Η Ελλάδα είναι μια ευτυχισμένη χώρα εδώ και 40 μέρες! Σαν την Αυστρία του 19ου αιώνα, ένα πράγμα! Δεν έχει προβλήματα, δεν πιέζεται από υποχρεώσεις, δεν αισθάνεται απειλές!
Έχει την πολυτέλεια να ξελαρυγγιάζεται στα τηλεοπτικά παράθυρα, να κοκορεύεται στις πλατείες, να ειρωνεύεται ξένους ηγέτες, να βγάζει γλώσσα σε όσους -σίγουρα αφελείς- νομίζουν ότι τους χρωστάει!
Πίνει, χορεύει, τραγουδάει στην υγειά των κορόιδων και ετοιμάζεται να βαδίσει στη λεωφόρο των πεπρωμένων της…
Νοιώθει τόσο ασφαλής ώστε μένει με αδύναμο και πανταχόθεν βαλλόμενο πρωθυπουργό,ο οποίος εύχεται να τελειώσει το μαρτύριό του για να φύγει τρέχοντας! Πράγμα που στο τέλος κάνει!
Μένει χωρίς υπουργούς -επί ένα μήνα, βλέπετε, κυνηγούσαν «κουκιά» και, στη συνέχεια, ένοιωθαν «παράνομοι» μιας που οι περισσότεροι δεν είχαν εκλεγεί καν βουλευτές!
Μένει χωρίς κοινοβουλευτικό πρωθυπουργό και κυβέρνηση, διότι οι εθνικοί μας αντιπρόσωποι -της Αριστεράς, είναι η αλήθεια- κυκλοφορούν με αναπεπταμένες τις κομματικές σημαίες.
Και όταν τελειώνει η κωμωδία των διερευνητικών εντολών τι κάνει;
Αναθέτει σε έναν -κατά τα άλλα- άξιο δικαστή την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας! Δίπλα του καμιά σαρανταριά, επίσης άξιοι αλλά επίσης άσχετοι με το αντικείμενό τους, υπουργοί.
Έρμη χώρα!
Μένει χωρίς δημόσια διοίκηση, καθώς κανείς δε βάζει ούτε μια υπογραφή. Ποιος να τολμήσει;
Μένει χωρίς έσοδα, καθώς οι εφορίες έχουν κατεβάσει ρολά.
Ποιος θα διανοηθεί να στείλει το έμβασμα με το Ειδικό Τέλος Ακινήτων λίγες μέρες πριν από τις εκλογές;
Μένει χωρίς αστυνόμευση. Ποιος θα προτάξει τα στήθη του απέναντι στην εγκληματικότητα τέτοια εποχή; Αλίμονο…
Αναλαμβάνει δράση, λοιπόν, η Χρυσή Αυγή υποκαθιστώντας το υποτίθεται συντεταγμένο -στην πραγματικότητα, ανύπαρκτο- κράτος.
Λαθρομετανάστες σκοτώνουν έναν Έλληνα στην Πάτρα, μυρίζονται «ψητό» οι Χρυσαυγίτες, στέλνουν πούλμαν με μέλη τους από διάφορες περιοχές και γίνεται το …έλα να δεις.
Ροπαλοφόροι λεβέντες πλακώνουν στο ξύλο λαθρομετανάστες και απειλούν να τους κάψουν με δεκάδες μολότωφ! Συγκρούονται με τα ΜΑΤ, αρπάζουν ενός τη μηχανή, κάνουν σούζες και, τελικά, την παρατάνε στη μέση του δρόμου!
Όπως τα λέγαμε στην αρχή: μια ευτυχισμένη χώρα που αυτοπαραμυθιάζεται πως κανείς δεν θα της τραβήξει το χαλί κάτω απ’ τα πόδια. Κι ας φωνάζουν οι εταίροι -δανειστές (από τη γερμανική «αρκούδα» έως τον φιλέλληνα Ολάντ) ότι πρέπει να εκλεγεί κυβέρνηση που θα εφαρμόσει όσα έχουμε ως χώρα συμφωνήσει, διότι αλλιώς θα μας κόψουν τα χρήματα -οπότε αντίο μισθοί και συντάξεις!
Εδώ και ένα χρόνο οι μισοί Έλληνες πιστεύουν ότι υπάρχει ο καλός Θεούλης της Ελλάδας, το αποκούμπι της τελευταίας στιγμής, που θα ρυθμίσει το δυσθεώρητο χρέος και θα διατηρήσει τη χώρα στο ευρώ χωρίς Μνημόνια… Το διαβάζουμε σε όλες τις δημοσκοπήσεις, το είδαμε στο εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου.
Επειδή, όμως, ο καλός Θεούλης έχει πολλές δουλειές αυτή την περίοδο και δεν προλαβαίνει να ασχοληθεί μαζί μας, μήπως θα έπρεπε να ασχοληθούμε εμείς οι ίδιοι με εμάς;
Την 18η Ιουνίου, όποια κυβέρνηση και αν σχηματιστεί, θα έχει να διαχειριστεί μια διαλυμένη χώρα. Με άδεια ταμεία, αποστεωμένη δημόσια διοίκηση και, κυρίως, με εκατομμύρια συμπολίτες μας που θα είναι βέβαιοι ότι θα καταργηθούν ως δια μαγείας όλοι οι νόμοι του Μνημονίου και η ζωή τους θα επιστρέψει στο 2009!
Τι θα γίνει τότε; Πώς θα ληφθούν τα οδυνηρά μέτρα που απαιτούνται; Ή μήπως δεν θα ληφθούν, διότι οι δανειστές μας θα σκιαχτούν και θα υποχωρήσουν; Και αν, παρόλα αυτά, ο γερο Σόιμπλε οχυρωθεί στο παλάτι του Μεγάλου Φρειδερίκου στο Πότσδαμ και επιμένει στην τήρηση του Μνημονίου;
Πώς θα αντέξει η χώρα τις βαρύτατες συνέπειες που θα επιφέρει η τυχόν καταγγελία του Μνημονίου; Με τι λεφτά θα πληρώνει μισθούς και συντάξεις;
Με την έκτακτη φορολόγηση των μεγάλων εισοδημάτων και περιουσιών, στην περίπτωση που είναι κυβέρνηση ο Σύριζα; Και πότε θα εισπραχθούν αυτά τα χρήματα; Και έως τότε τι θα γίνει;
Αλλά και αν μείνει εκτός κυβέρνησης ο Σύριζα, ποιοι θα κυβερνήσουν; Η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ; Με τους μισούς Έλληνες απέναντι; Και θα μπορέσουν να εφαρμόσουν σκληρή δημοσιονομική πολιτική, να κάνουν αποκρατικοποιήσεις και να εκσυγχρονίσουν το κράτος;
Έχω την εντύπωση ότι η χώρα, στην κατάσταση που έχει περιέλθει, είναι σχεδόν αδύνατο να κυβερνηθεί είτε από την Κεντροδεξιά είτε από την Κεντροαριστερά. Οι αντιδράσεις θα είναι τόσο σφοδρές -και στη μια και στην άλλη περίπτωση- που θα απειλήσουν τα κοινωνικά θεμέλιά της.
Μόνο μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας θα κατάφερνε να επαναφέρει το ελληνικό σκάφος σε σωστή πορεία. Μια κυβέρνηση, στην οποία τα κόμματα θα έβαζαν νερό στο κρασί τους, θα διαμόρφωναν ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα επαναδιαπραγμάτευσης με τους δανειστές, και θα πήγαιναν όλοι μαζί να το συζητήσουν με τη Μέρκελ, τον Ολάντ, τον Ντράγκι, τον Μπαρόζο και τη Λαγκάρντ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.