Κ.Λ.Στην Ελλάδα έχουμε μπερδέψει τον Ευρωλιγούρη με τον Ευρωπαϊστή.
Κάθε Ευρωπαϊστής δε μπορεί παρα να θλίβεται και να προβληματίζεται με όσα συμβαίνουν στην Ευρώπη σε κάθε επίπεδο.. πολιτικό, πολιτισμικό, οικονομικό.
Αντίθετα, ο Ευρωλιγούρης, έχοντας εσωτερικεύσει τον οριενταλιστικό λόγο της Δύσης, τον οποίο προβάλλει στην Ελλάδα κι έχοντας αποδεχτεί οτι είναι κατώτερος, υπανάπτυκτος κι οτι δεν έχει περάσει «διαφωτισμό» θυμίζει κάτι γλείφτες στο σχολείο που τρέχουν πίσω απο το δυνατό αγοράκι της τάξης για να παραστήσουν τους καμποσους.
Τα επιχειρήματά τους δε, όταν ξεφεύγουν απ τους αστείους ιστορικούς αναγωγισμούς και την εμφυλιοπολεμική ρητορική, είναι επιπέδου «εγώ και ο Μπραντ Πιτ πηδάμε την Τασούλα απ τις Κουκουβάουνες και την Ατζελίνα Τζολί».
Χαμένοι στη μετάφραση ανάμεσα στην Ευρώπη ως γεωγραφικό σύνολο, ως (πολυ)πολιτισμικό οικοδόμημα, την Ευρωζώνη ως νομισματική ένωση, και το Ευρώ το οποίο αντιμετωπίζουν ως οιονεί φαντασιακό αντικείμενο το οποίο συντηρεί την επιθυμία της ταύτισης, έχουν φτάσει σε τέτοιο σημείο μαλάκυνσης ωστε να εξισώνουν τον ακραίο νεοφιλελεύθερο οικονομισμό με το ευρωπαϊκο ιδεώδες.
Μην προσπαθείτε να συνενοηθείτε με τέτοια άτομα, είναι μάταιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.