«Αισιόδοξος εμφανίζεται ο υπουργός Αμυνας Ευ. Βενιζέλος για την οικονομία λέγοντας όμως ότι «το κομβικό, σημείο είναι να νιώσουν ασφαλείς οι τράπεζες και ν' αρχίσουν να διοχετεύουν ρευστότητα». Σε ό,τι αφορά τις εξεταστικές, τονίζει πως «απαιτείται ριζική αναθεώρηση της ποινικής δικονομίας ως προς τον τρόπο που διεξάγονται οι έρευνες σε τέτοιες υποθέσεις». Υποστηρίζει ότι πρέπει να ψηφιστεί ειδικός νόμος που θα θέτει τις προϋποθέσεις και τις εγγυήσεις της παρουσίας της Siemens στους διαγωνισμούς του Δημοσίου, ενώ σχετικά με τα κομματικά ταμεία επισημαίνει ότι «πρέπει να γίνουν όλοι οι αναγκαίοι έλεγχοι στα ταμεία και τα οικονομικά των κομμάτων».
Υπογραμμίζει ότι και σήμερα τα μεγάλα κόμματα είναι εξίσου αρχηγικά με το παρελθόν όταν τα διοικούσαν οι ιδρυτές τους, ενώ, μιλώντας για τη στάση του το 2007 μετά την ήττα του στην εσωτερική μάχη, αναφέρει ότι «θα μπορούσε πράγματι ν' αλλάξει η φυσιογνωμία του πολιτικού συστήματος με αφετηρία μια διάσπαση του ΠΑΣΟΚ, όμως δεν βρίσκομαι στην πολιτική για λόγους προσωπικής ματαιοδοξίας».
Πολλά περιστατικά αποκαλύπτουν την παθολογία του δημόσιου βίου: αδύναμο κράτος, κατακερματισμένη κοινωνία, διάχυση της ανομίας, αμφισβήτηση των θεσμών, ανυποληψία της πολιτικής. Φοβάστε κοινωνική έκρηξη;
Η κοινωνία είναι οργισμένη, αλλά και φοβισμένη και αμήχανη. Ξέρει ότι σε μια περίοδο βαθιάς κρίσης μόνο το κράτος μπορεί να λειτουργήσει ως εγγυητής της κοινωνικής συνοχής και να λάβει τα μέτρα που είναι αναγκαία για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Η οργή όμως των πολιτών στρέφεται κατά πάντων...
Η κοινωνία στρέφεται κατά του κράτους γιατί του χρεώνει -και δίκαια- την κύρια ευθύνη για τα εσωτερικά αίτια της κρίσης. Στρέφεται κατά του πολιτικού συστήματος που δεν τον αντιπροσωπεύει με πειστικό και αποτελεσματικό τρόπο. Στρέφεται κατά της δημόσιας διοίκησης, κατά της Δικαιοσύνης. Αυτό δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο γιατί η αδυναμία και η ανυποληψία του κράτους ενθαρρύνει έναν συντηρητικό πολιτικό λόγο που θεωρεί υπεύθυνο για κάθε κακό το κράτος. Το κράτος είναι όμως το βασικό καταφύγιο του πιο φτωχού και του πιο αδύναμου.
Βομβαρδιζόμαστε από πληροφορίες σχετικά με το δημόσιο χρέος. Ακούμε για αναδιάρθρωση, αγορά παλαιών ομολόγων σε ευνοϊκή τιμή, επιμήκυνση, μείωση επιτοκίων.
Το ελληνικό δημόσιο χρέος είναι μόλις το 1,6% του δημοσίου χρέους της ευρωζώνης. Το μέγεθος του προβλήματος θα υπαγορεύσει και το μέγεθος της λύσης. Θα γίνουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο όλα: και η επιμήκυνση και η μείωση των επιτοκίων και η έκδοση ευρω-ομολόγων. Ηδη ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Χρηματοοικονομικής Στήριξης (EFSF) εξέδωσε με επιτυχία ευρω-ομόλογο για τη χρηματοδότηση της Ιρλανδίας. Θα κάνουν, επίσης, όλες τις ενέργειες που χρειάζονται, ώστε το ελληνικό δημόσιο χρέος να γίνει διαχειρίσιμο από το 2013 και μετά.
Και με την ανάπτυξη που καρκινοβατεί;
Το κομβικό σημείο είναι, όμως, πάντα ο ρυθμός ανάπτυξης. Για να πετύχουμε όσο γίνεται πιο σύντομα θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, πρέπει να γίνουν πάρα πολλά, κυρίως όμως ένα: να νιώσουν οι τράπεζες ασφαλείς και να αρχίσουν να διοχετεύουν ρευστότητα στις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά. Αυτό είναι η «καρδιά» του θέματος.
Πολύ αισιόδοξος δείχνετε.
Μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι, εφόσον είμαστε υπεύθυνοι, συνεπείς και επινοητικοί.
Μετά την εξέλιξη στο Βατοπέδι με το βούλευμα του Δικαστικού Συμβουλίου που διαπίστωσε την παραγραφή, κατατέθηκε το πόρισμα της εξεταστικής για τη Siemens. Τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει τώρα;
Για την παραγραφή στην υπόθεση του Βατοπεδίου δεν ευθύνονται οι θεσμοί, αλλά η συστηματική καταστρατήγησή τους την περίοδο 2008-2009 με την πρόωρη διάλυση της Βουλής και την πρωτοφανή πρακτική της τότε πλειοψηφίας να αποχωρήσει δύο φορές από τη Βουλή, προκειμένου να παρεμποδίσει τη λήψη απόφασης. Από την άλλη βεβαίως μεριά στο Βατοπέδι δεν διατυπώθηκαν κατηγορίες για δωροδοκία και ξέπλυμα χρήματος κατά πολιτικών προσώπων. Αν υπήρχε τέτοια ένδειξη δεν θα υπήρχε παραγραφή. Το ίδιο κατά μείζονα λόγο ισχύει και για την υπόθεση της Siemens.Το αποτέλεσμα της δικαστικής έρευνας για τα μη πολιτικά πρόσωπα δεν είναι καλύτερο από το αποτέλεσμα της κοινοβουλευτικής έρευνας για τα πολιτικά πρόσωπα.
Συνεπώς αδιέξοδο;
Υπάρχει γενικότερο πρόβλημα ως προς τη διερεύνηση πολύπλοκων υποθέσεων με διεθνή διάσταση. Απαιτείται ριζική αναθεώρηση της Ποινικής Δικονομίας, ως προς τον τρόπο διεξαγωγής της ποινικής έρευνας σε τέτοιες υποθέσεις. Χρειάζονται πολυμελείς ερευνητικές ομάδες και υποδομές. Το πόρισμα της εξεταστικής για τη Siemens, δεν έχει τα στοιχεία που αξιώνει κανείς από ένα βούλευμα ή από μία δικαστική απόφαση.
Και η παραγραφή;
Η Βουλή οφείλει να σεβαστεί τη νομολογία του Δικαστικού Συμβουλίου, το βούλευμα του οποίου περιμένουμε να δημοσιευθεί. Ούτως ή άλλως, στη μία και μόνη περίπτωση που εντοπίστηκε δωροδοκία και ξέπλυμα, η ποινική διαδικασία συνεχίζεται στην τακτική Δικαιοσύνη. Αλλα θέματα, όπως για παράδειγμα το τι σημαίνει και πώς πρέπει να ασκείται η εποπτεία των υπουργών στους εποπτευόμενους φορείς, αξίζει να συζητηθούν αποσυνδεδεμένα, όμως, από αναφορές σε συγκεκριμένα πρόσωπα.
Θα έχει τύχη το Δημόσιο αν ασκηθούν αγωγές κατά της Siemens;
Το βασικό είναι να κινηθούν οι διαδικασίες επιβολής προστίμων και να ασκηθούν οι αγωγές αποζημίωσης κατά της Siemens, ώστε να βρεθεί τελικά ένας τρόπος ικανοποίησης του ελληνικού Δημοσίου και να επιβληθούν σοβαρές και εφαρμόσιμες ρήτρες διαφάνειας.
Υπάρχει το θέμα και με τα κομματικά ταμεία...
Είναι επίσης αναγκαίο να εφαρμοστούν πειστικά μέτρα διαφάνειας και να γίνουν όλοι οι αναγκαίοι έλεγχοι στα ταμεία και τα οικονομικά των κομμάτων. Για όλα αυτά νομίζω ότι πρέπει να ψηφιστεί ειδικός νόμος που θα θέτει τις προϋποθέσεις και τις εγγυήσεις της παρουσίας της Siemens, αλλά και κάθε άλλης εταιρείας, στους διαγωνισμούς του Δημοσίου.
Τα μεγάλα κόμματα σήμερα είναι λιγότερο αρχηγικά συγκριτικά με το παρελθόν όταν στην κορυφή τους βρίσκονταν οι ιδρυτές τους;
Οχι. Εξακολουθούν να είναι αρχηγικά. Γι' αυτό επιμένω στην ανάγκη η αλλαγή των θεσμών να αρχίσει από την αλλαγή των κομμάτων. Χωρίς αυτή την αλλαγή καμία άλλη αλλαγή δεν μπορεί να είναι πλήρης, ειλικρινής, ουσιαστική και προοδευτική. Αναφέρομαι στο εκλογικό σύστημα, στην τοπική αυτοδιοίκηση, τα συνδικάτα, τους συνεταιρισμούς, τα πανεπιστήμια, τα πάντα.
Πολλοί λένε ότι ο Βενιζέλος είναι ο πιο πειθαρχημένος υπουργός του Παπανδρέου. Σε μερικούς αυτό αρέσει, άλλοι όμως ισχυρίζονται ότι είστε ευνουχισμένος...
Η βασική πολιτική μου ιδιότητα δεν είναι αυτή του υπουργού. Αν έπαυα να είμαι υπουργός, δεν θα μειωνόταν το όποιο πολιτικό μέγεθος διαθέτω. Συμμετέχω συνεπώς σε μία εθνική προσπάθεια όχι γιατί κάνω «καριέρα» ως υπουργός, αλλά γιατί έχω απέναντι στους πολίτες την υποχρέωση να βοηθήσω ώστε να ξεπεραστεί η κρίση και να σταθεί η χώρα στα πόδια της.
Οταν ήταν σε εξέλιξη η διαμάχη Σαμαρά - Μπακογιάννη, σας είχα ρωτήσει «τι θα συμβουλεύατε τον ηττημένο» και μου είχατε πει grosso modo «να κάνει ό,τι έκανα εγώ». Αν εσείς το 2007 είχατε κάνει ό,τι έκανε η κ. Μπακογιάννη το 2010, πού θα ήταν σήμερα το ΠΑΣΟΚ και πού εσείς προσωπικά;
Δεν απαντώ για άλλους, αλλά για τον εαυτό μου. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φαντασία. Το 2007 θα μπορούσε πράγματι να αλλάξει η φυσιογνωμία του πολιτικού συστήματος με αφετηρία μια διάσπαση στο ΠΑΣΟΚ. Δήλωσα όμως, και τότε και τώρα και πάντα, ότι δεν βρίσκομαι στην πολιτική για λόγους προσωπικής ματαιοδοξίας ή για να καταλάβω τα ύψιστα κομματικά ή πολιτειακά αξιώματα, αλλά στο όνομα των απόψεων και των πεποιθήσεών μου. Με αυτό το κριτήριο ενήργησα, ενεργώ και θα ενεργώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.