Ο «καυτός Ιούλιος» και η συμμαχία Τσίπρα – Ομπάμα απέναντι στο Βερολίνο

«Κάτι παραπάνω από μια απλή συνεργασία» είχαν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα και ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων της ελληνικής κυβέρνησης με τους δανειστές που κατέληξε στη συμφωνία της 16ης Ιουλίου.

Αυτό αναφέρει ο Έλληνας πρέσβης στην Ουάσινγκτον, Χρήστος Παναγόπουλος, σύμφωνα με απόρρητο τηλεγράφημα που δημοσιεύει η εφημερίδα Καθημερινή. Το τηλεγράφημα συντάσσεται τέσσερις ημέρες μετά τη συμφωνία και συνοψίζει την πολύμηνη συνεργασία Ουάσινγκτον – Αθήνας με στόχο την αντιμετώπιση του Βερολίνου και την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη.

Στο πλαίσιο αυτής της συνεργασίας φαίνεται πως διεξήχθη και η θρυλική συνάντηση του Γερμανού υπ. Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε με τον Αμερικανό ομόλογό του Τζακ Λιου. Ο Έλληνας πρέσβης αναφέρει ότι είχε επικοινωνία «με τακτικό συνομιλητή του, ανώτατο αξιωματούχο του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ», ο οποίος «μου μετέφερε εντυπώσεις από τη σημερινή συνάντηση Lew – Schauble, η οποία φαίνεται ότι διεξήχθη σε τεταμένο κλίμα, τουλάχιστον σε σκέλος που αφορούσε το ζήτημα της χώρας μας».

Απόσπασμα από το έγγραφο που δημοσιεύει η Καθημερινή

Από την πλευρά τους οι ΗΠΑ συμβούλευαν την Αθήνα «να αποφύγει να αντιπαραταχθεί μετωπικά με το Βερολίνο (βλ. λεκτικές επιθέσεις, καμπάνια σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης)», καθώς στόχος ήταν «η δημιουργία ευρύτερων συμμαχιών με λοιπές ευρωπαϊκές χώρες, ήτοι Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Ιταλία, Αυστρία, οι οποίες έπρεπε να πειστούν για την αποφασιστικότητα της Αθήνας να προχωρήσει στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων, προκειμένου με τη σειρά τους να προσφέρουν τη στήριξή τους έναντι της Γερμανίας». Τελικά οι χώρες που στο έγγραφο αναφέρονται ως σύμμαχοι τήρησαν θετική στάση απέναντι στην Ελλάδα.

Οι ΗΠΑ θεωρούσαν επίσης ότι αν η Ελλάδα έκανε κατά μέτωπο επίθεση αυτό θα είχε κατά πάσα πιθανότητα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα κι αυτό ίσως έδινε την ευκαιρία στο Βερολίνο να επιβάλει τις απόψεις του. Το τελευταίο απευχόταν η αμερικανική ηγεσία που ανησυχούσε ότι μια πλήρης κυριαρχία του Βερολίνου ίσως έφερνε την διάλυση της ευρωζώνης, πράγμα αντίθετο στα αμερικανικά συμφέροντα.

«Η στρατηγική της Ουάσιγκτον είχε δύο πτυχές: την ανάδειξη της σημασίας του γεωπολιτικού ρόλου της Ελλάδας και τις συνεχείς αναφορές περί αναπροσαρμογής του χρέους» σημειώνεται στο έγγραφο που υπογράφει ο Έλληνας πρέσβης και προστίθεται ότι αναφορικά με το χρέος «επιβοηθητικά κρίνεται ότι κινήθηκε το ΔΝΤ, προφανώς κατόπιν σχετικής αμερικανικής παραίνεσης».

Τέλος ο Έλληνας πρέσβης στην Ουάσιγκτον επισημαίνει ότι μεταξύ των κυβερνήσεων Ομπάμα και Τσίπρα υπήρξε κάτι παραπάνω από μια απλή συνεργασία, καθώς ενεπλάκησαν, πέραν του Λευκού Οίκου, υψηλόβαθμα στελέχη του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, κορυφαία στελέχη του υπουργείου Οικονομικών και παράγοντες του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Είχαν δε συνεχή επικοινωνία και με την Αθήνα και με τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες με διπλό στόχο την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη αλλά και την διατήρηση των καλών σχέσεων ΗΠΑ – Γερμανίας.