Βοήθεια, τα παιδιά μας!

“Πλύση εγκεφάλου”, “προπαγάνδα” κι “οργουελιανό ολοκληρωτισμό” χαρακτηρίζει η αρθρογράφος της Daily Mail Μέλανι Φίλιπς το αίτημα μιας μεγαλύτερης ευαισθησίας και προσοχής από τους εκπαιδευτικούς απέναντι σε “διαφορετικούς” μαθητές...

“Η κυβέρνηση σιγοντάρει την πλύση εγκεφάλου των παιδιών μας από το αδίστακτο γκέι λόμπι και την καταστροφή της νορμάλ σεξουαλικότητας... Η ομοφυλοφιλία κοντεύει να γίνει υποχρεωτική... Στη γεωγραφία, οι μαθητές θα μελετούν τα αίτια της μετακίνησης των ομοφυλόφιλων από την επαρχία στις πόλεις. Στα μαθηματικά θα εντρυφούν σε στατιστικές αναφορικά με την γκέι ποσόστωση στον συνολικό πληθυσμό. Στη βιολογία θα επικεντρώνονται σε είδη όπως ο ιππόκαμπος κι ο αυτοκρατορικός πιγκουίνος, όπου τα αρσενικά κατέχουν κυρίαρχο ρόλο στην ανατροφή των μικρών... Η ισότητα απέκτησε οργουελιανό νόημα... Πρόκειται για προπαγάνδα με το πρόσχημα της εκπαίδευσης!” Κάπως έτσι η Μέλανι Φίλιπς ξεσήκωσε πρόσφατα την γκέι κοινότητα της Βρετανίας. Αφορμή ήταν πληροφορίες ότι στο υπουργείο Παιδείας υπάρχουν σχέδια να “ενθαρρυνθούν” οι δάσκαλοι να “λαμβάνουν περισσότερο υπόψη” τους γκέι μαθητές τους. Πλήθος επιστολές και μηνύματα διαμαρτυρίας έφτασαν στη εφημερίδα της που τα τελευταία χρόνια έχει υιοθετήσει μια μάλλον εχθρική πολιτική απέναντι στα LGBT δικαιώματα αλλά και τα δικαιώματα... γενικώς. Η μέσω πολιτειακών θεσμών προώθησή τους ταράζει, βλέπετε, το νεοφιλελεύθερο μοντέλο διακυβέρνησης που τρέμει στην ιδέα οποιουδήποτε “έξτρα” κόστους...

Είναι προφανές ότι η καλή δημοσιογράφος, που μάλιστα χαρακτηρίζει την ομοφυλοφιλία “lifestyle”(!) δεν έχει γκέι παιδιά ή ανίψια, ούτε εκείνη ούτε κάποια φίλη της. Διαφορετικά, κάτι θα είχε ακουστά για το σχολικό “bullying” (τους λεγόμενους “σχολικούς τσαμπουκάδες”, συχνότατος στόχος των οποίων είναι οι μαθητές που “αδερφίζουν”. Κάτι θα ήξερε για τα ατέλειωτα βασανισμένα μερόνυχτα παιδιών που πάνω που ανακαλύπτουν το ομορφότερο των συναισθημάτων, διαπιστώνουν ότι ο έρωτας στη δική τους εκδοχή είναι βρώμικος, ανήκουστος, “απαγορευμένος”. Κάτι θα είχε πληροφορηθεί για τις συχνές αυτοκτονίες γκέι εφήβων που πέρσι μάλιστα πήραν διαστάσεις “επιδημίας”, υποχρεώνοντας ακόμα και τον πρόεδρο Ομπάμα να συμμετάσχει στην καμπάνια “It Gets Better” και υπενθυμίζοντας πόσο εύθραυστος παραμένει ο υπέροχος καινούργιος κόσμος της γκέι απελευθέρωσης.

Είναι δυστυχώς αλήθεια: Παρά την απενοχοποίηση της ομοφυλοφιλίας και την κατάκτηση τόσων δικαιωμάτων – ή ακριβώς εξαιτίας όλων αυτών -, η λεκτική, ψυχολογική, κάποτε και σωματική βία που αντιμετωπίζουν οι ομοφυλόφιλοι μαθητές (αλλά ενίοτε και δάσκαλοι) έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας διεθνώς. Οι συνέπειες γι' αυτά τα παιδιά είναι βαριές: ψυχικά τραύματα, απομόνωση, κοπάνες, αυτοκτονικές τάσεις... Κι αν αυτά συμβαίνουν σε χώρες όπως η Βρετανία και οι ΗΠΑ, σκεφτείτε πόσο χειρότερα μπορεί να είναι κάποτε τα πράγματα σε χώρες σαν την Ελλάδα απ' όπου απουσιάζει κι αυτό ακόμα το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής. Οι “Εκπαιδευτικοί κατά της Ομοφοβίας (omofovia@hotmail.com) θα μπορούσαν να διαφωτίσουν κάθε ενδιαφερόμενο. “Η ομοφυλοφιλία είναι απλώς μια λαϊφστάϊλ επιλογή”,

Είστε λάθος κ. Φίλιπς μας, εσείς και οι όμοιοί σας. Για να μην πω επικίνδυνοι, υποψήφιοι ηθικοί αυτουργοί ρατσιστικών εγκλημάτων. Ίσως υπάρχουν πράγματι υπερβολές(;) στην “LGBT ατζέντα”, αν και το πιθανότερο είναι πως απλώς δεν την αντέχετε... έτσι κι αλλιώς. Θα συμφωνήσω πως υπάρχουν όντως άνθρωποι στην γκέι κοινότητα – όπως άλλωστε σε κάθε ανθρώπινη κοινότητα - που συναγωνίζονται σε αλαζονεία, χυδαιότητα κι εμπάθεια την “απέναντι” πλευρά”. Αλλά όσοι υπήρξαμε παθόντες και... μαθόντες, εκπαιδευτικοί, γονείς ή μαθητές, δεν πρόκειται ν' ανεχτούμε καμια ακόμα γενιά να ζήσει τα καλύτερά της χρόνια μέσα στο φόβο, την ανασφάλεια και την απαξίωση για να δικαιολογήσει έπειτα τις αντιλήψεις σας περί “προβληματικών προσωπικοτήτων” που διαθέτουν ωστόσο... ελκυστικό lifestyle, όπως γράφετε. Αλλά αλήθεια, εσείς πώς θα ήσασταν άραγε σήμερα αν μεγαλώνατε κάπως “έτσι”;
 
*Ο Θοδωρής Αντωνόπουλος είναι δημοσιογράφος.

Προηγούμενα άρθρα του Θοδωρή Αντωνόπουλου:
(Καλ)ομελέττα κι έρχεται

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών