Τελειώνει το οξυγόνο για την κρατική Λάρκο

Του Χάρη Φλουδοπουλου

Η χθεσινή επίσκεψη του υπουργού ενέργειας Γ. Σταθάκη στη Λάρκο μόνο τυχαία δεν ήταν. Προ ημερών η διοίκηση της βιομηχανίας νικελίου που βρίσκεται υπό κρατικό έλεγχο, παρουσίασε στους εργαζόμενους 6 σενάρια που εκπονήθηκαν και τα οποία θεωρητικά μπορούν να οδηγήσουν στον εξορθολογισμό της λειτουργίας της εταιρείας και στη βιωσιμότητά της.

Τα πράγματα όμως αποδεικνύονται στην πράξη πολύ πιο δύσκολα και το εγχείρημα για να διατηρηθεί η Λάρκο υπό κρατικό έλεγχο, πιθανόν να οδηγήσει στους οριστικούς τίτλους τέλους για τη βιομηχανία η οποία αντιμετωπίζει οξύτατο πρόβλημα ρευστότητας και αδυνατεί να ανταπεξέλθει σε στοιχειώδεις υποχρεώσεις της. Για την ακρίβεια η στάση πληρωμών προς βασικούς προμηθευτές της όπως είναι η ΔΕΗ, είναι εκείνη που κρατά τη βιομηχανία νικελίου σε κώμα… 

Τα σενάρια που έχει παρουσιάσει η διοίκηση, ειδικότερα, περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων μειώσεις μισθών και παροχών σε εργαζόμενους, διαθεσιμότητες και περιορισμό της παραγωγής. Ωστόσο οι εργαζόμενοι αντιδρούν και δε δέχονται περικοπές θεωρώντας ότι μπορεί να υπάρξει εξοικονόμηση δαπανών από άλλες πηγές.

Επί της ουσίας οι συνδικαλιστές της Λάρκο ζητούν να μην πληρωθεί από τη βιομηχανία η πρώτη δόση του διακανονισμού που πρόσφατα συμφωνήθηκε και εγκρίθηκε από τη ΔΕΗ για τις τρέχουσες αλλά και τις πρόσφατες οφειλές της βιομηχανίας προς τη ΔΕΚΟ.

Θυμίζουμε ότι η Λάρκο είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος καταναλωτής ρεύματος της χώρας και επί της ουσίας έχει σταματήσει να πληρώνει τη ΔΕΗ, μη μπορώντας να ανταποκριθεί στις παλαιότερες ρυθμίσεις και καταβάλλοντας έναντι οφειλών.

Μάλιστα πρέπει να σημειωθεί ότι η υλοποίηση δράσεων εξορθολογισμού της λειτουργίας της Λάρκο αποτελεί προϋπόθεση και για τη συμφωνία με τη ΔΕΗ. Με βάση τα όσα έχουν γίνει γνωστά οι μειώσεις που προβλέπεται να γίνουν στο μισθολογικό κόστος της βιομηχανίας φτάνουν στα 16 εκατ. ευρώ ετησίως.

Σύμφωνα με δηλώσεις του προέδρου της ΔΕΗ, το συνολικό χρέος της Λάρκο προς τη ΔΕΚΟ ανέρχεται σε 260  εκατ. ευρώ ποσό που θα μειωθεί εφόσον εφαρμοστεί η συμφωνία αλλά και η απόφαση της διαιτησίας για τις οφειλές της περιόδου 2010-2013.

Η συμφωνία που εγκρίθηκε από τη ΓΣ της ΔΕΗ μόλις τον Ιούνιο προβλέπει τιμή 37 ευρώ η μεγαβατώρα αλλά και ενεχυρίαση τραπεζικού λογαριασμού της Λάρκο όπου εισρέουν απαιτήσεις από μεγάλους πελάτες.

Κόστος
Γεγονός είναι ότι η βιομηχανία συνεχίζει να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα ρευστότητας που δεν επιτρέπει να είναι συνεπής απέναντι στις υποχρεώσεις της και κυρίως να πληρώσει το ρεύμα που καταναλώνει που αποτελεί και το μεγαλύτερο κόστος μαζί με τους μισθούς. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι η προηγούμενη συμφωνία με τη ΔΕΗ προέβλεπε την καταβολή έναντι κάθε μήνα ύψους 2 εκατ. ευρώ, ωστόσο λόγω οικονομικών προβλημάτων η Λάρκο έδινε έναντι 500 χιλ. το μήνα.

Το πλάνο της διοίκησης της Λάρκο σε συνδυασμό με το νέο τιμολόγιο, σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει γνωστά μπορεί να φέρει το κόστος παραγωγής της κοντά στις 12 χιλιάδες ευρώ τον τόνο. Ωστόσο ακόμη και αυτή η τιμή είναι μη βιώσιμη για τη βιομηχανία με δεδομένο ότι οι τιμές του νικελίου διεθνώς βρίσκονται σε χαμηλά επίπεδα στα 9885 δολάρια ο τόνος. 

Ωστόσο με βάση τα τελευταία στοιχεία που έχουν γίνει γνωστά αυτή τη στιγμή το κόστος της Λάρκο παραμένει στα 14 χιλίαδες δολάρια και με την τρέχουσα τιμή του νικελίου οι ημερήσιες ζημιές ξεπερνούν τις 4 χιλιάδες ευρώ τον τόνο. Αυτό σημαίνει ότι οι ημερήσιες ζημιές φτάνουν τις 200 χιλιάδες ευρώ.

Και βέβαια εκτός από τις λειτουργικές ζημιές, υπάρχει πάντα η υπόθεση των κρατικών ενισχύσεων και η απαίτηση της Κομισιόν να επιστραφούν 136 εκ. ευρώ τα οποία κρίθηκε από τις κοινοτικές αρχές ότι χορηγήθηκαν παράνομα προς τη βιομηχανία. 

Κυβέρνηση

Από την πλευρά του ο κ. Σταθάκης που χθες επισκέφθηκε τη βιομηχανία, έκανε λόγο για δύσκολη εξίσωση που η κυβέρνηση μαζί με τη διοίκηση της Λάρκο καλείται να λύσει από κοινού,, και επανέλαβε τη δέσμευση να αναδιοργανωθεί η εταιρεία και να ενταχθεί στο νέο υπερταμείο. 

Πάντως σύμφωνα με πληροφορίες ο υπουργός απέρριψε το αίτημα να μην πληρωθεί η δόση του διακανονισμού με τη ΔΕΗ του Σεπτεμβρίου και υπογράμμισε την ανάγκη να εφαρμοστεί τόσο ένα βραχυπρόθεσμο πρόγραμμα που θα δώσει απαντήσεις στα τρέχοντα προβλήματα ρευστότητας όσο και ένα στρατηγικό σχέδιο αναδιοργάνωσης της εταιρείας.