Αν τους πείραζε η Κυβέρνηση, κάναν απεργία και δεν τους πείραζε. Μετά έγιναν μόνιμοι για να μην τους πειράζει, αλλά -έτσι που μου τα λες - πάλι θα κάνουν απεργία για να μην χάσουν τη μονιμότητα, ώστε να μην τους πειράζει η Κυβέρνηση, που αν τη χάσουν τη μονιμότητα θα κάνουν πάλι απεργία ώστε να ξαναπάρουν πίσω τη μονιμότητα ώστε να μην τους πειράζει η Κυβέρνηση;
-Ναι, αφεντικό.
-Κι αυτό το σχέδιο είσαι σίγουρος ότι δεν το σκεφτήκαμε εμείς;
-Ναι αφεντικό.
-Καλά. Για πάμε παρακάτω.
-Λοιπόν, παρακάτω έχω ένα πολύ φοβερό "Πράσινη Ανάπτυξη"!
-Γιόχαν αυτό μ' αρέσει! Για πες!
-Λοιπόν αφεντικό, θα τους πούμε να βγάλουνε νόμους για τακτοποίηση των ημιυπαιθρίων. Μετά θα τον πάρουμε πίσω και μετά θα τον ξαναβγάλουμε. Θα τρελαθούνε. Μετά θα τους τινάξουμε τα τέλη κυκλοφορίας στον ουρανό και θα τους λέμε ότι είναι "πράσινα" γι' αυτό είναι μεγάλα, αλλά αυτοί δεν έχουν λεφτά κι έτσι δεν θα τα πληρώσουν. Ύστερα θα τους αλλάζουμε συνέχεια περιοχές για να βάζουνε τα σκουπίδια πότε Γραμματικό, πότε Ανθούσα, πότε έτσι και πότε κοκορέτσι, αλλά δεν θα τους λέμε που ακριβώς!
-Με τον ημιυπαίθριο ρε Γιόχαν; Με μια τζαμαρία; Θα κάνουμε διεθνή συνωμοσία με λεμόνια, βιβλία και τζαμαρίες;
-Ηρέμησε αφεντικό, να σου εξηγήσω. Όταν λέμε ημιυπαίθριο, εννοούμε ότι κολάνε πέντε-έξι δωμάτια γύρω από ένα σπίτι του ενός δωματίου, συνήθως αυθαίρετο.
-Και πόσους ενδιαφέρει ρε; Πέντε; Δέκα;
-Δυόμιση εκατομμύρια σπίτια είναι αυθαίρετα αφεντικό. Πολύ πράμα!
-Τι; Δηλαδή περίπου η μια στις δύο οικογένειες έχει αυθαίρετο;
-Ναι αφεντικό.
-Πάλι με μπερδεύεις. Δηλαδή έχουνε χτίσει σπίτια, που δεν είναι νόμιμα αλλά θα τους πούμε να βγάλουνε νόμο που δεν θα τα κάνει νόμιμα, μετά θα τους βάλουμε τα σκουπίδια γύρω από τα σπίτια που δεν είναι και τόσο νόμιμα αλλά δεν θα τους τα βάλουμε κιόλας, κι από πάνω θα τους βάλουμε να πληρώσουνε και τέλη για τα αυτοκίνητα που ούτε αυτά θα πληρώσουνε;
-Ακριβώς, αφεντικό.
-Κι αυτό τώρα λες εσύ θα τους κάνει μπάχαλο;
-Ναι αφεντικό;
-Και το σκεφτήκαμε εμείς;
-Για να σου πω την αλήθεια όχι, αφεντικό. Μόνοι τους τα χτίσανε.
-Γιόχαν, να σου πω κάτι;
-Ναι αφεντικό;
-Δεν παίρνουμε καμιά δεκαπενταριά μέρες άδεια; Νομίζω ότι χρειαζόμαστε ξεκούραση...