Καταγραφή ή καθοδήγηση;..

Τα τελευταία, πονηρά και μνημονιακά χρόνια, το κακό με τις λεγόμενες »δημοσκοπήσεις» έχει παραγίνει.
Είναι φανερό και στον πιό αθώο και ανυποψίαστο πολίτη πως δεν πρόκειται για καταγραφή της κοινής γνώμης ή της τάσης τού
εκλογικού σώματος,
      ..παρά γιαπροσπάθεια καθοδήγησής του με μέσον τις ψευδείς εντυπώσεις που δημιουργούνται από »πειραγμένα» , τηλεκατευθυνόμενα γκάλοπ.
Προσπάθεια που γίνεται εύκολα ορατή αμέσως μετά τις εκλογές, όπου οι φτιαχτές δημοσκοπήσεις απέχουν βεβαίως χιλιόμετρα από την πραγματικότητα.


     Η δικαιολογία που προβάλλουν οι εταιρείες (πλαστών) δημοσκοπήσεων περί  »ρευστότητας»του εκλογικού σώματος, το πολιτικού »τοπίου», και περί ιδιαιτερότητας τούτων ή των άλλων εκλογών, δεν είναι παρά τρίχες περμανάντ.
Και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από δημοσκοπήσεις όχι εταιρειών παρά οργανισμών, όπως είναι τα πανεπιστήμια,
     ..όπου οι δικές τους δημοσκοπήσεις βρίσκονται πολύ κοντά στην πραγματικότητα και μέσα στα όρια του πραγματικού στατιστικού λαθους.
Αυτό σημαίνει πως υπάρχει τρόπος σωστής καταγραφής,
     ..τρόπο όμως που δεν θέλουν οι εταιρείες, αφού αυτές επιζητούν τρόπο παραπλάνησης,
     ..και τρόπο να τα κονομήσουν. 
     Αν βέβαια υπήρχε κάποιος σχετικός νόμος που να προστατεύει τον πολίτη από τέτοιες κακόβουλες και φασιστικές ενέργειες,
     ..αν υπήρχε εξοντωτικό πρόστιμο για »απόπειρα χειραγώγησης και εξαπάτησης του εκλογικού σώματος», τότε τα πράγματα θα ήταν αλλιώς.
     Αλλά δεν υπάρχει!
     Όπως δεν υπάρχουν σ” αυτό το κράτος και πολλά άλλα μέσα προστασίας του πολίτη από επιτήδειους, λαμόγια, πολιτικούς, δημοσιογράφους, και διάφορα άλλα υποείδη.
      Να ένα πεδίο δόξης λαμπρόν για μεταρρυθμίσεις πραγματικές του κράτους και όχι εξόντωση μέσω των μνημονίων!
Βέβαια, το ότι τό σύστημα δεν ενδιαφέρεται να προστατεύσει τον πολίτη ερμηνεύεται εύκολα,
      ..αφού η οποιαδήποτε πραγματική προστασία του πολίτη θα σήμαινε βλάβη του ίδιου του συστήματος.
     Η ανομία, η πολυνομία, η διαστρεβλωτική και ελαστική ερμηνεία των νόμων, και η ασυδοσία,
     ..είναι όπλα του συστήματος.
     Μέγιστο τέτοιο όπλο για τις προεκλογικές περιόδους είναι η χειραγώγηση των ψηφοφόρωνπου δημιουργείται από κατευθυνόμενες δημοσκοπήσεις,
     ..αφού αυτές δημιουργούν »κλίμα» υπέρ του ενός ή κατά του άλλου κόμματος. 
     Ο ενημερωμένος και πονηρεμένος ψηφοφόρος πολίτης δεν δίνει πιά καμία σημασία στις δημοσκοπήσεις.
     Γκάλοπ είναι η καθημερινότητά μας.
     Η ανάσα κι ο αναστεναγμός του διπλανού.
     Η οργή της κοινωνίας.
     Κάνουμε τα δικά μας εσωτερικά γκάλοπ ο καθένας,
     ..και προχωρούμε με την ψήφο στα δόντια,
     ..και την θολούρα στο μάτι,
     ..βέβαιοι για τις δικές μας αλήθειες!..