Αμίν Νταντά εκ Καλαμάτας..

Την δόξα του τριτοκοσμικού φύλαρχου-δικτάτορα της Ουγκάντα, Ιντί Αμίν Νταντά, ζήλεψε ο δικός μας παλικαρόπουλος.

     Και είπε να του ετοιμάσουν μιά φιέστα εκεί στο Ναύπλιο, επίσης τριτοκοσμικού τύπου με αεροπλάνανα υπερίπτανται και κανόνια να βαράνε,
     ..την καθαγιασμένη ώρα που θα τον ανακήρυτταν ''επίτιμο δημότη'', και θα του παρέδιναν το ''χρυσό κλειδί'' της πόλης!
     (για τα υπόλοιπα τιμαλφή των πολιτών είπε πως θα έστελνε το ΣΔΟΕ την επόμενη)

     Δηλαδή την ώρα που ο κόσμος πεινάει, την ώρα που εξανδραποδίζεται όλη η κοινωνία,
     ..την ώρα που ετοιμάζονται να κόψουν κι άλλο μισθούς και συντάξεις, να αυξήσουν...

τα όρια συνταξιοδότησης,

     ..την ώρα που υποσχέθηκαν στην τρόϊκα να αυξήσουν το ΦΠΑ στον τουρισμό(!),

     ..την ώρα που το 25%(!) των επιχειρήσεων έχουν βάλει λουκέτο τα τελευταία πέντε χρόνια,

     ..''άρτον και θεάματα''. Ή μάλλον, μόνον θεάματα!

     Έτσι.  Για να δείξει την τάχα δημοφιλία του και την ''δύναμή'' του!

     Ξέχασες ρε συ μαγκόπουλε, τα πέτρινα χρόνια της ενατένισης του ταβανιού, που σαν έβγαινες στην πλατεία και στις καφετέριες, εκεί στην Καλαμάτα, κάνανε πως δεν σε βλέπουνε και κοιτούσαν τάχα μου αλλού;  Και που πήγαινες να τους χαιρετίσεις με το ζόρι;

     Ζήλεψες τώρα τιμές αρχηγού κράτους τρομάρα σου;

     Τώρα ''στα ξεβγάλματα'', που λεν και στο χωριό σου; Συμμαζέψου.

     Ένας ευφυής άνθρωπος (που δεν είσαι), που έχει κάνει όσα έχεις κάνει εσύ, θα φρόντιζε τώρα στα τελευταία της εξουσίας του να περνάει απαρατήρητος.

     Θα προσπαθούσε περισσότερο να τον ξεχάσουν παρά να χοροπηδάει σα χιμπατζής δώθε-κείθε.

     Θα προσπαθούσε να αποχωρήσει αξιοπρεπώς (λέμε τώρα), αφού δεν μπόρεσε τίποτε άλλο σωστό να κάνει.

     Πόσο ταιριαστό είναι πιά στην περίπτωσή σου το πασίγνωστο ποίημα του μεγάλου Αλεξανδρινού,Απολείπειν ο θεός Aντώνιον.

     Και πόσο κάνεις τα πάντα για να  επιβεβαιώσεις ότι σε αντίθεση με τον σπουδαίο συνονόματό σου, εσύ ήσουν ανάξιος ''μιάς τέτοιας πόλις''!

    

     Μωραίνει γαρ Κύριος ον βούλεται απολέσαι!..

Από Ουδέν Σχόλιον