Τιμη Νι

Παρέχεται από το Investing.com

Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά


Εχω πληρώσει πολλά λεφτά στον βάτραχο. Αν έβαζα τα δεκάρικα το ένα πάνω στο άλλο θα σκαρφάλωνα στον ουρανό όπως έκανε ο Τζακ με τη φασολιά του. Ο βάτραχος είναι το ηλεκτρονικό παιχνίδι που έπαιζα μικρός. Frogger. Με το joystick της τεράστας κονσόλας έπρεπε να χειριστείς την άκρως επικίνδυνη πορεία ενός βατράχου προς τη φωλιά του. Και το έκανα καλά. Ο μικρούλης απέφευγε τα διερχόμενα αυτοκίνητα, πηδούσε επάνω σε κορμούς και νούφαρα και έφτανε αισίως στη φωλιά του, ενίοτε ζευγαρωμένος και με μπόνους πασχαλίτσα για μεσημεριανό. Καμιά φορά παίζω και τώρα, online.
Μέχρι πρόσφατα είχα σε έναν υπολογιστή και το ΜΑΜΕ, τον προσομοιωτή παιχνιδιών των '80ς που παίζει χιλιάδες τίτλους της εποχής. Το διέγραψα γιατί είναι χειρότερο από το Play Station. Με το PS θα αποχαυνωθείς στον καναπέ. Με το ΜΑΜΕ θα σου μιλάει κάποιος τρίτος και θα του απαντάς από άλλη δεκαετία-έπαιζα και αισθανόμουν ως και τη γεύση του φραπέ στα ηλεκτρονικά της γειτονιάς μου. Εννοείται πως οι πιτσιρικάδες που έχουν παρακολουθήσει αυτού του είδους το gaming έστρεψαν την κεφαλή προς την τηλεόραση, προς το άπειρο, όπου σε πάει η αδιαφορία. Λογικό. Και ένας πιτσιρίκος των '80ς θα υφίστατο επιληπτικό σοκ έτσι και τον έβαζες μπροστά σε μία σύγχρονη κονσόλα συνδεδεμένη με τηλεόραση υψηλής ευκρίνειας. Δεν είναι αυτό που προσπαθώ να πω.
Αυτό που σκέφτομαι είναι ότι εδώ και καιρό μπήκαμε στην εποχή όπου γίνονται γονείς άνθρωποι με μνήμες παιδικών παιχνιδιών κλεισμένες σε κονσόλες που λειτουργούν με κέρματα δραχμών. Είναι μία γενιά που, τουλάχιστον στα αστικά κέντρα, δεν πρόλαβε αλάνες και συνέδεσε σε μεγάλο βαθμό το παιχνίδι με την τεχνολογία. Ειναι η πρώτη γενιά που διηγείται ιστορίες με τεχνολογία στα παιδιά της. Αυτό δεν είναι κακό, πρόκειται για πρόοδο και εξέλιξη. Είναι όμως και η πρώτη φορά που η μνήμη καταδικάζεται σε λήθη. Δεν είναι τραγούδι για να το περάσεις πιο κάτω, δεν είναι έθιμο για να το κρατήσεις ζωντανό. Είναι τεχνολογία προορισμένη να γίνει αρχαιολογία. Παλιά δεν ήταν έτσι. Οι γενιές διατηρούσαν ισχυρότερους τεχνολογικούς δεσμούς μεταξύ τους. Τώρα δεν ισχύει αυτό. Σημαίνει κάτι; Δεν ξέρω, αλλά θα προσδώσει ενδιαφέρον στις κοινωνιολογικές παρατηρήσεις του μέλλοντος. Το χάσμα των γενεών μεγαλώνει. Κάποιος πατάει συνέχεια space ανάμεσα τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.