Το ΠΑΣΟΚ να πεθάνει ως Ιφιγένεια, όχι ως Σκανδαλίδης

Ναι, μπορεί το ΠΑΣΟΚ να μην υπάρχει πια, να είναι ένα κέλυφος που αν σπάσει, μπορεί κανείς να μην βρει τίποτα μέσα.

Ναι, η σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ είναι κατώτερη των περιστάσεων και φοβερά...


...κατώτερη από τις προσωπικές μου αξιακές και ηθικές απαιτήσεις από έναν πολιτικό. Αλλά κάπου υπάρχουν και όρια.

Από το 2010 μέχρι σήμερα, πολιτικοί του ΠΑΣΟΚ δάρθηκαν, συκοφαντήθηκαν, χλευάσθηκαν, κλείστηκαν στα σπίτια τους από απελπισία. Δυο χρόνια μετά, η Μέρκελ ήρθε στην Αθήνα και συνεχάρη τον εμβρόντητο Σαμαρά για τη δημοσιονομική προσαρμογή που πέτυχαν οι κυβερνήσεις Παπανδρέου.

Το ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε κάθε μέρα να ξεφτιλίζει τον σημερινό πρωθυπουργό θυμίζοντας του τι έλεγε από τα άνετα έδρανα της Αντιπολίτευσης. Δεν το κάνει. Δεν το κάνει γιατί ο αρχηγός του είναι ένας εγωπαθής μέτριος πολιτικός του περασμένου αιώνα που δεν νιώθει την ανάγκη να χειροκροτήσει τίποτα που δεν είναι δικό του.

Και πάλι όμως. Το "αντάρτικο" Σκανδαλίδη δεν αντέχεται. Δεν το χωρά ο ανθρώπινους νους. Δεν γίνεται να μην προκαλεί εμετό και στον τελευταίο φίλο του κόμματος. Έτσι στα ξαφνικά, ο άνθρωπος που έχυσε τόνους ιδρώτα στους διαδρόμους για να γίνει υπουργός του...μνημονιακού Παπανδρέου, αποφάσισε ότι το καλύτερο για το ΠΑΣΟΚ θα ήταν να καταψηφίσει τα μέτρα!

Είναι δυνατόν να πιστεύει κάποιος ότι θα ενισχύσει τη θέση του ΠΑΣΟΚ μια τέτοια κωλοτούμπα; Πόσο αστείο θα είναι για το κόμμα που έφερε στην Ελλάδα το Μνημόνιο να το καταψηφίσει τώρα που είναι στην Αντιπολίτευση;

Είτε ονειρεύεται να είναι πρόεδρος ενός συρρικνωμένου ΠΑΣΟΚ που θα πολιτευθεί ως συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ είτε φιλοδοξεί να αξιοποιηθεί από τον μεγάλο Αλέξη όπως η Λούκα, νομίζω ότι ο Σκανδαλίδης τυπώνει απλώς το προσωπικό του διαβατήριο, σε βάρος ενός εξαθλιωμένου αλλά ιστορικού κόμματος.

Ό,τι κι αν ακολουθήσει, ακόμα κι αν το ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές δεν καταφέρει να μπει στη Βουλή, η Ιστορία θα πρέπει να γράψει ότι το ΠΑΣΟΚ πέθανε ως Ιφιγένεια, όχι ως...Σκανδαλίδης.