ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ Η ΑΡΧΗ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ-ΛΑΪΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ!

Του ΚΩΣΤΑ ΠΡΕΒΕΖΙΑΝΟΥ

Η επαναλειτουργία, μετά την βάρβαρη επιστράτευσηκαι την εισβολή των ΜΑΤ, του Μετρό δεν είναι το τέλος!

Αντίθετα, ο αγώνας των απεργών του μετρό μας έδειξε τιςδυνατότητες και το δρόμο.

Χωρίς ο ίδιος αυτός ο αγώνας να είναι καλά οργανωμένος και σχεδιασμένος , χωρίς να είναισυντονισμένος με τους εργαζόμενους στα άλλα συγκοινωνιακά μέσα , χωρίς να έχει βρει τρόπους να συναντήσει τη γενικότερη αλληλεγγύη του κόσμου της μισθωτής εργασίας και του λαού στο λεκανοπέδιο, χωρίς τη στήριξη συμπαραταγμένα όλης της Αριστεράς, κατόρθωσε , παρά όλες αυτές τις καίριες αδυναμίες , να ταρακουνήσει την κυβέρνηση και ίσως, αν κρατούσε ακόμα λίγο, να γινότανσπινθήρας για κοινωνικές αναφλέξεις.

O αγώνας, όμως, στα συγκοινωνιακά μέσα συνεχίζεται με τις απεργιακές κινητοποιήσεις σε λεωφορεία, τρόλεϋ και προαστιακό.

Γνωρίζουμε τις υπαρκτές δυσκολίες αυτών των κινητοποιήσεων, εξ' αιτίας των συνδικαλιστικών τους ηγετικών ομάδων, να χαράξουν μια συνεπή αγωνιστική γραμμή. Μπορεί, όμως , παρεμβάσεις των συνεπών ταξικών δυνάμεων να δόσουν μια άλλη διάσταση και συνέχεια σε αυτούς τους αγώνες. Τουλάχιστον, να το προσπαθήσουν σθεναρά.

Στόχος στην αμέσως επόμενη περίοδο πρέπει να είναι να αναζωογονηθεί το εργατικό-κοινωνικό-ταξικό πεδίο.

Να έρθουν στο προσκήνιο οι αγωνιζόμενοι εργαζόμενοι και τα ανατρεπτικά αιτήματά τους.

Ξέρουμε ότι αυτό δεν είναι εύκολο ούτε μονόπρακτο και ευθύγραμμο εγχείρημα. Ξέρουμε ότι δεν υπάρχει μια εκ των προτέρων έτοιμη συνταγή.

Ο πειραματισμός είναι απαραίτητος για ένα επιτυχημένο αποτέλεσμα.

Αυτός ο πειραματισμός είναι η πρόκληση των ριζοσπαστικών αριστερών δυνάμεων και των ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων τις επόμενες εβδομάδες.

Πειραματισμός και σκληρή προσπάθεια με ένα σαφή στόχο.

Τη διαμόρφωση αγωνιστικού μετώπου των δυνάμεων της εργασίας στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Αγωνιστικού μετώπου στους δρόμους, τα αιτήματα και τις ενωτικές δράσεις.

Χωρίς την αφύπνιση των κοινωνικοταξικών δυνάμεων και την έλευση στο αγωνιστικό και πολιτικό προσκήνιο του εργατικού-λαϊκού μπλόκ, δεν υπάρχει πολιτική για διέξοδο , παρά μόνο τέλμα και πισωγύρισμα.