του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ) Τάκης Αθανασόπουλος, ο οποίος ανέλαβε να βγάλει από τον βάλτο τις αποκρατικοποιήσεις. Ο κ. Αθανασόπουλος, όπως γνωρίζουν όσοι παρακολουθούν επί χρόνια την πορεία του, είναι περισσότερο άνθρωπος της ακαδημαϊκής κοινότητας και λιγότερο των επιχειρήσεων, παρά τη μακρά θητεία του στην Toyota. Επιπλέον, βρήκε το ΤΑΙΠΕΔ σε πλήρη αποσύνθεση έπειτα από αρκετούς μήνες εκλογικής διαμάχης και με την προηγούμενη διοίκηση να γνωρίζει ότι είναι υπό αναχώρηση.
Θα περίμενε κανείς ότι στους πέντε έξι μήνες που μεσολάβησαν από την τοποθέτησή του στη θέση του προέδρου θα ξεκαθάριζε την κατάσταση με τους δεκάδες συμβούλους που αμείβονται, αλλά παραδίδουν απαράδεκτα ή πρόχειρα σχέδια, τα οποία γκρεμίζονται στο πρώτο εμπόδιο. Πάρτε για παράδειγμα τον τραγέλαφο με τη ΛΑΡΚΟ, τις προτάσεις για την αξιοποίηση των λιμένων (επί έναν χρόνο «μαγειρεύονται» και θα παραδοθούν στο παρά πέντε, όπως ενημερώθηκε στις αρχές της εβδομάδας ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς), τις μεγάλες καθυστερήσεις με τα κρατικά ακίνητα που διαχειρίζεται η Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ).
Ο Τ. Αθανασόπουλος είχε την εντύπωση ότι θα μπορούσε να κινηθεί και στο ΤΑΙΠΕΔ με τον ίδιο τρόπο που πολιτεύτηκε στη ΔΕΗ: Να προτείνει κάτι και στη συνέχεια να κρύβεται πίσω από τις αντιδράσεις συνδικαλιστών και άλλων συμφερόντων. Στο τέλος δεν γινόταν τίποτα, αλλά αυτός κέρδιζε κάτι ως «μεταρρυθμιστής». Επί των ημερών του, πάντως, υπήρξαν οι μεγάλες «χορηγίες» στη ΓΕΝΟΠ, και ας έκανε εφόδους στο γραφείο του ο Νίκος Φωτόπουλος, ενίοτε συνοδεία του Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Ο σημερινός πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ άφησε τη ΔΕΗ ακριβώς όπως τη βρήκε, παρά την πολύμηνη ταλαιπωρία, την πολυήμερη διαμονή στο γραφείο του τότε υπουργού Ανάπτυξης Δημ. Σιούφα (κάθε φορά που το δικό του γραφείο ήταν αποκλεισμένο) και τις ανακοινώσεις περί στρατηγικών συμμαχιών με διεθνείς κολοσσούς, όπως η γερμανική RWE.
Ομως το ΤΑΙΠΕΔ δεν είναι η ΔΕΗ της προηγούμενης δεκαετίας. Τώρα οι δανειστές πιέζουν για αποτελέσματα και η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί για συγκεκριμένα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις, γιατί, διαφορετικά, θα αναγκαστεί να προχωρήσει σε νέα μέτρα. Μπορεί να μην πραγματοποιεί εφόδους στο γραφείο του κ. Αθανασόπουλου η ηγεσία της ΓΕΝΟΠ, αλλά τον περιτριγυρίζουν τεράστια συμφέροντα. Ουδείς, βέβαια, αμφιβάλλει για την ακεραιότητά του. Αυτήν εκτίμησε και ο πρωθυπουργός, όταν τον τοποθέτησε στην προεδρία του ΤΑΙΠΕΔ. Η αποτελεσματικότητά του, όμως, αμφισβητείται. Οπως και η δυνατότητα να αποφασίσει με ταχύτητα, υπό συνθήκες πίεσης.
Κατά το πρώτο δίμηνο, η διοίκηση του Ταμείου κρύφτηκε πίσω από τις μεγάλες εκκρεμότητες, σε θεσμικό επίπεδο, στις οποίες έπρεπε να προχωρήσει η κυβέρνηση. Στη συνέχεια έπεσε στα βαθιά, αλλά είχε προλάβει να πνιγεί στην ακροθαλασσιά. Για να νιώσει περισσότερο άνετος, ο κ. Αθανασόπουλος είχε αφήσει να εννοηθεί ότι δεν πρόκειται να ακολουθήσει την αυτόνομη στρατηγική του προκατόχου του, αλλά θα κινείται αφού λάβει εντολές από την κυβέρνηση. Η συγκεκριμένη τακτική μπορεί να άρεσε σε κάποιους στην κυβέρνηση, αλλά τώρα διαπιστώνουν ότι απαιτούνται πρωτοβουλίες. Τώρα οι πολιτικοί προϊστάμενοι του κ. Αθανασόπουλου βρίσκονται συνεχώς προ εκπλήξεων, μολονότι οι ευθύνες για τον λαβύρινθο των ιδιωτικοποιήσεων ανήκουν κυρίως στις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών· αυτές που δημιούργησαν ή ανέχτηκαν το σημερινό χάος: από το ιδιοκτησιακό καθεστώς κρατικών ακινήτων μέχρι τη δαιδαλώδη νομοθεσία στη λειτουργία αγορών.
Τα παρατράγουδα με τον ΟΠΑΠ, οι διεθνείς πιέσεις με τη ΔΕΠΑ και τον ΔΕΣΦΑ, τα σοβαρά εμπόδια στην προσπάθεια για πώληση της ΛΑΡΚΟ και το μπάχαλο σε πολλά άλλα μέτωπα (από την Εγνατία μέχρι τα λιμάνια) δείχνουν ότι οι ακριβοπληρωμένοι σύμβουλοι του ΤΑΙΠΕΔ εξακολουθούν να κρύβονται πίσω από τα χάλια του Δημοσίου. Δείχνουν, επίσης, ότι η διοίκηση δυσκολεύεται να διαχειριστεί το κολοσσιαίο πρόγραμμα, εξαγγέλλει πρόωρα εντυπωσιακές πρωτοβουλίες (όπως η παραχώρηση του πρώην βασιλικού κτήματος στο Τατόι, που θα χρειαστεί χρόνια), ενώ αδυνατεί να βγάλει άκρη με τις υπηρεσίες και τους ενδιαφερομένους, που της βάζουν τρικλοποδιές. Τώρα διαπιστώνει και ο κ. Αθανασόπουλος ότι η διαχείριση με το σύνθημα «ό,τι πει η κυβέρνηση» δεν έχει πάντα το καλύτερο αποτέλεσμα, ειδικά όταν θέλεις να έχεις ευχαριστημένους όλους τους υπουργούς και όλους τους ενδιαφερομένους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.