ΓΣΕΕ: ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΝΟΜΟΥΣ

Οι νόμοι καταργούνται μόνο με νόμους και να δώσει ο οποιοσδήποτε όρκους πίστης στο εργατικό δίκαιο ο κάθε εργοδότης μπορεί να κάνει ό,τι θέλει δήλωσε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γιάννης Παναγόπουλος, απορρίπτοντας ουσιαστικά ως αναποτελεσματική την...

πρόταση Ρουπακιώτη για συμφωνία των κοινωνικών εταίρων σε «μορατόριουμ», μέχρι τις ερχόμενες εκλογές, για τη μετενέργεια και τις μειώσεις βασικών μισθών.

Σε δηλώσεις του μετά τη συνάντηση των κοινωνικών εταίρων στο υπουργείο Εργασίας, τόνισε πως «οι όρκοι πίστης και οι συμφωνίες κυρίων είναι παραμύθια της Χαλιμάς» και επανέλαβε τη θέση της ΓΣΕΕ για σύγκληση των Επιτροπών Κοινωνικής Προστασίας και Απασχόλησης «ώστε να υπάρξει διαβούλευση σε εθνικό θεσμικό επίπεδο και συμφωνίες δεσμευτικές από εργαζόμενους, εργοδότες και Κράτος».

«Εξηγήσαμε και το λέμε με κάθε καθαρότητα ότι δεν θα δεχτούμε επ΄ ουδενί να αποπροσανατολιστούν και να κοροϊδευτούν οι εργαζόμενοι ότι δήθεν την ώρα που οι εργοδότες έχουν στα χέρια τους το όπλο των νόμων και το εφαρμόζουν με βιαιότητα στις περισσότερες των περιπτώσεων ότι μπορεί να υπάρξει μια συμφωνία κυρίων που θα τα λύσει όλα» σημείωσε και πρόσθεσε: «Για να αποδειχτεί ποιος πραγματικά θέλει να ανατραπούν αυτοί οι νόμοι κι αν οι εργοδότες λένε αλήθεια είτε στις επιστολές που έστειλαν στον Πρωθυπουργό είτε στις θέσεις που τώρα διατυπώνουν ζητήσαμε να συγκληθεί αμέσως η Εθνική Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας και όλα αυτά να αποτυπωθούν με απόλυτη σαφήνεια ως θέσεις των μερών και να δεσμευτούν τα κόμματα ότι αμέσως μόλις συγκροτηθεί κυβέρνηση το πρώτο νομοθέτημα θα αφορά στην ανατροπή των απαράδεκτων αυτών ρυθμίσεων».

Εξήγησε ειδικότερα, ότι δεν τίθεται θέμα μόνο για τη μετενέργεια: «Είναι κατ΄αρχήν ότι καταργήθηκε η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση, δεν μειώθηκαν μόνοι μισθοί, καταργήθηκε η Εθνική Γενική. Πλέον, θα αποφασίζει η κυβέρνηση για το ύψος του εθνικού μισθού. Δεύτερον, δυο ακρογωνιαίοι λίθοι του εργατικού οικοδομήματος, του εργατικού δικαίου, που είναι η επεκτασιμότητα των συλλογικών συμβάσεων ώστε να αφορούν όλους τους εργαζόμενους και η μετενέργεια όχι ως προς τον χρόνο αλλά το τι θα συμβεί όταν περάσει αυτός ο χρόνος, καταργούνται δικαιώματα που ήταν κατοχυρωμένα με προηγούμενες συλλογικές συμβάσεις. Και βεβαίως δεν πρέπει να ξεχνάμε τις προνοιακές παροχές που εδίδοντο μέσω του Οργανισμού Εργατικής Εστίας και Εργατικής Κατοικίας που αφορούσαν εκατοντάδες χιλιάδες φτωχούς εργαζόμενους και χρηματοδοτούντο αποκλειστικά από πόρους εργοδοτών και εργαζομένων».