Το κλουβί με τις τρελές..*

Ίδια υστερικές και τρελαμένες για  ''διαπραγμάτευση'', προσπαθώντας να επιζήσουν σε έναν ''ομοφοβικό'' αντιμνημονιακό περιβάλλον, με λάθος όμως τρόπο και εντελώς λάθος συνταγή,
     ..το κλουβί με την δική μας ''αντιπροσωπεία'' συναντάται σήμερα με αντιπροσωπεία της τρόϊκας, για να πετύχει τί;

     Στην καλύτερη περίπτωση μιά πολιτική απόφαση (δηλαδή χαριστική, όχι βάσει πραγματικών στοιχείων) που θα επιτρέψει στην συγκυβέρνηση να μην λάβει ''ενοχλητικά μέτρα'' για...

τους πολίτες, όπως έχει δεσμευτεί στο εσωτερικό και κυρίως στους βουλευτές της.

     Όλα για το θεαθήναι και την παράταση ζωής του ''συστήματος''.

     Για την ταμπακέρα τίποτα.

     Για την πραγματική οικονομία τίποτα.

     Λέξη, κουβέντα γι αυτά που έπρεπε να είχαν γίνει τέσσερα (μνημονιακά) χρόνια τώρα, και δεν έγιναν.

     Για τις μεταρρυθμίσεις που δεν έγιναν, προκειμένου να μην θιγεί η εκλογική τους πελατεία και ηνταβατζηδοκρατία, άχνα.

     Για την διατήρηση του χρεοκοπημένου μοντέλου της ελληνικής οικονομίας, τα στραβά μάτια.

     ( Μεταρρυθμίσεις που εάν γίνονταν με τον σωστό τρόπο, ίσως σήμερα η οικονομία να είχε μπορέσει να δείξει σημάδια πραγματικής ανάκαμψης, και όχι success stories,

     ..και που αντί γι αυτές προτιμήθηκαν το κόψιμο των μισθών και η στείρα αύξηση της φορολογίας, η μέχρι διάλυσης περικοπές σε Υγεία και Παιδεία, η κατάργηση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων -δικαίων και αδίκων- όλα στον βωμό της διατήρησης του διεφθαρμένου πολιτικοεργολαβικού συστήματος )

    

     Θα εκλιπαρήσουν μόνον, ''στα τέσσερα'', μακριά από δώ να μη δούμε τις ''πομπές'' τους, την πολιτική τους διάσωση, για λίγο, για όσο πάει, έστω για τρείς μήνες,

     ..ποιός ξέρει με τί αντίδωρο, ποιός ξέρει τί φρικτά πράγματα τάζοντας ακόμα, εις βάρος της πατρίδας και του λαού.

     Αυτή θα είναι η περιπόθητη ''συνάντηση αξιολόγησης'' των Παρισίων(!)

     Αυτός θα είναι ο ''θρίαμβος'' που θα πουλήσουν στο πόπολο τα κυβερνητικά ανδρείκελα,

     ..και αυτή θα είναι η χλεύη της Ενωμένης Ευρώπης (σκ@τά στα μούτρα τους), που θα εισπράξουμε ως λαός και ως έθνος,

     ..πληρώνοντας εμείς τις αμαρτίες και τις πολιτικές κακουργίες εκείνων!

     Μήπως όμως μας αξίζει;..

* Μεγαλειώδης ταινία του 1979 κοινωνικής υφής, περισσότερο δράμα παρά κωμωδία, παρά τα κωμικά της στοιχεία.
 Από Ουδέν Σχόλιον