Καταθέσεις 120 δις «πέταξαν» στα χρόνια της κρίσης

Το «ιλιγγιώδες» ποσό των 120 δισ. ευρώ έφυγε από τις ελληνικές τράπεζες στα χρόνια της κρίσης. Παράλληλα, μόνο το 2015, χαρτονομίσματα αξίας 45 δισ. ευρώ «χάθηκαν» από τα γκισέ καθώς τα «σήκωσαν» οι Έλληνες καταθέτες. Το 80% αυτών, δηλαδή ένα ποσό της τάξης των 36 δισ. ευρώ βρίσκεται σε σπίτια, χρηματοκιβώτια εταιρειών και τραπεζικές θυρίδες.
«Περίπου 25 δισ. ευρώ καταθέσεις μπορούν και πρέπει να επιστρέψουν εντός της επόμενης διετίας στο τραπεζικό σύστημα» προκειμένου να ενισχυθεί η ελληνική οικονομίαΤα στοιχεία αυτά έδωσε στη δημοσιότητα κατά την ομιλία του στην Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας ο Θεόδωρος Καλαντώνης, αναπληρωτής Διευθύνων Σύμβουλος της Eurobank. Ο κ. Καλαντώνης αναφέρθηκε τόσο στη φυγή των καταθέσεων και στις ελπίδες επιστροφής μεγάλου ποσού στις τράπεζες όσο και στα «κόκκινα» δάνεια.

«Από την αρχή της κρίσης, το συνολικό ύψος των καταθέσεων της χώρας μειώθηκε κατά 120 δισ. ευρώ. Ιλιγγιώδες ποσό. Κατά το τελευταίο έτος μόνο, 45 δισ. ευρώ σε χαρτονομίσματα έφυγαν από τις τράπεζες, το 80% αυτών, ευτυχώς, παρέμεινε στη χώρα, στα σπίτια, στα χρηματοκιβώτια των εταιριών και στις τραπεζικές θυρίδες.
Είναι προφανές ότι η ρευστότητα αυτή (άνω του 25% του ΑΕΠ) που είναι εκτός τραπεζικού συστήματος, αν επέστρεφε πίσω στις τράπεζες, θα δρούσε καταλυτικά για την επανεκκίνηση της οικονομίας» τόνισε κατά την ομιλία του ο κ. Καλαντώντης.
Σχετικά με τις καταθέσεις ανέφερε: «Με την αποκατάσταση της αξιοπιστίας και της εμπιστοσύνης, περίπου 25 δισ. ευρώ καταθέσεις μπορούν και πρέπει να επιστρέψουν εντός της επόμενης διετίας στο τραπεζικό σύστημα, ενισχύοντας με αυτό τον τρόπο τη ρευστότητα και την ικανότητά του να χρηματοδοτήσει την οικονομία.
Σίγουρα, η επιτυχημένη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών που μόλις ολοκληρώθηκε, θα βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση δεδομένου ότι απομακρύνθηκε οριστικά ο κίνδυνος κουρέματος των καταθέσεων. Όμως αυτό δεν αρκεί.
Για να επιταχυνθεί η αύξηση της ρευστότητας του τραπεζικού συστήματος, είναι επιτακτική ανάγκη να προχωρήσουμε άμεσα στην επόμενη φάση χαλάρωσης των capital controls, ξεκινώντας από την πλήρη απελευθέρωση των χρημάτων που, από τα σπίτια και τις θυρίδες, επιστρέφουν ξανά στο τραπεζικό σύστημα.
Αυτό σημαίνει ότι το χαρτονόμισμα που επιστρέφει στο τραπεζικό σύστημα θα πρέπει να είναι απολύτως ελεύθερο, να μην υπόκειται δηλαδή στους περιορισμούς των capital controls. Με άλλα λόγια, ο πελάτης θα μπορεί να ξαναπάρει σε χαρτονόμισμα οποιαδήποτε στιγμή το ποσό που καταθέτει, να το στείλει με έμβασμα στο εξωτερικό ή να κάνει πληρωμές στο εξωτερικό.
Είναι προφανές επίσης ότι όσο βελτιώνεται η ρευστότητα των τραπεζών, τόσο θα ενισχύεται και η δυνατότητά τους να χρηματοδοτήσουν εκ νέου τις επιχειρήσεις και την οικονομία.
Εμείς στη Eurobank σε όλη τη διάρκεια της εξαετούς κρίσης, δεν σταματήσαμε να χρηματοδοτούμε τα υγιή βιώσιμα επιχειρηματικά σχέδια. Καθ’ όλη τη διάρκεια του 2014 και κατά το Α’ εξάμηνο του 2015 η Τράπεζά μας χορηγούσε το ένα στα τρία νέα δάνεια ικανοποιώντας τη ζήτηση που υπήρχε στην αγορά μέχρι την επιβολή της τραπεζικής αργίας και των capital controls, οπότε η ζήτηση για νέα δάνεια σχεδόν μηδενίσθηκε».

Για τα κόκκινα δάνεια
«Το συνολικό ύψος των πάσης φύσεως μη εξυπηρετούμενων δανείων παραμένει σε πολύ υψηλά επίπεδα, καθώς ξεπερνά τα 100 δισ. ευρώ, (επί συνόλου 206 δισ. Ευρώ δανείων) ή ποσοστό 55% του ΑΕΠ. Ωστόσο, παρά την αρνητική επίδραση και τη δυσλειτουργία που προκάλεσαν τα capital controls, ο ρυθμός αύξησης των επισφαλών δανείων δεν φαίνεται να επηρεάστηκε όσο αναμενόταν.
Όσον αφορά στα δάνεια προς επιχειρήσεις, έχουμε δει ήδη την κορυφή του παγόβουνου. Ο ρυθμός σχηματισμού νέων καθυστερήσεων άνω των 90 ημερών ήδη κινείται σε μηδενικά ή και αρνητικά ποσοστά» δήλωσε ο αναπληρωτής Διευθύνων Σύμβουλος της Eurobank και πρόσθεσε:
«Στο χώρο των ιδιωτών οι καθυστερήσεις συνεχίζουν μεν να αυξάνονται αλλά με μειούμενο ρυθμό. Εκτιμούμε ότι το ποσό των μη εξυπηρετούμενων δανείων ιδιωτών θα φτάσει το μέγιστο σημείο του το καλοκαίρι του 2016, οπότε και θα σταθεροποιηθεί πριν ξεκινήσει η σταδιακή αποκλιμάκωσή του αργότερα.
Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε πάντως, ότι αυτή η βελτίωση στο ρυθμό αύξησης των καθυστερήσεων, οφείλεται και στην υπεύθυνη στάση αρκετών οφειλετών οι οποίοι αντιμετώπισαν το πρόβλημα με πνεύμα συνεργασίας επ’ ωφελεία και των δύο πλευρών. Σε μια αγορά που έχει ξεπεράσει προ πολλού τις αντοχές της, η συνεργασία μας αποτελεί επιτακτική ανάγκη και οφείλουμε όλοι να προσπαθήσουμε ώστε να αποφευχθεί η άδικη εξομοίωση εκείνων που αντιμετωπίζουν πραγματικά προβλήματα από τους «επαγγελματίες κακοπληρωτές». Μόνο έτσι θα δοθεί μια ουσιαστική ευκαιρία στις επιχειρήσεις εκείνες που μπορούν και πρέπει να προχωρήσουν σε αναγκαίες διαρθρωτικές κινήσεις».