Τι έχει συμβεί από τον Ιούλιο 2015 μέχρι σήμερα:
- €6 δισ. νέοι φόροι (ενδεικτικά: αύξηση ΦΠΑ στο 24%, μείωση αφορολόγητου από €9.545 στα €8.636, αύξηση έκτακτης εισφοράς, αύξηση φόρου επιχειρήσεων από 26% σε 29%, προκαταβολή επόμενη χρονιάς 100%, αύξηση ΕΦΚ σε καύσιμα, καπνό, ποτά, καφέ).
- €1,5 δισ. περικοπή συντάξεων & ΕΚΑΣ.
- Πιλοτική εφαρμογή του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.
- Δημιουργία υπερταμείου με παραχώρηση του συνόλου της δημόσιας περιουσίας για 99 έτη.
- 3η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και αφελληνισμός των διοικήσεών τους.
Πόσο έχει καθυστερήσει το αρχικό χρονοδιάγραμμα:
- Η 2η αξιολόγηση έπρεπε να έχει κλείσει τον Μάρτιο του 2016.
- Το 2017 έπρεπε να βγούμε πιλοτικά στις αγορές, ώστε το 2018 να μη χρειαστούμε νέο μνημόνιο.
- Δεν έχουν πραγματοποιηθεί συμφωνημένες δράσεις, όπως: αποκομματικοποίηση δημόσιου τομέα, επιτάχυνση δικαιοσύνης, επίλυση κόκκινων δανείων, καταπολέμηση αδήλωτης εργασίας, απελευθέρωση κλειστών επαγγελμάτων, άρση εμποδίων στο επιχειρείν κ.α.
Τι έλεγε η κυβέρνηση εν όψει της 2ης αξιολόγησης:
«Όχι στην προληπτική νομοθέτηση μέτρων»
«Ούτε ένα ευρώ επιπλέον μέτρα»
«Συμφωνία πακέτο» (με ταυτόχρονη επίλυση του χρέους)
Ποια μέτρα αποδέχεται (βάσει διαρροών από κυβερνητικούς αξιωματούχους):
- Μείωση του αφορολόγητου στα €5.600 με στόχο την αύξηση εσόδων κατά €1,8 δισ.
- 15% μέση μείωση των συντάξεων μέσω κατάργησης της «προσωρινής διαφοράς» με στόχο ετήσια εξοικονόμηση δαπάνης €1,8 δισ.
- 3,5% του ΑΕΠ πρωτογενές πλεόνασμα έως και το 2021
- Πώληση του 40% των μονάδων της ΔΕΗ και παραχώρηση του 17% των μετοχών υπό το φόβο οικονομικής κατάρρευσης της επιχείρησης
- Αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου και της διαδικασίας κήρυξης απεργιών
- Απεμπόληση του δικαιώματος της ελληνικής κυβέρνησης να διαθέτει το υπερβάλλον πλεόνασμα όπου κρίνει εκείνη σκόπιμο.
- Υιοθέτηση της πρότασης του ΔΝΤ ως προς τα αντίμετρα: φορολογικές ελαφρύνσεις επιχειρήσεων, αύξηση προνοιακών κονδυλίων.
- Σιωπηλή μετάθεση της ρύθμισης του ελληνικού χρέους μετά το πέρας του προγράμματος το 2018
Πού διαφωνεί με τους δανειστές:
- Στο χρόνο εφαρμογής των μέτρων. Η ελληνική πλευρά ζητά τα μέτρα να εφαρμοσθούν το 2020 και όχι το 2019, όπως επιμένουν οι δανειστές, που είναι έτος εκλογών.
- Στην αύξηση του μηνιαίου ορίου απολύσεων από το 5% στο 10% επί του συνόλου του προσωπικού, όπως συστήνει το ΔΝΤ.
Τι περιλαμβάνουν τα «αντίμετρα»; (* εφαρμογή ανάλογα με την υπέρβαση του στόχου)
- Μείωση του κατώτατου συντελεστή φορολογίας εισοδήματος από 22% σε 20%
- Επαναφορά του φόρου εταιρικών κερδών από 29% σε 26%
- Μείωση 200 εκ. (περίπου 6%) στο συνολικό ποσό είσπραξης από τον ΕΝΦΙΑ
- Μείωση της εισφοράς των χαμηλοσυνταξιούχων για τα φάρμακα
- Αύξηση του επιδόματος ανά παιδί προς τους χαμηλόμισθους
- Επαναφορά του επιδόματος θέρμανσης στα 200 εκ.
- Χορήγηση επιδόματος βρεφονηπιακού σταθμού
Ποιο διαφαίνεται να είναι το Plan B της κυβέρνησης;
- Παράταση της διαπραγμάτευσης μέχρι το φθινόπωρο με προσδοκία να εκλεγεί ο κ. Σουλτς, να εκθρονίσει τον υπ. Οικονομικών κ. Σόιμπλε και να χαλαρώσει η στάση της Γερμανίας έναντι της Ελλάδας.
- Στάση πληρωμών προς προμηθευτές του δημοσίου και κατάσχεση των αποθεματικών των δημόσιων φορέων, ώστε να συλλεχθεί ένα ποσό σχεδόν €8 δισ. για την πληρωμή των ομολόγων που λήγουν μέχρι και τον Ιούλιο.
- Η εκτέλεση αυτού του σχεδίου εξαρτάται από την πορεία των εσόδων και την είσπραξη €1,24 δισ. για τα περιφερειακά αεροδρόμια. Εγκυμονεί όμως τον τεράστιο κίνδυνο η οικονομία να βυθιστεί λόγω του κλίματος αβεβαιότητας και να στεγνώσει παντελώς από ρευστό με απρόβλεπτες συνέπειες.
- Ακόμη όμως και η πιθανή εκλογή του κ Σουλτς δεν εγγυάται ότι θα αλλάξει τη διαχρονικά αυστηρή στάση της Γερμανίας έναντι της Ελλάδας. Ο ίδιος μάλιστα σε δηλώσεις του προδιαθέτει για το αντίθετο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.