Τι να περιμένει κανείς το 2014;..
Το φως στο τούνελ που υπόσχεται ο πρωθυπουργός; Το πρωτογενές πλεόνασμα που «μετράει» ο Στουρνάρας; Την...
ολοκλήρωση του εκσυγχρονισμού των δομών του Δημοσίου, για τον οποίο σκληρά εργάζεται ο Μητσοτάκης; Τη μετατροπή της Ελλάδας σε «Σουηδία» του Νότου στον τομέα της υγείας, για την οποία παλεύει ο Γεωργιάδης; Τον δίκαιο και εποικοδομητικό τρόπο με τον οποίο θα μοιράσει τα κονδύλια του ΕΣΠΑ ο Χατζηδάκης; Την είσοδο του ελληνικού συστήματος παιδείας στον εικοστό πρώτο αιώνα, για το οποίο μόχθησε ο Αρβανιτόπουλος; Τη μετατροπή της ΝΕΡΙΤ σε CNN, σύμφωνα με το όραμα των Κεδίκογλου και Καψή;
Τι να περιμένει κανείς το 2014; Την επιβράβευση των θυσιών της ελληνικής κοινωνίας από τους τοκογλύφους - εταίρους και δανειστές μας; Την έξοδο στις αγορές; Την επανεκκίνηση της ελληνικής βιομηχανίας; Την έξαρση των εξαγωγών; Την πλημμύρα των ξένων επενδύσεων;
Τι να περιμένει κανείς το 2014; Τον μεγαλειώδη πολιτικό χειρισμό και την αξιοποίηση της ελληνικής προεδρίας στην Ε.Ε. από τους μετρ Σαμαρά και Βενιζέλο, που θα αλλάξει τους πα- γκόσμιους συσχετισμούς; Την κάθαρση του κυκλώματος των μιζαδόρων των εξοπλιστικών και άλλων δημόσιων δαπανών; Την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων; Την ανάληψη της πολιτικής ευθύνης των λαλίστατων υπεύθυνων, συνοδευόμενη από μια γνήσια συγγνώμη, σιωπή και αποχώρηση;
Πιστεύουμε στις «άγιες μέρες» και στη δυναμική τους, όχι όμως στα παραμύθια. Στις παραμυθένιες υποσχέσεις που διατυπώνονται με τόση ευκολία από τους ιθύνοντες έχει πάψει πια να πιστεύει και η συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας. Γνωρίζουμε όλοι πια τι ακριβώς ζήσαμε μέσα στο 2013 και, αντιμέτωποι με την ανεργία, την υποαπασχόληση, την ελαστικοποιημένη αμοιβή και την εφορία, είναι αδύνατον να χάψουμε τις «ιστορίες» των επαγγελματιών παραμυθάδων.
Τι μένει να περιμένουμε λοιπόν; Ίσως όχι και πολλά, αλλά τουλάχιστον μια στιγμή. Τη στιγμή που θα προσεγγίσουμε την κάλπη, για τις ευρωεκλογές, τις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και ενδεχομένως τις εθνικές εκλογές. Ξέρουμε ότι δεν αρκεί, αλλά φανταζόμαστε πως θα είναι η μέγιστη (και ίσως η μόνη) ικανοποίηση που μας περιμένει μέσα στο 2014.
Το Ποντίκι
Το φως στο τούνελ που υπόσχεται ο πρωθυπουργός; Το πρωτογενές πλεόνασμα που «μετράει» ο Στουρνάρας; Την...
ολοκλήρωση του εκσυγχρονισμού των δομών του Δημοσίου, για τον οποίο σκληρά εργάζεται ο Μητσοτάκης; Τη μετατροπή της Ελλάδας σε «Σουηδία» του Νότου στον τομέα της υγείας, για την οποία παλεύει ο Γεωργιάδης; Τον δίκαιο και εποικοδομητικό τρόπο με τον οποίο θα μοιράσει τα κονδύλια του ΕΣΠΑ ο Χατζηδάκης; Την είσοδο του ελληνικού συστήματος παιδείας στον εικοστό πρώτο αιώνα, για το οποίο μόχθησε ο Αρβανιτόπουλος; Τη μετατροπή της ΝΕΡΙΤ σε CNN, σύμφωνα με το όραμα των Κεδίκογλου και Καψή;
Τι να περιμένει κανείς το 2014; Την επιβράβευση των θυσιών της ελληνικής κοινωνίας από τους τοκογλύφους - εταίρους και δανειστές μας; Την έξοδο στις αγορές; Την επανεκκίνηση της ελληνικής βιομηχανίας; Την έξαρση των εξαγωγών; Την πλημμύρα των ξένων επενδύσεων;
Τι να περιμένει κανείς το 2014; Τον μεγαλειώδη πολιτικό χειρισμό και την αξιοποίηση της ελληνικής προεδρίας στην Ε.Ε. από τους μετρ Σαμαρά και Βενιζέλο, που θα αλλάξει τους πα- γκόσμιους συσχετισμούς; Την κάθαρση του κυκλώματος των μιζαδόρων των εξοπλιστικών και άλλων δημόσιων δαπανών; Την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων; Την ανάληψη της πολιτικής ευθύνης των λαλίστατων υπεύθυνων, συνοδευόμενη από μια γνήσια συγγνώμη, σιωπή και αποχώρηση;
Πιστεύουμε στις «άγιες μέρες» και στη δυναμική τους, όχι όμως στα παραμύθια. Στις παραμυθένιες υποσχέσεις που διατυπώνονται με τόση ευκολία από τους ιθύνοντες έχει πάψει πια να πιστεύει και η συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας. Γνωρίζουμε όλοι πια τι ακριβώς ζήσαμε μέσα στο 2013 και, αντιμέτωποι με την ανεργία, την υποαπασχόληση, την ελαστικοποιημένη αμοιβή και την εφορία, είναι αδύνατον να χάψουμε τις «ιστορίες» των επαγγελματιών παραμυθάδων.
Τι μένει να περιμένουμε λοιπόν; Ίσως όχι και πολλά, αλλά τουλάχιστον μια στιγμή. Τη στιγμή που θα προσεγγίσουμε την κάλπη, για τις ευρωεκλογές, τις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και ενδεχομένως τις εθνικές εκλογές. Ξέρουμε ότι δεν αρκεί, αλλά φανταζόμαστε πως θα είναι η μέγιστη (και ίσως η μόνη) ικανοποίηση που μας περιμένει μέσα στο 2014.
Το Ποντίκι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.