Για ποιά Ελλάδα,με ποιά Ευρώπη;

Ο γαλλογερμανικός Αξονας υλοποιεί με γοργά βήματα τις αποφάσεις της συνόδου κορυφής της ΕΕ του περασμένου Μάρτη, για το "σύμφωνο ανταγωνιστικότητας".

Αποφάσεις που με ξεκάθαρο τρόπο υιοθέτησε η ελληνική κυβέρνηση, πανηγυρίζοντας δεόντως.
Αποφάσεις που "χτίζουν" μια νέα Ευρώπη με διαρκή και σκληρή Λιτότητα για τους Λαούς της.

1) Σύνδεση μισθών-παραγωγικότητας.
Έτσι αποκαλείται η οργανωμένη επίθεση του Κεφαλαίου στη Μισθωτή Εργασία.

2) Περαιτέρω Ευελιξία στην αγορά Εργασίας.
Έτσι αποκαλείται η όξυνση της επίθεσης στα εργασιακά, αλλά και ασφαλιστικά Δικαιώματα των εργαζομένων.

3) Εναρμόνιση της φορολόγησης επιχειρήσεων.
Έτσι αποκαλείται ο στραγγαλισμός των οικονομιών εκείνων των χωρών-μελών, που από μόνες τους επέλεξαν χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές και συγκέντρωσαν στην επικράτεια τους πλήθος ξένων επιχειρήσεων, σε βάρος των υπολοίπων ισχυρών. 

4) Συνταγματική κατοχύρωση της συνεχούς σε βάρος των εργαζόμενων Λιτότητας σε όλες τις χώρες-μέλη.

5) Δραστική μείωση των Κοινωνικών Δαπανών (Παιδεία,Υγεία κλπ).

6) Πλήρη "απελευθέρωση" των Ιδιωτικοποιήσεων.

Οι ευρωπαϊκοί Λαοί καλούνται να πληρώσουν για άλλη μια φορά την κρίση του Συστήματος, την απληστία των "αγορών"-τοκογλύφων και τη διαχρονική επιδίωξη του μεγάλου Ιδιωτικού Κεφαλαίου για την αύξηση της κερδοφορίας του.

Η σύγχρονη Ευρώπη διαμορφώνεται σύμφωνα με τις επιταγές και στόχους των "αγορών".

Ο γαλλογερμανικός Άξονας προωθεί-υλοποιεί αυτές τις επιταγές σε πολιτικό επίπεδο, προσδοκώντας σε τρανό μερίδιο κερδών.

Η Ευρώπη της (όποιας) Δημοκρατίας, της (όποιας) Ελευθερίας και της (όποιας) Κοινωνικής Δικαιοσύνης...σύντομα θα αποτελεί μακρινό Παρελθόν.

Στις "εργασίες φτωχοποίησης-σκλαβοποίησης" των ευρωπαϊκών Λαών, συμμετέχει ενεργά και η ελληνική κυβέρνηση, με τις ευλογίες Ν.Δ.-Λάος, πέρα από τις όποιες επικοινωνιακού και διαχειριστικού χαρακτήρα ενστάσεις τους.

Το νεο-Εφιαλτικό Δίδυμο των Παπανδρέου-Βενιζέλου σφραγίζει την "νέα Ελλάδα", που συμπυκνώνεται σε δύο λεξούλες:
"Προσεχώς Ερείπια"...

Το διάστημα που απομένει από το Σήμερα μέχρι το Προσεχώς είναι εξαιρετικά βραχύ...

Το ερώτημα που μπαίνει είναι άμεσο:

Θα αποδεχτούμε μια Ελλάδα Ερειπίων σε μια νεοφιλελεύθερη Ευρώπη;;

Μπορούμε να αντιδράσουμε;; 

Το οφείλουμε;;