Γράφει ο Νίκος Σάνσης(οικονομολόγος)
nisansis@hotmail.com
25η Μαρτίου σήμερα και οι μνήμες γυρνάνε πίσω189 χρόνια. Τότε που άνοιξη ξεκίνησε ο αγώνας της απόταξης των, 400 χρόνων, ζυγού τηςΤουρκικής επικυριαρχίας στην χώρα μας. Όλα συμφωνημένα, να ξεκινήσει ο αγώνας, την ίδια εποχή με την αναγέννηση... της φύσης. Οι απλοί, φτωχοί, και αμόρφωτοι, Έλληνες, με φλόγα λευτεριάς στην καρδιά, που πόναγαν την πολύχρονη υπόδουλη πατρίδα, αποφάσισαν, παίρνοντας τα όπλα, να κάνουν την μεγάλη υπέρβαση, για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι. Σήμερα η πατρίδα μας μετά από τόσα χρόνια βρίσκεται πάλι σε κρίσιμη καμπή. Σκλαβωμένη όχι από άλλο λαό. Αλλά από χρέη και κακοδιαχείριση στο δημόσιο τομέα που δημιουργήθηκαν από άστοχες οικονομικές ενέργειες των πολιτικών που κυβερνούν την χώρα μετά το 1974. Και ειδικότερα την τελευταία 5ετία. Την κατέστρεψαν και την έριξαν σε ατραπό με αγκάθια χωρίς γυρισμό και γιατρειά. Σήμερα που είναι μια κρίσιμη ημέρα αποφάσεων στην σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες, για την οικονομική και πραγματική μας τύχη, θα αποφασίσουν αυτοί που μας βοήθησαν τότε. Δηλαδή φθάσαμε στο σημείο να κτυπάμε τις πόρτες αυτών που το 1821 συνέβαλλαν στον τότε αγώνα και μας βοήθησαν να ελευθερωθούμε. Σήμερα όμως οι ίδιοι αρνούνται να κάνουν τα ίδια όπως τότε, και πιθανόν δικαιολογημένα. Γιατί μπούχτισαν στην κοροϊδία. Και σε αυτά τα ψεύτικα στοιχεία που τους σερβίραμε, όλα αυτά τα χρόνια. Δεν μας πιστεύουν. Μας αναγκάζουν να μπούμε σε επιτήρηση, τοποθετώντας μας σε δύσκολα θρανία για να δώσουμε αιματηρές εξετάσεις για να πάρουμε κάποιο δάνειο σαν βοήθεια.Μεγάλοι οι τότε απλοί και φωτισμένοι, λόγιοι και αγράμματοι πολέμαρχοι και πολιτικοί ηγέτες. Στη στεριά ,Κολοκοτρώνης, Καραϊσκάκης, Παπαφλέσσας, Καποδίστριας, Ανδρούτσος, και τόσοι άλλοι Στην θάλασσα Μιαούλης Κανάρης Μπουμπουλίνα κλπ. Σε αντίθεση με τους σημερινούς πολιτικούς με τα πολλά πτυχία γνώσεων, με ξένες γλώσσες, αλλά ορισμένοι με αχόρταγα στομάχια. Και οι λαοί και απλοί άνθρωποι με ένα στόχο να βοηθήσουν την δύσμοιρη πατρίδα. Οι τότε θυσίασαν ζωές και ιδανικά. Οι σημερινοί καλούνται να θυσιάσουν τις βολές τους.
Και τότε και σήμερα οι απλοί άνθρωποι κλήθηκαν και καλούνται να βοηθήσουν. Η διαφορά την τότε εποχή ήταν ότι, τότε ήσαν όλοι πάμπτωχοι και οι ελάχιστοι πλούσιοι έδωσαν όλο τους το βιό για την σωτηρία της πατρίδας.
Οι σημερινοί πλούσιοι, σαφώς πολύ περισσότεροι, κρύβονται, διαφεύγουν, και δυσανασχετούν να δώσουν τον οβολό τους για να πάνε καλύτερα τα πράγματα. Μια ζωή στην αφάνεια και την αρπαχτή.
Παράλληλα την ίδια ημέρα ο Θεός με τον δροσοβόλο άγγελο του, αποκάλυψε το μυστικό της θείας γένεσης στην Παναγία. Μεγάλη τιμή, έως τη μενεξεδένια θυσία του Γλυκού της Έαρ, 33 χρόνια μετά. Η σταύρωση, ο θάνατος, και η ανάσταση του Κυρίου. Η ανάσταση ψυχής, σώματος και νου, για μια καλύτερη ζωή. Μια υπέρτατη θυσία, που σε λίγες μέρες θα εορτάσει πάλι η χριστιανοσύνη.
Ιδιαίτερα λοιπόν βαριά εφέτος η κατάσταση. Όλος ο λαός το 1821 έκανε το καθήκον του και φτάσαμε σήμερα να ζούμε ελεύθεροι. Αν θέλουμε να εξακολουθήσουμε να ζούμε έτσι, πρέπει όλοι να δώσουμε τον οβολό μας για να σωθεί η πατρίδα. Να αλλάξουμε τις συνήθειες και τις βολές μας. Να τιμωρηθούν οι ένοχοι.
Πιστεύω ότι αξίζει η Ελλάδα μας, λίγες θυσίες, και ας φταίξαμε εμείς οι ίδιοι τόσο πολύ.
nisansis@hotmail.com
25η Μαρτίου σήμερα και οι μνήμες γυρνάνε πίσω189 χρόνια. Τότε που άνοιξη ξεκίνησε ο αγώνας της απόταξης των, 400 χρόνων, ζυγού τηςΤουρκικής επικυριαρχίας στην χώρα μας. Όλα συμφωνημένα, να ξεκινήσει ο αγώνας, την ίδια εποχή με την αναγέννηση... της φύσης. Οι απλοί, φτωχοί, και αμόρφωτοι, Έλληνες, με φλόγα λευτεριάς στην καρδιά, που πόναγαν την πολύχρονη υπόδουλη πατρίδα, αποφάσισαν, παίρνοντας τα όπλα, να κάνουν την μεγάλη υπέρβαση, για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι. Σήμερα η πατρίδα μας μετά από τόσα χρόνια βρίσκεται πάλι σε κρίσιμη καμπή. Σκλαβωμένη όχι από άλλο λαό. Αλλά από χρέη και κακοδιαχείριση στο δημόσιο τομέα που δημιουργήθηκαν από άστοχες οικονομικές ενέργειες των πολιτικών που κυβερνούν την χώρα μετά το 1974. Και ειδικότερα την τελευταία 5ετία. Την κατέστρεψαν και την έριξαν σε ατραπό με αγκάθια χωρίς γυρισμό και γιατρειά. Σήμερα που είναι μια κρίσιμη ημέρα αποφάσεων στην σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες, για την οικονομική και πραγματική μας τύχη, θα αποφασίσουν αυτοί που μας βοήθησαν τότε. Δηλαδή φθάσαμε στο σημείο να κτυπάμε τις πόρτες αυτών που το 1821 συνέβαλλαν στον τότε αγώνα και μας βοήθησαν να ελευθερωθούμε. Σήμερα όμως οι ίδιοι αρνούνται να κάνουν τα ίδια όπως τότε, και πιθανόν δικαιολογημένα. Γιατί μπούχτισαν στην κοροϊδία. Και σε αυτά τα ψεύτικα στοιχεία που τους σερβίραμε, όλα αυτά τα χρόνια. Δεν μας πιστεύουν. Μας αναγκάζουν να μπούμε σε επιτήρηση, τοποθετώντας μας σε δύσκολα θρανία για να δώσουμε αιματηρές εξετάσεις για να πάρουμε κάποιο δάνειο σαν βοήθεια.Μεγάλοι οι τότε απλοί και φωτισμένοι, λόγιοι και αγράμματοι πολέμαρχοι και πολιτικοί ηγέτες. Στη στεριά ,Κολοκοτρώνης, Καραϊσκάκης, Παπαφλέσσας, Καποδίστριας, Ανδρούτσος, και τόσοι άλλοι Στην θάλασσα Μιαούλης Κανάρης Μπουμπουλίνα κλπ. Σε αντίθεση με τους σημερινούς πολιτικούς με τα πολλά πτυχία γνώσεων, με ξένες γλώσσες, αλλά ορισμένοι με αχόρταγα στομάχια. Και οι λαοί και απλοί άνθρωποι με ένα στόχο να βοηθήσουν την δύσμοιρη πατρίδα. Οι τότε θυσίασαν ζωές και ιδανικά. Οι σημερινοί καλούνται να θυσιάσουν τις βολές τους.
Και τότε και σήμερα οι απλοί άνθρωποι κλήθηκαν και καλούνται να βοηθήσουν. Η διαφορά την τότε εποχή ήταν ότι, τότε ήσαν όλοι πάμπτωχοι και οι ελάχιστοι πλούσιοι έδωσαν όλο τους το βιό για την σωτηρία της πατρίδας.
Οι σημερινοί πλούσιοι, σαφώς πολύ περισσότεροι, κρύβονται, διαφεύγουν, και δυσανασχετούν να δώσουν τον οβολό τους για να πάνε καλύτερα τα πράγματα. Μια ζωή στην αφάνεια και την αρπαχτή.
Παράλληλα την ίδια ημέρα ο Θεός με τον δροσοβόλο άγγελο του, αποκάλυψε το μυστικό της θείας γένεσης στην Παναγία. Μεγάλη τιμή, έως τη μενεξεδένια θυσία του Γλυκού της Έαρ, 33 χρόνια μετά. Η σταύρωση, ο θάνατος, και η ανάσταση του Κυρίου. Η ανάσταση ψυχής, σώματος και νου, για μια καλύτερη ζωή. Μια υπέρτατη θυσία, που σε λίγες μέρες θα εορτάσει πάλι η χριστιανοσύνη.
Ιδιαίτερα λοιπόν βαριά εφέτος η κατάσταση. Όλος ο λαός το 1821 έκανε το καθήκον του και φτάσαμε σήμερα να ζούμε ελεύθεροι. Αν θέλουμε να εξακολουθήσουμε να ζούμε έτσι, πρέπει όλοι να δώσουμε τον οβολό μας για να σωθεί η πατρίδα. Να αλλάξουμε τις συνήθειες και τις βολές μας. Να τιμωρηθούν οι ένοχοι.
Πιστεύω ότι αξίζει η Ελλάδα μας, λίγες θυσίες, και ας φταίξαμε εμείς οι ίδιοι τόσο πολύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.