Είναι προφανές πως η χώρα μας χωλαίνει επικίνδυνα. Το βλέπουμε καθημερινά γύρω μας, το περιγράφουν τα δημοσιεύματα του ξένου τύπου, το επιβεβαιώνουν με τη συμπεριφορά τους οι διεθνείς αγορές. Ακροβατούμε σε ένα τεντωμένο σχοινί και το στοίχημα είναι αν θα καταφέρουμε να περάσουμε απέναντι ή αν θα γκρεμοτσακιστούμε! Ή το ένα ή το άλλο! Οπότε, ή παλεύουμε για να σωθούμε, ή εγκαταλείπουμε την προσπάθεια και απλώς αυτοκτονούμε! Δυστυχώς δεν υπάρχει ενδιάμεση επιλογή. Αυτό είναι απολύτως σαφές και αντιληπτό πλέον απʼ όλους!. Όποιος δεν το βλέπει, απλώς εθελοτυφλεί!
Η αλήθεια είναι πως το ΠΑΣΟΚ ερχόμενο στην εξουσία, έβαλε πολύ ψηλά τον πήχη. Καλλιέργησε στην κοινή γνώμη την εντύπωση πως από την επομένη κιόλας των εκλογών, όλα αλλάζουν! Έταξε πολλά σε πολλούς και.δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες σε πολλές επαγγελματικές και κοινωνικές ομάδες! Κυρίως όμως την πεποίθηση πως επιτέλους η χώρα βγαίνει από το τέλμα, τη μιζέρια και την ανυποληψία και μπαίνει σε μια νέα εποχή! Αυτό πέρασε στην κοινή γνώμη και επιβεβαιώθηκε από τα συντριπτικά ποσοστά στις εκλογές και τις μετέπειτα σχεδόν θριαμβευτικές δημοσκοπήσεις!
Όμως, η επόμενη ημέρα έκρυβε μια δυσάρεστη έκπληξη. Μόλις κατακάθισε ο κουρνιαχτός από τα επινίκια, οι πολίτες διαπίστωσαν πως ξαφνικά βρέθηκαν με την πλάτη στον τοίχο! Εν μια νυκτί οι προσδοκίες για το καλύτερο, μετατράπηκαν σε εφιάλτη και σε αγώνα επιβίωσης! Δεν είναι εύκολο, όσο και αν τρομάζει, όλο αυτό που συμβαίνει να εμπεδωθεί από την κοινή γνώμη. Όσο και αν είναι προφανές πως χρειάζεται συλλογική προσπάθεια για να βγούμε από το αδιέξοδο, η καχυποψία απέναντι στο αδηφάγο και ανέντιμο κράτος παραμένει.
Δεν αλλάζει από τη μια μέρα στην άλλη, όταν η ιστορία επαναλαμβάνεται! Υποσχέσεις που δεν συνήθως τηρούνται και δεσμεύσεις που δεν γίνονται πράξη. Η λέξη κλειδί σήμερα είναι η «εμπιστοσύνη». Το μεγαλύτερο εμπόδιο που πρέπει να υπερβεί η παρούσα κυβέρνηση, είναι η διαχρονικά αμοιβαία καχυποψία μεταξύ πολιτών και κράτους! Όσα κίνητρα και αν θεσπίσει, όσα μέτρα και αν πάρει, δεν θα καταφέρει τίποτα αν δεν πείσει έμπρακτα την κοινή γνώμη για την ειλικρίνεια των προθέσεων της. Και στην κατεύθυνση αυτή το ΠΑΣΟΚ, μάλλον έχει ακόμη δρόμο να διανύσει.
ΥΓ. Αν στο διαδίκτυο αναζητήσετε κάτι σχετικό με «αποκλεισμό συνόρων» (ή «border blockade») τα τελευταία πέντε- έξη χρόνια, θα οδηγηθείτε στον Λίβανο, την Παλαιστίνη, την Ιερουσαλήμ, τη Ν. Οσετία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, την Αίγυπτο, το Κουβέιτ και τον ... Προμαχώνα! Εκεί έκλεισαν τα σύνορα. Αφορμή σε όλες τις περιπτώσεις ήταν ο πόλεμος!
Η αλήθεια είναι πως το ΠΑΣΟΚ ερχόμενο στην εξουσία, έβαλε πολύ ψηλά τον πήχη. Καλλιέργησε στην κοινή γνώμη την εντύπωση πως από την επομένη κιόλας των εκλογών, όλα αλλάζουν! Έταξε πολλά σε πολλούς και.δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες σε πολλές επαγγελματικές και κοινωνικές ομάδες! Κυρίως όμως την πεποίθηση πως επιτέλους η χώρα βγαίνει από το τέλμα, τη μιζέρια και την ανυποληψία και μπαίνει σε μια νέα εποχή! Αυτό πέρασε στην κοινή γνώμη και επιβεβαιώθηκε από τα συντριπτικά ποσοστά στις εκλογές και τις μετέπειτα σχεδόν θριαμβευτικές δημοσκοπήσεις!
Όμως, η επόμενη ημέρα έκρυβε μια δυσάρεστη έκπληξη. Μόλις κατακάθισε ο κουρνιαχτός από τα επινίκια, οι πολίτες διαπίστωσαν πως ξαφνικά βρέθηκαν με την πλάτη στον τοίχο! Εν μια νυκτί οι προσδοκίες για το καλύτερο, μετατράπηκαν σε εφιάλτη και σε αγώνα επιβίωσης! Δεν είναι εύκολο, όσο και αν τρομάζει, όλο αυτό που συμβαίνει να εμπεδωθεί από την κοινή γνώμη. Όσο και αν είναι προφανές πως χρειάζεται συλλογική προσπάθεια για να βγούμε από το αδιέξοδο, η καχυποψία απέναντι στο αδηφάγο και ανέντιμο κράτος παραμένει.
Δεν αλλάζει από τη μια μέρα στην άλλη, όταν η ιστορία επαναλαμβάνεται! Υποσχέσεις που δεν συνήθως τηρούνται και δεσμεύσεις που δεν γίνονται πράξη. Η λέξη κλειδί σήμερα είναι η «εμπιστοσύνη». Το μεγαλύτερο εμπόδιο που πρέπει να υπερβεί η παρούσα κυβέρνηση, είναι η διαχρονικά αμοιβαία καχυποψία μεταξύ πολιτών και κράτους! Όσα κίνητρα και αν θεσπίσει, όσα μέτρα και αν πάρει, δεν θα καταφέρει τίποτα αν δεν πείσει έμπρακτα την κοινή γνώμη για την ειλικρίνεια των προθέσεων της. Και στην κατεύθυνση αυτή το ΠΑΣΟΚ, μάλλον έχει ακόμη δρόμο να διανύσει.
ΥΓ. Αν στο διαδίκτυο αναζητήσετε κάτι σχετικό με «αποκλεισμό συνόρων» (ή «border blockade») τα τελευταία πέντε- έξη χρόνια, θα οδηγηθείτε στον Λίβανο, την Παλαιστίνη, την Ιερουσαλήμ, τη Ν. Οσετία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, την Αίγυπτο, το Κουβέιτ και τον ... Προμαχώνα! Εκεί έκλεισαν τα σύνορα. Αφορμή σε όλες τις περιπτώσεις ήταν ο πόλεμος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.