«Θα έπρεπε να αρνηθούμε να πληρώνουμε φόρους…» (*)

Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος 

Κατ’ αρχάς ας θυμηθούμε τη γνωστή δήλωση του κ.Στουρνάρα. «Εγώ – όπως με πάθος είχε ισχυριστεί -  δεν δέχομαι ότι η Ελλάδα υπερφορολογείται». Ας την απολαύσουμε:  

Αυτά ειπώθηκαν από τον υπουργό Οικονομικών πριν από λίγους μήνες, στις 26/11/2013. Χτες, όμως, δόθηκαν στη δημοσιότητα τα στοιχεία του Γραφείου Προυπολογισμού της Βουλής (το οποίο προφανώς δεν απαρτίζεται ούτε από «ψεκασμένους» ούτε από «αναρχοκομμουνιστές» που θέλουν να «σαμποτάρουν» με στατιστικές αλχημείες το έργο της κυβέρνησης).

Τα στοιχεία αυτά δεν καταγράφουν τίποτα περισσότερο απ΄ όσα ζει ο ελληνικός λαός και ανάμεσα στα άλλα αναφέρουν ότι: α) οι φορολογικοί συντελεστές στην Ελλάδα είναι υψηλότεροι από το μέσο όρο όλων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, β) τα λαϊκά εισοδήματα έχουν συρρικνωθεί κατά 50% εντούτοις από το 2010 η φορολογική επιβάρυνση μισθωτών και...

συνταξιούχων έχει αυξηθεί έως και 700% (!) και των ελεύθερων επαγγελματιών έως και 900% (!), γ) οι φόροι επί των ακινήτων έχουν επταπλασιαστεί (!),δ) ο ΦΠΑ αυξήθηκε από το 2010 τέσσερις φορές, ε) οι φόροι στα καύσιμα έχουν αυξηθεί τρεις φορές, στ)μόνο εκ του γεγονότος της αύξησης των φορολογικών συντελεστών στο πετρέλαιο θέρμανσης η λαϊκή οικογένεια επιβαρύνθηκε με αύξηση των φόρων κατά 450%!

Πρώτο συμπέρασμα: Ο ελληνικός λαός όχι μόνο δεν «υποφορολογείται», όπως είχε ισχυριστεί ο κ.Στουρνάρας, αλλά αντιθέτως αποτελεί  ένα πειραματόζωο – υπόδειγμα φορολογικής εξόντωσης σε όλη την Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο.  

Δεύτερο συμπέρασμα: Πίσω από την φιλολογία περί «έκτακτων συνθηκών» που επικαλείται η κυβέρνηση για να δικαιολογήσει την φορολεηλασία, εκείνο που κρύβεται είναι μια άνευ προηγουμένου αναδιανομή πλούτου που αφαιρείται από εργαζόμενους, συνταξιούχους και ανέργους προς χάρη δανειστών, πιστωτών, τραπεζιτών και πάσης φύσεως «αναξιοπαθούντων». Μεταξύ των οποίων και ένιοι εξ εκείνων που εισπράττουν θαλασσοδάνεια και φοροαπαλλαγές με τη σέσουλα.

Τρίτο συμπέρασμα:  Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια φοροληστεία που προϋπήρχε των Μνημονίων και που επί Μνημονίων έχει πάρει χαρακτήρα φορολογικής γενοκτονίας των αδυνάμων. Σύμφωνα με τη μελέτη του ΟΟΣΑ, το 2007 στην Ελλάδα η πραγματική φορολογική επιβάρυνση για τα κέρδη των «εχόντων και κατεχόντων» δεν ξεπερνούσε το 15,9%. Την ίδια στιγμή η πραγματική φορολογική επιβάρυνση της εργασίας ήταν στο 35,1%. Προ κρίσης, δηλαδή, η εργασία φορολογείτο στην Ελλάδα τρεις φορές περισσότερο απ΄ ότι φορολογείτο το κεφάλαιο. Μετά κρίσης και μετά Μνημονίων η σχέση αυτή έχει γίνει ακόμα πιο επώδυνη για το λαό. Ενα μόνο στοιχείο: Οι φόροι που πλήρωναν τα Νομικά Πρόσωπα  το 2004 ήταν το 12% του συνόλου των φορολογικών εσόδων. Τώρα πλέον, και σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2013, δεν ξεπερνούν το 4%. Δηλαδή, οι φόροι που πληρώνουν τραπεζίτες, βιομήχανοι, εργολάβοι και λοιποί πατρίκιοι έχουν μειωθεί κατά 3 φορές όταν οι φόροι επί των εργαζόμενων, των συνταξιούχων και εν γένει των λαικών στρωμάτων έχουν αυξηθεί κατά 7 και 9 φορές!

Σημείωση (*): Ο κ.Στουρνάρας ταυτόχρονα με τη δήλωσή του ότι η Ελλάδα «δεν υπερφορολογείται» είχε δηλώσει στη Βουλή ότι διαβάζει και Μαρξ. Δεν αποκλείεται, λοιπόν, να γνωρίζει την παρακάτω τοποθέτηση του Μαρξ την οποία μας την θύμισαν τα κατορθώματα της κυβέρνησης και η οποία διατυπώθηκε πριν από σχεδόν δύο αιώνες (εκεί μας έχουν γυρίσει). Έλεγε ο Μαρξ, στις συνθήκες της δικής του εποχής, φυσικά: «Και τι θα έπρεπε να κάνουμε τώρα; Θα έπρεπε να αρνηθούμε να πληρώνουμε φόρους (…). Η άρνηση πληρωμής φόρων είναι το καθήκον κάθε πολίτη». Πρόκειται για άρθρο του Κάρολου Μαρξ, που γράφτηκε τον Νοέμβριο του 1848 στην «Νέα Εφημερίδα του Ρήνου», την οποία διηύθυνε. Το δικαστήριο της Κολωνίας, στο οποίο κλήθηκε ο Μαρξ να απολογηθεί για την θέση του αυτή, τον απάλλαξε. Πανηγυρικά...

email: mpog@enikos.gr