Από τον Χρήστο Λουτράδη
Στην πατρίδα μας διαχρονικά διαδηλώνουν αυτοί που απολαμβάνουν τα περισσότερα προνόμια. Είναι προφανές ότι σε περίοδους κρίσης η κοινωνική συνοχή κινδυνεύει να καταστεί είδος εν ανεπάρκεια. Είναι πολύ πιο προφανές ότι την κρίση θα την πληρώσουν τα δυναμικά και εν δυνάμει παραγωγικά στρώματα της κοινωνίας μας. Μόνο που αμφιβάλλω αν αυτοί διαδήλωσαν στο κέντρο της Αθήνας. 'Όχι γιατί δεν έχουν λόγο να διαδηλώσουν. Αμφιβάλλω αν είχαν τον χρόνο αλλά και το κουράγιο να το κάνουν. Είναι όλοι αυτόι που ειναι τα θύματα της κρίσης αλλά και το κλείδι για την υπέρβαση της. Είναι αυτό το "σιωπηλό'' κομμάτι των συμπολιτών μας που προσπαθεί μακριά τελματώμενους κομματικούς μηχανισμούς να δημιουργήσει αλλά βρίσκει πάντοτε μπροστά της την δικτατορία είτε της γραφειοκρατίας είτε της μετριότητας. Είναι όλοι αυτοί που σε κάθε βήμα μπρος βρίσκουν τον συνδικαλιστή να τους κλείνει με βία την πόρτα ή τον δρόμο. Αν προσπαθήσει να δώσει διέξοδο η κυβέρνηση σε αυτό το κομμάτι της κοινωνίας θα έχει κερδίσει το σημαντικότερο στοίχημα της μεταπολίτευσης . Πως θα μετατρέψεις την κρυφή δημιουργικότητα αυτής της κοινωνίας σε μοχλό για την παραγωγή και την ανάπτυξη. Πως θα δώσεις στον νέο την δυνατότητα να εκφράσει την φαντασία του και να της δώσει υπόσταση απο την τέχνη μέχρι την επιχειρηματικότητα . Μόνο που προτού το κάνεις θα πρέπει πρώτα να αντιμετωπίσεις τους μύθους της ''κακής επιχειρηματικότητας'' και του 'καλού συνδικαλισμού''.Έπειτα ίσως να επανακατασκευάσεις τον όρο επιχειρηματικότητα και συνδικαλίσμο και να αναρωτηθείς γιατί και οι δύο λειτουργούν τόσο στρεβλά. Τρόποι υπάρχουν.Και σίγουρα δεν τους διάβασα στα πανώ των διαδηλωτών του ΠΑΜΕ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.