ΤΑ ΚΡΙΣΙΜΑ ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΜΕΡΑΣ

Ρεπορτάζ : Βασίλης Ζήρας
(από την Καθημερινή της Κυριακής)
Η επόμενη ημέρα της ψήφισης του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού πλαισίου και του εφαρμοστικού νόμου βρίσκει τους πάντες σε μια εξαιρετικά δύσκολη θέση: την κυβέρνηση γιατί πρέπει να εφαρμόσει μέτρα που δεν θέλει και εν πολλοίς δεν... 
πιστεύει και τους Ευρωπαίους επειδή πρέπει να βρουν χρήματα για το νέο πακέτο βοήθειας, που δεν θέλουν να δώσουν. Την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενοι, σήμερα το βράδυ το Eurogroup σε έκτακτη τηλεδιάσκεψη θα κάνει ό, τι χρειάζεται για να αποδεσμευθεί η 5η δόση. Ωστόσο, η αγωνία για το νέο σχήμα χρηματοδότησης πιθανότατα θα παραταθεί (έως τις 11 Ιουλίου στην καλύτερη ή έως τον Σεπτέμβριο στη χειρότερη περίπτωση) έως ότου κυβερνήσεις της Ευρωζώνης και τράπεζες συμφωνήσουν στο πώς και πόσο της συμμετοχής του καθενός. Το παραπάνω σχήμα είναι μάλλον υπεραπλουστευμένο σε σχέση με την κρισιμότητα της κατάστασης και την πολυπλοκότητα του προβλήματος, γεγονός που υποχρεώνει τους εμπειρογνώμονες της τρόικας να κάνουν εκόντες - άκοντες «διακοπές» στην Ελλάδα. Θα έρθουν στο τέλος Ιουλίου στην Αθήνα για έναν ενδιάμεσο έλεγχο. Σε ό, τι αφορά την κυβέρνηση: 1. Πρέπει να εφαρμόσει μέτρα εκτιμώμενης δημοσιονομικής απόδοσης 6,7 δισ. ευρώ σε διάστημα λιγότερο των έξι μηνών. Το ασφυκτικό χρονικό πλαίσιο αρκεί από μόνο του για να συντηρήσει την αβεβαιότητα. Δεν αρκεί να επιβάλεις φόρους, πρέπει και να τους εισπράξεις κι αυτό προϋποθέτει ότι κάποιος έχει να τα δώσει και κάποιος άλλος μπορεί να τα εισπράξει. Στην παρούσα φάση δεν έχει εισπραχθεί ακόμη ούτε το ΕΤΑΚ του 2009, ενώ δεν έχει ολοκληρωθεί η υποβολή των φορολογικών δηλώσεων. Το να εκτροχιασθεί το πρόγραμμα τους επόμενους μήνες απλώς και μόνο λόγω της αδυναμίας της πολιτικής ηγεσίας και της δημόσιας διοίκησης να προσαρμοσθούν στο χρονοδιάγραμμα είναι ένας πραγματικός κίνδυνος. Το Μεσοπρόθεσμο εκτός από επιπλέον φορολογικά έσοδα 2 δισ. ευρώ για φέτος προβλέπει ότι πρέπει να κλείσουν ή να συγχωνευθούν οργανισμοί ώστε να εξοικονομηθούν έως το τέλος του έτους επιπλέον 540 εκατ. ευρώ. Τα ασφαλιστικά Ταμεία πρέπει να μειώσουν τις δαπάνες τους και τις κοινωνικές παροχές κατά 1,2 δισ. ευρώ και παράλληλα να αυξήσουν τα έσοδά τους κατά 629 εκατ. ευρώ. 2. Πρέπει να προωθήσει άμεσα δύσκολα νομοθετήματα (το ενιαίο μισθολόγιο και οι περικοπές στα κοινωνικά επιδόματα είναι τα βασικότερα) που είναι δεδομένο ότι θα τη φέρουν αντιμέτωπη με τον σκληρό πυρήνα της εκλογικής της βάσης και με τον βαθιά ριζωμένο λαϊκισμό που διαμόρφωσε την κατ’ ευφημισμόν κοινωνική πολιτική της μεταπολίτευσης. 3. Να προχωρήσει τις ιδιωτικοποιήσεις, που αποτελούν μέρος του νέου πακέτου χρηματοδότησης. Ο υπουργός Οικονομικών κ. Ευάγγελος Βενιζέλος έλαβε ήδη επιστολή από την τρόικα, που του ζητεί να είναι επιχειρησιακά έτοιμο εντός 15 ημερών το Ταμείο Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας, ώστε ένα μήνα μετά να εισφερθούν σε αυτό περιουσιακά στοιχεία (σε πρώτη φάση ποσοστά εισηγμένων και μη δημοσίων επιχειρήσεων) ώστε να αρχίσει η πώληση σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα. Από την άλλη, θα πρέπει η Ευρωζώνη να βρει το σημείο τομής μεταξύ πολιτικών επιδιώξεων και οικονομικών συμφερόντων ώστε να κλείσει το νέο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα. Τα δεδομένα είναι: 1. Η Ελλάδα χρειάζεται συνολικά 172 δισ. ευρώ από τα μέσα του 2011 έως τα μέσα του 2014. Από αυτά τα 57 δισ. ευρώ θα προέλθουν από το υφιστάμενο πακέτο και άλλα 30 δισ. ευρώ από αποκρατικοποιήσεις. Τα υπόλοιπα 85 - 90 δισ. ευρώ θα πρέπει να τα μοιραστούν κυβερνήσεις, ΔΝΤ και ιδιώτες. 2. Η συμμετοχή των ιδιωτών δεν θα πρέπει να θεωρηθεί πιστωτικό γεγονός. Το γαλλικό σχέδιο αποτελεί βάση συζήτησης, αλλά θα πρέπει να υποστεί σημαντικές αλλαγές, για να γίνει αποδεκτό από τις τράπεζες. Οι τράπεζες θέλουν να υπάρξει μια συνολική λύση για το ελληνικό χρέος και όχι μια προσωρινή μετακύλιση στο μέλλον των δανειακών αναγκών. Γι’ αυτό, το International Institute of Finance (IIF) προτείνει μια παραλλαγή του γαλλικού σχεδίου που προβλέπει μικρότερο επιτόκιο, μεγαλύτερες εγγυήσεις, αλλά κυρίως ένα πρόγραμμα επαναγοράς ελληνικού χρέους από κάποιον ευρωπαϊκό φορέα στις τρέχουσες χαμηλές αποτιμήσεις, που θα οδηγήσει σε ένα έμμεσο haircut.