Το χρέος

Αλλάζουν οι διεθνείς συσχετισμοί υπέρ της αναδιάρθρωσης του ελληνικού δημόσιου χρέους. Για πρώτη φορά το ΔΝΤ παραδέχεται τόσο κατηγορηματικά ότι η συνταγή που εφαρμόστηκε στην Ελλάδα ήταν λάθος – θέση που παγίως εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2010.

Το καλοκαίρι του 2012 η Κριστίν Λαγκάρντ είχε ενημερώσει τον τότε υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα ότι προτίθεται να ζητήσει «κούρεμα» του ελληνικού δημόσιου χρέους και του ζήτησε να έχει την υποστήριξή του. Όμως ο υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας έσπευσε να ενημερώσει τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας. Και όταν ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε του είπε «Yannis, forget it», το «ξέχασε».

Λίγο καιρό μετά, το ΔΝΤ είχε παραδεχθεί το περίφημο «λάθος» με τον πολλαπλασιαστή, αλλά η κυβέρνηση Σαμαρά άφησε αναξιοποίητη την ευκαιρία.

Χθες το ΔΝΤ κατέγραψε σε έκθεσή του μια σειρά από «παραλείψεις» που -όπως αναφέρει- πρέπει να αποφεύγονται στο μέλλον, επιχειρώντας μία έμμεση αυτοκριτική για την παρουσία του στο ελληνικό πρόγραμμα από το 2010 μέχρι σήμερα.

Είναι προφανές ότι το ΔΝΤ πιέζει πλέον σταθερά υπέρ της απομείωσης του ελληνικού χρέους. Την ίδια ώρα που ζητάει από την Ελλάδα να μην σταματήσει τις μεταρρυθμίσεις για τις οποίες έχει δεσμευτεί με τη συμφωνία που εγκρίθηκε στις 14 Αυγούστου, θέτει επιτακτικά το θέμα στους Ευρωπαίους (και κυρίως στη Γερμανία). Το ισχυρό όπλο του ΔΝΤ είναι ότι η Γερμανία και οι Ευρωπαίοι θέλουν οπωσδήποτε τη συμμετοχή του Ταμείου στο νέο ελληνικό πρόγραμμα, οπότε θα πρέπει να αποδεχθούν τους όρους του, δηλαδή την απομείωση του ελληνικού δημόσιου χρέους!

Παρόμοια στάση με εκείνη του ΔΝΤ κρατούν και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι, στη συνάντησή του με τον Έλληνα ομόλογό του Νίκο Κοτζιά, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, «ενθάρρυνε την Ελλάδα να εφαρμόσει ταχέως τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις που θα επιτρέψουν την επιστροφή της στην ευημερία και την ανάπτυξη εντός της Ευρωζώνης».

Από την πλευρά τους οι εταίροι επιχειρούν να καθυστερήσουν την έναρξη της συζήτησης. Προβάλλουν την απαίτηση για τήρηση των προαπαιτουμένων και για μέτρα που πρέπει να έχουν ψηφιστεί από την ελληνική Βουλή μέχρι να γίνει η αξιολόγηση του Οκτωβρίου και μετά θα αποδεχθούν να ξεκινήσει η συζήτηση για το χρέος. Θα προσπαθήσουν να φτάσουν στην άνοιξη και να μην έχει ξεκινήσει η συζήτηση – μόνο που αυτό σημαίνει ότι μέχρι τότε το ΔΝΤ δεν έχει μπει στο ελληνικό πρόγραμμα…

Το ζητούμενο επομένως για την ελληνική κυβέρνηση είναι να μην χαρίσει στους Ευρωπαίους εταίρους την πρόφαση που αναζητούν για να μην γίνει η συζήτηση για την απομείωση του χρέους. Αυτό σημαίνει βεβαίως ότι θα ψηφίσει άμεσα τα δύσκολα μέτρα που έχει αποδεχθεί με τη συμφωνία, όμως η ρύθμιση του χρέους αποτελεί το φως στην άκρη του τούνελ για την ελληνική οικονομία. Και ταυτόχρονα δίνει στους πολίτες την προοπτική, τη βεβαιότητα ότι οι θυσίες τους δεν θα πάνε χαμένες στον πίθο των Δαναΐδων. Αυτό είναι το χρέος της κυβέρνησης για το… χρέος της χώρας.