160 χιλιόμετρα Τείχος διχασμού

Tης Έρσης Βάτου (via @enet): Σαν σήμερα πενήντα χρόνια πριν, οι Βερολινέζοι ένθεν κακείθεν των τομέων που είχαν ορίσει οι νικητές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου έγιναν μάρτυρες της έναρξης ανέγερσης μιας κατασκευής, που έμελλε να σημαδέψει την Ιστορία. Το Τείχος του Βερολίνου έγινε τάφος για 136 ανθρώπους, αλλά και σύμβολο διχασμού. Οταν έπεσε, 28 χρόνια αργότερα, ο κόσμος πανηγύρισε, όμως η κληρονομιά του είναι ακόμα βαριά.. .  Μεσίστιες κυματίζουν από το πρωί οι σημαίες στη Γερμανία, στη μνήμη των θυμάτων που έπεσαν από τα πυρά Ανατολικογερμανών φρουρών ή σκοτώθηκαν στην προσπάθειά τους να περάσουν από την άλλη πλευρά. Περίπου 5.000 τα κατάφεραν, χιλιάδες άλλοι δεν προσπάθησαν ποτέ. Οι εκδηλώσεις για τα 50 χρόνια από την έναρξη ανέγερσης του Τείχους των 160 χλμ. θα επικεντρωθούν στην Μπέρναουερ Στράσε, το δρόμο που πολλά από τα κτήριά του χωρίστηκαν στη μέση. Εκεί ήταν που σκοτώθηκε στις 22 Αυγούστου του 1961 η 59χρονη Ιντα Ζίκμαν, επιχειρώντας μάταια να πάει στη Δύση. Ηταν το πρώτο θύμα. Σήμερα το Τείχος διακρίνεται από σημάδια στο οδόστρωμα και περίπου 900 λευκές και γκρι στήλες τοποθετημένες κατά μήκος του, που δείχνουν επίσης το δρόμο και για την... ποδηλατική διαδρομή. Επειτα από αντιπαράθεση που κράτησε χρόνια, η γερμανική κυβέρνηση έδωσε το πράσινο φως για τον σουρεαλιστικό αυτό περίπατο στην ιστορία του Βερολίνου. Περιμένοντας την «ενσωμάτωση» Η σελίδα του Τείχους όμως στην πραγματικότητα δεν έχει γυρίσει. Σε πρόσφατη δημοσκόπηση 83% των ερωτηθέντων πολιτών από τα έξι κρατίδια της ανατολικής Γερμανίας είπαν ότι υπάρχει πάντα ένα «αόρατο τείχος», ένα τεράστιο πολιτιστικό χάσμα, με τους γείτονές τους της Δύσης. Κατά τον καθηγητή Πολιτειολογίας του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου, Κλάους Σρέντερ, η πλειοψηφία των Ανατολικογερμανών έχουν πρόβλημα ταυτότητας. Δεν αισθάνονται ότι είναι πλήρη μέλη της ενωμένης Γερμανίας και νοσταλγούν αξίες της παλιάς πατρίδας τους, ενώ από την άλλη οι κάτοικοι της πάλαι ποτέ Δυτικής Γερμανίας νοσταλγούν την εποχή που δεν πλήρωναν για την ενσωμάτωση των Ανατολικογερμανών 80 με 100 δισ. ευρώ το χρόνο, όπως λένε.