Υπεξαίρεση ζωής...

Με την υπεξαίρεση των ασφαλιστικών εισφορών το κράτος καταργεί το υφιστάμενο τριμερές σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.

Άλλη μια απόδειξη ότι το Μνημόνιο ήρθε για να μείνει και να...
αποδιαρθρώσει το κοινωνικό κράτος είναι η ρύθμιση για τις ασφαλιστικές εισφορές. Με Υπουργική Απόφαση οι ασφαλιστικές εισφορές από το 2017 θα εκχωρούνται στις εφορίες και δεν θα καταβάλλονται στα ασφαλιστικά ταμεία. Το προβαλλόμενο πρόσχημα είναι ότι το Δημόσιο έχει δυνατότητα να ελέγχει την εισφοροδιαφυγή, ενώ τα ταμεία δεν διαθέτουν ούτε την κατάλληλη υποδομή, αλλά ούτε και την πολιτική βούληση να κυνηγήσουν τους οφειλέτες. Παρ' όλα αυτά στη ρύθμιση δεν υπάρχει ούτε καν η πρόβλεψη ότι τα χρήματα των εισφορών θα κατατίθενται σε ειδικό λογαριασμό στο όνομα του κάθε ταμείου.

Στην ουσία τα αποθεματικά των ταμείων θα χάνονται στη μαύρη τρύπα του δημόσιου χρέους. Η κυβέρνηση αρπάζει τον ασφαλιστικό κουμπαρά και τον μετατρέπει σε πρωτογενές πλεόνασμα ή σε έσοδο για την αποπληρωμή του δημόσιου δανεισμού. Με τέτοια προοπτική, η κρατική εγγύηση για σύνταξη 360 ευρώ θα αποδειχθεί συντόμως το επικρατέστερο σενάριο για τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, ενώ οι επικουρικές συντάξεις θα ευτελιστούν, αρχής γενομένης από σήμερα.

Η παρατεταμένη ύφεση, αλλά κυρίως το μοντέλο της ανασφάλιστης και φθηνής εργασίας που εγκαθιδρύεται, οδηγούν, στην καλύτερη των περιπτώσεων, σε πολύχρονη "αναιμική ανάπτυξη με ανεργία". Διαμορφώνουν ένα νέο πλέγμα αποκλεισμού εκατομμυρίων πολιτών από την κοινωνική ασφάλιση. Αυτό που συμβαίνει αυτές τις μέρες, ως λύση ανάγκης για δύο εκατομμύρια ανασφάλιστους πολίτες, δηλαδή ότι το κράτος αναλαμβάνει να παρέχει νοσοκομειακή και φαρμακευτική περίθαλψη, μέσα σε ένα καθεστώς κατάρρευσης του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος, θα αποδειχθεί ο κανόνας με την υπεξαίρεση των ασφαλιστικών εισφορών από το κράτος. Η υποτυπώδης κρατική εγγύηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων θα συνοδεύεται από το άνοιγμα των ασφαλιστικών ανισοτήτων, καθώς η ακριβοπληρωμένη ιδιωτική ασφάλιση θα παρουσιάζεται ως η αναγκαστική επιλογή.

Με την υπεξαίρεση των ασφαλιστικών εισφορών το κράτος καταργεί το υφιστάμενο τριμερές σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Τώρα το κράτος συγκεντρώνει όλους τους πόρους και, με τους περιορισμούς του δημοσιονομικού κανόνα του πρωτογενούς πλεονάσματος, θα παρέχει φιλανθρωπικά επιδόματα αντί για συντάξεις και υποβαθμισμένη νοσοκομειακή περίθαλψη.

Σε μια περίοδο κατά την οποία το προωθούμενο τέλος της σταθερής εργασίας ανατρέπει τα μεταπολεμικά δεδομένα και τις κατακτήσεις, το κράτος έπρεπε να κινηθεί σε αντίθετη κατεύθυνση. Να αναλάβει την ευθύνη της χρηματοδότησης της κοινωνικής ασφάλισης μέσω ισχυρών πολιτικών φορολογικής αναδιανομής. Αντ' αυτού, το νεοφιλελεύθερο κράτος λεηλατεί τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, αυτή τη φορά όχι στιγμιαία, όπως με το περιβόητο PSI, αλλά με έγκλημα διαρκείας.

Η εξέλιξη αυτή δείχνει τι εννοούν η κυβέρνηση και οι πιστωτές όταν πιέζουν για την επιτάχυνση των "διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων". Οι μεταρρυθμίσεις, ολοένα και περισσότερο, "μυρίζουν ανθρώπινο κρέας"...