Τα δίλημμα για τον ελληνικό λαό, παρά την τρομοκρατία που ασκούν τα ΜΜΕ και οι Θεσμοί, είναι ξεκαθαρό. Είτε ψηφίζουμε για την κατάργηση των μνημονίων και τη δημιουργία νέων ελπιδοφόρων δρόμων είτε ψηφίζουμε για τη συνέχιση της λιτότητας, της φτώχειας και της μιζέριας για τα επόμενα 50 χρόνια.
Είτε αναγνωρίζουμε ότι η χώρα μας για πρώτη φορά αγωνίζεται να σπάσει τον φαύλο κύκλο των πολιτικών του τρόμου προς όφελος των λαών ολόκληρης της Ευρώπης και του κόσμου είτε υπογράφουμε με την ψήφο μας την υποτέλεια σ αυτούς που για χρόνια έχουν μετατρέψει τη ζωή μας σε εφιάλτη.
Είτε επιλέγουμε να επαναφέρουμε στη χώρα μας τη Δημοκρατία και να αποφασίζουμε εμείς για το μέλλον μας, άμεσα και καθολικά, είτε αφήνουμε να παίρνονται οι αποφάσεις στα κλειστά κονκλάβια των ευρωπαικών Θεσμών.
Είτε αντιλαμβανόμαστε ότι τα συμφεροντά μας ειναι διαφορετικά και κυρίως αντιθετικά με εκείνα των πλουσίων που οργανώνουν την καμπάνια του ΝΑΙ είτε αποφασίζουμε να ενισχύσουμε με την ψήφο μας ακόμη περισσότερο τα κέρδη που απέκτησαν στην εποχή των μνημονίων.
Είτε αποφασίζουμε να πληρώσουν επιτέλους αυτοί που για χρόνια θησαύριζαν σε βάρος του λαού είτε αποδεχόμαστε μια για πάντα τις απαιτήσεις του ΔΝΤ να μένουν στο απυρόβλητο οι μεγάλες εταιρείες, οι μεγαλοβιομήχανοι και οι τραπεζίτες.
Είτε δημιουργούμε την κοινωνία μας από την αρχή με αλληλεγγύη, ανθρωπιά, συλλογική προσπάθεια και ελπίδα είτε υιοθετούμε τον κοινωνικό κανιβαλισμό όπου όλοι είναι εναντίον όλων και ο καθένας προσπαθεί να επιβιώσει όπως μπορεί σε βάρος των υπολοίπων.
Είτε θυμόμαστε με την ψήφο μας τον διπλανό μας, που έχασε τη δουλειά του και την ατομική του αξιοπρέπεια από τις πολιτικές που εφάρμοσαν αυτοί που τώρα μας καλούν να ψηφίσουμε ΝΑΙ είτε θα γίνουμε και μεις συνένοχοι για τις εικόνες εξανδραποδισμού που τόση ντροπή νιώσαμε τα τελευταία χρόνια.
Είτε μπορούμε να είμαστε περήφανοι απέναντι στα παιδιά μας ότι δεν συναινέσαμε στην υποταγή, ότι πήραμε τις δύσκολες αποφάσεις σήμερα για να έχουν ένα μελλον σαν αυτό που τους αξίζει αύριο είτε τους λέμε ότι φοβηθήκαμε τον Σόιμπλε, τον Πρετεντέρη και τον Σταύρο Θεοδωράκη και προτιμήσαμε την ησυχία και την ασφάλεια του θανατοποινίτη.
Είτε τέλος θα γίνουμε εμείς αυτοί που θα στείλουμε το μήνυμα της νίκης σε ολόκληρη την Ευρώπη και στον κόσμο και θα εμπνεύσουμε τους άλλους λαούς που έχουν στραμένο το βλέμα της ελπίδας επάνω μας, είτε θα αγωνιστούμε και θα πετύχουμε και γι αυτούς, είτε θα μείνουμε στην ιστορία ως εκείνοι που άφησαν τον τρόμο να τους τρομοκρατήσει.
Όλα όσα ελπίζαμε, αγωνιζόμασταν, διεκδικούσαμε είναι μπροστά μας. Όλα όσα σκεφτόμασταν, συζητούσαμε, περιμέναμε είναι εδώ. Δικαιολογίες δεν υπάρχουν πια. Είτε επιλέγουμε την ελπίδα είτε τη μιζέρια. Το ΟΧΙ μας την Κυριακή να ακουστεί σε ολόκληρη την Ευρώπη. Καθαρά, δυνατά και με μεγάλη πλειοψηφία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.