ΟΧΙ!

Του ΓΙΑΝΝΗ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛΙΔΗ

Το Μάη – Ιούνη του 1940 η αστική Γαλλία κατέρρευσε όταν η χιτλερική Γερμανία έκανε την αποφασιστική επίθεση. Πολλά στελέχη του αστικού καθεστώτος δεν ήθελαν να πολεμήσουν σοβαρά (το ΚΚ Γαλλίας είχε ήδη τεθεί εκτός νόμου!), ενώ αρκετοί συμπαθούσαν το φασιστικό καθεστώς της Γερμανίας, όπως ο στρατάρχης Πεταίν που κατέληξε στη συνθηκολόγηση. (21-22 Ιούνη 1940).

Ουσιαστικά η μεγαλοαστική τάξη της Γαλλίας πρόδωσε το γαλλικό λαό. Ήδη από το 1936, πολλοί πλουτοκράτες είχαν ρίξει το σύνθημα: «Καλύτερα ο Χίτλερ παρά το Λαϊκό Μέτωπο!».

Εκτός από τους κομμουνιστές που κάλεσαν αμέσως σε αντίσταση, υπήρχαν ορισμένοι παράγοντες της αστικής τάξης που πίστευαν στο μακροχρόνιο αγώνα και την ανάγκη συντριβής της Γερμανίας.

Πιο χαρακτηριστική περίπτωση ο στρατηγός Ντε Γκωλ. Έφθασε αεροπορικώς στο Λονδίνο και στις 18 Ιούνη 1940 μίλησε από το ραδιόφωνο καλώντας τους Γάλλους σε αντίσταση ως την τελική ήττα της Γερμανίας. Ο Ντε Γκωλ αναφέρθηκε στο διεθνή συσχετισμό δύναμης. Θεωρούσε (και σωστά) ότι το φασιστικό τριμερές σύμφωνο (Γερμανία – Ιταλία – Ιαπωνία) είχε αρκετά μικρότερη οικονομική ισχύ από τους αντιπάλους του και αυτό θα οδηγούσε τα φασιστικά καθεστώτα στην τελική ήττα. Μετά τη συντριβή του φασιστικού άξονα ο Πεταίν καταδικάστηκε και πέθανε στη φυλακή (ο δοσίλογος πρωθυπουργόςΛαβάλ εκτελέστηκε) ενώ ο Ντε Γκωλ έγινε πρωθυπουργός της Γαλλίας και αργότερα Πρόεδρος.

Αυτά από το παρελθόν. Ας έρθουμε τώρα στο σήμερα.

ΒΑΘΥΤΑΤΗ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ

Από τις αρχές του 2008 είχαν φανεί τα πρώτα σημάδια της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης.

Το 2008-2009 η ευρωζώνη είχε συρρίκνωση του ΑΕΠ 4% και οι ΗΠΑ συρρίκνωση 3% (εφ. «Καθημερινή» 1/11/2013).

Οι ΗΠΑ κάπως ανέκαμψαν αργότερα, όμως η ευρωζώνη είχε πάλι συρρίκνωση το 2012 και το 2013.

Τελικά το 2014 οι ΗΠΑ είχαν αύξηση ΑΕΠ 2,4% (εφ. «Χρηματιστήριο» 31/1/2015), ενώ η ευρωζώνη μόλις 0,9%.

Η ΛΔ Κίνας το 2014 αύξησε το ΑΕΠ της κατά 7,4% (εφ. «Ναυτεμπορική» 21/1/2015), δηλαδή 3 φορές περισσότερο από τις ΗΠΑ και 8 φορές περισσότερο από την ευρωζώνη. Η Γαλλία αύξησε το ΑΕΠ της μόλις 0,4%, ενώ η Ιταλία το μείωσε 0,4% (εφ. «Χρηματιστήριο» 14/2/2015).

Συνολικά, στα 7 χρόνια (1/1/2008 – 31/12/2014) οι ΗΠΑ αύξησαν το ΑΕΠ τους περίπου 10%, ενώ η ευρωζώνη συρρίκνωσε το ΑΕΠ 0,3% (εφ. «Καθημερινή», 1/11/2014). Στην ίδια εφταετία η ΛΔ Κίνας είχε αύξηση του ΑΕΠ κατά 76% (7½ φορές περισσότερο από τις ΗΠΑ).

Είναι φανερό ότι η Κίνα προελαύνει ταχέως, ενώ η Δύση χάνει έδαφος. Αλλά μέσα στην Δύση, οι ΗΠΑ κινούνται σαφώς πιο γρήγορα από την ευρωζώνη και την Ιαπωνία.

Εξ’ άλλου, μέσα στην ευρωζώνη η Γερμανία είχε αύξηση ΑΕΠ 6% την τελευταία εφταετία (εφ. «Καθημερινή», 1/11/14), ενώ η υπόλοιπη ευρωζώνη ήταν απόλυτα αρνητική. Πιο μεγάλη συρρίκνωση του ΑΕΠ είχε η Ελλάδα, αλλά Ιταλία και Πορτογαλία είχαν επίσης σοβαρές απώλειες.

Γενικά, η ευρωζώνη είναι μια αποτυχία, αλλά ειδικά για το Νότο της Ευρώπης είναι καταστροφή.

ΣΥΝΕΧΗΣ ΥΣΤΕΡΙΑ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟΥ

Μετά το σχηματισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, οι περισσότεροι «γνωστοί» μνημονιακοί δημοσιογράφοι συνέχισαν την ψευδολογία «υπέρ των εταίρων», ενώ συνεχώς πιέζουν την κυβέρνηση να υποχωρήσει όλο και περισσότερο. Κάποιοι εκφράζουν ανοιχτά τη στεναχώρια τους «γιατί εκφράστηκε ανεύθυνα ο λαός στις εκλογές»!

Όλοι αυτοί οι λάτρεις των Βρυξελλών κρύβουν το απλό γεγονός ότι στα 35 χρόνια της Ελλάδας στην ΕΟΚ – ΕΕ, η μέση ετήσια αύξηση του ΑΕΠ είναι μόλις 1%.

Πολλοί δημοσιολόγοι του ευρωπαϊσμού κραυγάζουν συνεχώς ότι έρχεται όλεθρος εάν ξαναγυρίσουμε στην δραχμή. Και όμως, πριν εισέλθει η Ελλάδα στην ΕΟΚ, η βιομηχανία ανέβαινε πολύ περισσότερο. Πχ τη δεκαετία 1971 – 1980 η ελληνική βιομηχανία ανέβηκε περίπου 80%, ενώ στα 35 χρόνια (1981 – 2015) της ΕΟΚ –ΕΕ, η αύξηση της ελληνικής βιομηχανίας δεν φτάνει ούτε το 30%. Στα ίδια 35 χρόνια (1981 – 2015)η ΛΔ Κίνας με μέσο ετήσιο ρυθμό 11%, αύξησε σχεδόν 4.000% τη βιομηχανία της και σήμερα είναι η πρωτη βιομηχανική δύναμη της Γης.

Δηλαδή, το «ατύχημα» είναι η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ και μετά στην ευρωζώνη. Οι ντιρεκτίβες των Βρυξελλών χαντάκωσαν την ελληνική παραγωγή. Αλλά οι «δημοκράτες» δημοσιογράφοι κρύβουν ακόμη και τα ίδια τα επίσημα στοιχεία του καθεστώτος και εξυμνούν την αποτυχημένη ευρωζώνη!

Δυστυχώς η στάση της Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ) δεν διευκολύνει τα πράγματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι θα αλλάξει την ΕΕ «από τα μέσα» και θα κατανικήσει το νεοφιλελευθερισμό προβάλλοντας το δικό του σχέδιο «για την ανάκαμψη της ΕΕ».

Έτσι υποτιμά την τεράστια παραγωγική ζημιά που έφερε στην Ελλάδα η συγκεκριμένη καπιταλιστική ΕΟΚ. Θυμίζει το «ο γέγονε γέγονε» που είπε ο Α. Παπανδρέου το 1985 όταν αποδέχθηκε την ΕΟΚ.

Κι όμως, η ζημιά βάθυνε πολύ και το «ο γέγονε γέγονε» ήταν βαρύτατο λάθος. Και βέβαια η Μέρκελ και ο Σόιμπλε καθόλου δεν σκέφτονται να αλλάξουν, ίσα-ίσα πιστεύουν ότι έχουν δίκιο!

Ο ΣΥΡΙΖΑ υποτιμά πολύ το ζήτημα της εξάρτησης και πιστεύει στο μύθο της «Ευρώπης των ισότιμων εταίρων». Μα ακόμα και στη χιτλερική Ευρώπη δεν υπήρχε ισότητα μεταξύ των φασιστών. Ο Τσολάκογλου πίστευε στον Χίτλερ αλλά είχε ρόλο υπάκουου γκαουλάιτερ. Ακόμα και ο «φίλος» του Χίτλερ, ο Μουσολίνι, δεν ήταν καθόλου ισοδύναμος, ο Αδόλφος τον περιφρονούσε.

Στη σημερινή νεοφιλελεύθερη Ευρώπη δεν γίνεται μεταφορά πόρων από το Βορρά στο Νότο. Ίσα-ίσα, η απόσταση, πχ της βιομηχανικής ισχύος μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας μεγάλωσε αρκετά στα 35 χρόνια της συμμετοχής στην ΕΟΚ. Ο Κ. Καραμανλής έλεγε στα 1979 ότι τα βιομηχανικά και αγροτικά προϊόντα θα βρουν τεράστια διέξοδο στην ΕΟΚ, όμως διαψεύστηκε οικτρά.

Από την άλλη, το ΚΚΕ μετά το 17ο Συνέδριό του (2004 – 2005) έχει αλλάξει, έχει γίνει ένα «νέο ΚΚΕ», που δεν δέχεται το χαρακτήρα της Ελλάδας ως εξαρτημένης καπιταλιστικής χώρας. Το «νέο ΚΚΕ» διάκειται εχθρικά προς τα κομμουνιστικά κόμματα και τις λαϊκές δημοκρατίες της Ασίας. Έτσι αποσιωπά συστηματικά τις τεράστιες νίκες στην οικονομία της Κίνας, του Βιετνάμ κλπ. Αλλά ούτε τη ΛΔ Κορέας προβάλει, ούτε την Κούβα.

Σήμερα, το κράτος της ΛΔ Κίνας εξακολουθεί να ελέγχει το 80% των μετοχών σε όλες τις μεγάλες βιομηχανικές επιχειρήσεις (ειδική έκδοση «Καθημερινής» - Economist, Φεβ. 2012).

Επίσης, το κράτος ελέγχει όλες τις βασικές υποδομές. Γι’ αυτό η δυτική προπαγάνδα χύνει χολή εναντίον της Κίνας και θέλει την ανατροπή της Λαϊκής Δημοκρατίας.

Σε μια πολύ πιθανή σύγκρουση της Δύσης με τις ΛΔ της Ασίας και τη Ρωσία, το σημερινό ΚΚΕ προφανώς δηλώνει πλήρη ουδετερότητα. Αυτό είναι μια απροκάλυπτη δεξιά φιλοδυτική στάση που αποθρασύνει τους νεοφιλελεύθερους και ευρωατλαντιστές στην Ελλάδα. Ο Άδωνις πχ, που συνέχεια κατηγορεί την Κίνα και τη Ρωσία, σίγουρα θα είναι ευχαριστημένος από τη στάση του «νέου ΚΚΕ». Εξ άλλου αντικειμενικά η στάση του ΚΚΕ διευκολύνει τη ντόπια μεγαλοαστική τάξη να πιέσει το ΣΥΡΙΖΑ να ενσωματωθεί πλήρως στην ευρωατλαντική γραμμή.

Έτσι πχ, η Ιταλία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ είναι στάσιμη οικονομικά εδώ και 15 χρόνια, αλλά αυτό πόσοι το γνωρίζουν στην Ελλάδα;  Πότε οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ή του ΚΚΕ το εκλαΐκευσαν αυτό; Αντίθετα, οι νεοφιλελεύθεροι της ΝΔ ή του «Ποταμιού» μιλάνε με φανατισμό υπέρ των Βρυξελλών και κρύβουν τις ήττες της ευρωζώνης.

ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ΡΗΞΗ ΑΡΓΑ ’Η ΓΡΗΓΟΡΑ

Για να προχωρήσει η υπόθεση της ανεξάρτητης Ελλάδας που θα προοδεύει και παραπέρα η υπόθεση της σοσιαλιστικής αλλαγής, θα χρειαστεί γενική ρήξη της Ελλάδας με την ευρωατλαντική συμμορία.

Ο ευρωατλαντισμός είναι το μαντρόσκυλο της παγκόσμιας αντίδρασης. Κάποτε το ΝΑΤΟ και η ΕΟΚ έπετρεπαν κάποιες (αστικές) κρατικοποιήσεις, ανέχονταν την κοινωνική (ρεφορμιστική) πολιτική, δέχονταν μια αυτονομία ενός Βίλλυ Μπραντ στην (αστική) εξωτερική πολιτική. Τώρα τα περιθώρια στενεύουν συνεχώς. Πάει να δημιουργηθεί ο «συνταγματικός ριγκανοθατσερισμός» με τερατώδη αποτελέσματα για τους λαούς. 

Αλλά το χειρότερο είναι ότι αυτός ο «Ρηγκανοθατσερικός ευρωατλαντισμός» δεν μπορεί να ανεχτεί μια ΛΔ Κίνας που παράγει 800.000.000 τόνους χάλυβα, όταν οι ΗΠΑ παράγουν μόνο 100.000.000 τόνους και η Γερμανία 50.000.000 τόνους.

Δεν μπορεί να ανεχτεί την Κίνα να παράγει το μισό τσιμέντο όλης της γης, δεν μπορεί να ανεχτεί μια στρατιωτική συμμαχία Ρωσίας – Κίνας.  Το πραξικόπημα του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία πριν ένα χρόνο δείχνειότι ο ευρωατλαντισμός θα μπορούσε να φτάσει και στον παγκόσμιο πόλεμο αν δει ότι χάνει οριστικά το παγκόσμιο οικονομικοπολιτικό παιχνίδι.

Η προχθεσινή θρασύτητα του Σόϊμπλε, τα άρθρα μίσους πολλών γερμανικών εφημερίδων εναντίον του ελληνικού λαού και της κυβέρνησης, η αδιαφορία των γραφειοκρατών των Βρυξελλών για τα δεινά εκατομμυρίων Ελλήνων, πρέπει να κάνει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να σκεφτεί σοβαρά: Μια Δημοκρατική Ευρώπη θα δημιουργηθεί μόνο πάνω στα ερείπια της σημερινής αντιδραστικής ΕΕ.  Σε αυτή τη νέα Ευρώπη πρέπει να συμμετάσχει σαν ιδρυτικό μέλος και η Ρωσία, που η σημερινή ηγεσία της ΕΕ βλέπει με μίσος, γιατί ο ρωσικός λαός ήταν ο κύριος συντελεστής της συντριβής της ιμπεριαλιστικής-φασιστικής Γερμανίας του 1945.

Ο χρόνος και η τακτική που θα ακολουθηθεί για τη ρήξη μπορεί να ποικίλει.  Αλλά χωρίς ρήξη με τον ευρωατλαντισμό, ο ελληνικός λαός δε θα μπορέσει να οικοδομήσει μια ελεύθερη και ανεξάρτητη Ελλάδα.

2014: Η ΛΔ ΚΙΝΑΣ 1η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ

Μετά την πρώτη επεξεργασία των οικονομικών αποτελεσμάτων του 2014, η Pricewaterhouse Coopers παρουσίασε μια έκθεση (βλ. ΗΜΕΡΗΣΙΑ GR, 22/2/2015):

To 2014, η Κίνα ξεπέρασε τις ΗΠΑ στο πραγματικό ΑΕΠ (Ρ.Ρ.Ρ), δηλαδή στο ΑΕΠ σε μονάδες αγοραστικής δύναμης.

Η ΛΔ Κίνας είναι 1^η παγκοσμίως με ΑΕΠ 17,63 τρισεκατομμύρια $, 1% περισσότερο από τις ΗΠΑ που περνούν στη 2^η θέση.

3^η παγκοσμίως δύναμη είναι η Ινδία και 4^η η Ιαπωνία.

Για την 5^η θέση παλεύουν Γερμανία και Ρωσία.

Η Ρωσία το 2014 είχε πραγματικό ΑΕΠ 3,55 τρισεκατομμύρια $, που είναι το 98% εκείνου της Γερμανίας.

Συνολικά οι ΛΔ της Ασίας, το Ρώσικο μπλοκ και η Ινδία, έχουν περίπου το 30% του παγκόσμιου ΑΕΠ (και το 50% της παγκόσμιας βιομηχανίας).  Έχουν επίσης πάνω από το 60% των παγκόσμιων κατασκευών.

Η επίθεση της Δύσης ενάντια στη Ρωσία (τιμές πετρελαίου, κλπ) έχει να κάνει με το γεγονός ότι η Ρωσία έχει ισοδύναμη πυρηνική ισχύ και διαστημική τεχνολογία με τις ΗΠΑ και έτσι μπορεί να προστατεύσει την γιγαντιαία κινεζική βιομηχανία από πιθανές τερατώδεις σκέψεις της Δύσης για εκτεταμένα πυρηνικά πλήγματα εναντίον των ΛΔ της Ασίας.  Έτσι η Ανατολή μπορεί να κερδίσει τα (ειρηνικά) 5-10 χρόνια που της χρειάζονται ώστε να ξεπεράσει το σύνολο της Δύσης και στο ΑΕΠ (έχει ήδη πετύχει νίκη στον βιομηχανικό και κατασκευαστικό τομέα).

Η νέα ελληνική κυβέρνηση πρέπει να παρακολουθεί τις διεθνείς εξελίξεις και να εκμεταλλευτεί κάθε ευκαιρία (και υπάρχουν ευκαιρίες!) για να βάλει την Ελλάδα στο δρόμο της ανεξάρτητης ανάπτυξης.

Με την υποταγή στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο το χαντάκωμα θα συνεχιστεί!