Χωρίς πρωθυπουργό, χωρίς εξωτερική πολιτική

Την ώρα που γράφεται αυτό το κείμενο, εγώ, ο συντάκτης του, αγνοώ πλήρως το που βρίσκεται ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Αντώνης Σαμαράς. Ακόμα κι αν κάποιος μου πει ότι έχει εγκαταλείψει τη χώρα και ζει με τους μοναχούς Σαολίν στο Θιβέτ, δεν θα εντυπωσιαστώ.

Στην πιο κρίσιμη στιγμή της Κυπριακής Δημοκρατίας από το 1974 μέχρι σήμερα, η ελληνική κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός...



...κρύφτηκαν. Εμφανίστηκαν μονάχα ως διαμεσολαβητέςστη μετάβαση των ελλαδικών υποκαταστημάτων των κυπριακών τραπεζών σε ελληνική ιδιωτική τράπεζα.

Κατά τα λοιπά, νομίζω ότι ουδείς έχει καταλάβει ποια ακριβώς ήταν η θέση της ελληνικής κυβέρνησης στην κοσμογονία των τελευταίων ημερών. Στηρίξαμε το «όχι» της Κύπρου; Στηρίξαμε κάποια άλλη πρόταση στο Εurogroup; Στηρίζουμε πλέον το «ναι» της Κύπρου;

Γιατί σιώπησε ο μέγας διαπραγματευτής Σαμαράς; Γιατί ο εθνικιστής πρωθυπουργός μας δεν διεκδίκησε ενεργότερο ρόλο στην περιπέτεια του κυπριακού ελληνισμού; Ο υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Αβραμόπουλος είναι υπαρκτό πρόσωπο; Το ΠΑΣΟΚ; Η Δημοκρατική Αριστερά;

Εξαφανίστηκαν όλοι γιατί...προωθούσαν τις μεταρρυθμίσεις στο εσωτερικό;