Πως μας θέλει η... "αληθής δημοκρατία"...

"Μαύρη" επέτειος κατάλυσης της δημοκρατίας σήμερα.                                                                                                                                                  Ερείπια και τραγωδίες άφησαν πίσω τους οι συνταγματάρχες, με το Κυπριακό να προεξάρχει ανάμεσα στα εθνικά θέματα. 

Για να θυμόμαστε και να μην...

ξεχνάμε, για να μαθαίνουν οι νέοι που δεν τα έζησαν και δεν πιστεύουν, γιατί απλά γεννήθηκαν και μεγάλωσαν ευτυχώς ελεύθεροι.... ότι περίπου 87.000 πολίτες συνελήφθησαν, ανακρίθηκαν και βασανίστηκαν, κάπου 10.000 εκτοπίστηκαν και φυλακίστηκαν στα ξερονήσια, 4.500 οδηγήθηκαν σιδηροδέσμιοι στα στρατοδικεία… Επισήμως 19 πολίτες δολοφονήθηκαν ενώ άλλες διάσπαρτες σχετικές πληροφορίες ανεβάζουν τον αριθμό σε 98…

                    Έτσι ξαφνικά φλασάρισε στο μυαλό μου ένα ποίημα του Κώστα Βάρναλη

                                      Πῶς μᾶς θέλει ἡ «ἀληθὴς δημοκρατία»

                                            Νὰ μὴν ἀκούω καὶ νὰ μὴ βλέπω νὰ πατῶ.
                                            Νὰ μὴ νογάω καὶ νά ῾χω τὸ στόμα βουλωτό.
                                            Νὰ μὴ μὲ φαρμακών᾿ ἡ μπόχα τοῦ καιροῦ μου.
                                            Χωρὶς αὐτιὰ καὶ μάτια, μύτη καὶ μυαλό,
                                            μουγκὸς νὰ πηαίνω, ὅποτε μοῦ ῾ρθει, πρὸς νεροῦ μου,
                                            κι ἅμα τσινάει ὁ Γάϊδαρος νὰ μὴ γελῶ.
                                            Καὶ σὰ μὲ καρυδώνουνε μουνοῦχο σκλάβο
                                            οἱ Ἀμερικάνοι, ἐγὼ νὰ βλαστημάω τὸ Σλάβο.