Μύρτιλλο: Το καφέ της ευκαιρίας που δίνει δουλειά σε ευπαθείς ομάδες

ΒΡΑΒΕΥΤΗΚΕ ΩΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΤΟΥ 2014

Μία διαφορετική επιχείρηση «ανθίζει» στο Νέο Ηράκλειο, δίνοντας μοναδικές ευκαιρίες σε άτομα από ευπαθείς ομάδες.

 

Η φιλόλογος Γεωργία Βαμβουνάκη, μητέρα παιδιού με μαθησιακές δυσκολίες και αδελφή της συγγραφέως Μάρως Βαμβουνάκη, δημιούργησε στην πλατεία 28ης Οκτωβρίου, τον πολυχώρο Μύρτιλλο Cafe, την πρώτη επιχείρηση στην Ελλάδα που προσφέρει σε άτομα με ειδικές ικανότητες, έναν αξιοπρεπή χώρο εργασίας και εκπαίδευσης.

Οπως αναφέρει σχετικό άρθρο στην εφημερίδα Καθημερινή, το Μύρτιλλο γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 2013 και έχει ως στόχο την έμμισθη απασχόληση ατόμων ευπαθών ομάδων. Συγκεκριμένα στο Μύρτιλλο εργάζονται 13 μισθωτοί εκ των οποίων οι 10 είναι παιδιά με κώφωση, μέτρια νοητική στέρηση ή κινητικά προβλήματα, καθώς και παιδιά με αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας (σύνδρομο Ασπεργκερ).

Οπως εξηγεί η Βαμβουνάκη, τα παιδιά με Ασπεργκερ είναι ουσιαστικά μικροί Αϊνστάιν, που μπορούν να θυμούνται απ' έξω παραγγελίες χωρίς καν να τις σημειώσουν, όμως δεν μπορούν για παράδειγμα, να δέσουν τα κορδόνια τους.

Παράλληλα στο Μύρτιλλο εκπαιδεύονται και άλλοι 19 ενήλικες με μαθησιακές και άλλες δυσκολίες, οι οποίοι ύστερα από ένα ή δύο χρόνια εκπαίδευσης προωθούνται στην αγορά εργασίας.

Το Μύρτιλλο δεν είναι όμως μόνο καφετέρια, αφού στις δράσεις του περιλαμβάνονται και πολιτιστικά εργαστήρια για παιδιά 6-12 ετών κάθε Σάββατο πρωί.

Πέρυσι βραβεύτηκε ως η καλύτερη κοινωνική επιχείρηση της χρονιάς, ωστόσο η πολιτεία εξακολουθεί να του στερεί της στήριξή της. Οπως εξηγεί η Βαμβουνάκη, «η ανάλογη επιχείρηση της Σκωτίας επιδοτείται με 146.000 λίρες κάθε χρόνο από τον Δήμο Εδιμβούργου και τα παιδιά αξιοποιούνταν από το οικείο πανεπιστήμιο και έβρισκαν αμέσως δουλειά. Εδώ τα πράγματα είναι διαφορετικά. Δεν έχουμε λάβει ποτέ χρήματα, παρά μόνο δωρεές σε είδη. Είμαστε αυτοδύναμη και αυτοδιαχειριζόμενη επιχείρηση που ξεκινήσαμε με μηδέν κεφάλαιο και με μηδέν κεφάλαιο συνεχίζουμε. Εργαζόμαστε ως εθελοντές, όχι απλώς δεν έχουμε αμοιβή, αλλά πληρώνουμε και τις ζημιές από την τσέπη μας.»