Ο μποναμάς για τη ΛΑΡΚΟ

newmoney

 Ούτε ψύλλος στο κόρφο του...

 Ο διάδοχος του συντρόφου Παναγιώτη Λαφαζάνη (του «κόκκινου» άρχοντα της «μην την είδατε» παραγωγικής ανασυγκρότησης) ανάμεσα στα άλλα έχει να ξεμπλέξει και το κουβάρι της ΛΑΡΚΟ – από την μία οι «τοπικές κοινωνίες» ( δήμαρχοι, συνδικαλιστές και κομματικοί παρατρεχάμενοι πάσης φύσεως) και από την άλλη, οι Βρυξέλλες.

Οι τελευταίες, όπως πληροφορούμαι αρμοδίως, έχουν στείλει μια επιστολή προς τις ελληνικές αρχές όπου όλοι όσοι ενημερώθηκαν για το περιεχόμενο της επιμένουν να κάνουν λόγο για επιστολή- κόλαφος.


Ο υπουργός Περιβάλλοντος
και Ενέργειας (άνευ Παραγωγικής Ανασυγκροτήσεως) Πάνος Σκουρλέτης μπορεί ως βουλευτής να μην προέρχεται από τις πολιτικά ευαίσθητες για την περιοχές της Φθιώτιδας, της Εύβοιας, της Βοιωτίας, της Κοζάνης και της Καστοριάς – εκεί όπου βρίσκονται οι μεταλλουργικές παραγωγικές εγκαταστάσεις, το λιγνιτωρυχείο και τα μεταλλεία της ΛΑΡΚΟ- αλλά μέχρις στιγμής δείχνει πως δεν μπορεί να ξεφύγει από το πλαίσιο της αποκλειστικά πολιτικής διαχείρισης ενός παραγωγικού συγκροτήματος που συμπεριλαμβάνεται στους πέντε μεγαλύτερους παραγωγούς σιδηρονικελίου στον κόσμο και σε καθημερινή βάση είναι στην πρώτη γραμμή της εκμετάλλευσης, εξόρυξης, κατεργασίας και εμπορικής διάθεσης του σιδηρονικελίου.


Βεβαίως, η επιλογή των τελευταίων δεκαετιών για την πολιτική διαχείριση του όλου ζητήματος μακράν των αναγκών και της επιχείρησης και της αγοράς έχει διαμορφώσει ένα περιβάλλον λαβυρίνθου που υπονομεύει κάθε προσπάθεια ανασυγκρότησης και ανάπτυξης σε υγιή βάση.

Το τι θα γίνει το γνωρίζει μόνο ο κ. Σκουρλέτης που θα κληθεί λόγω και των ασφυκτικών πιέσεων των υπηρεσιών της Ευρωπαϊκής Ενωσης να βγάλει τα ζεστά κάστανα από τη φωτιά...