ΜΙΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΑ!
Το περίφημο έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης είναι ως γνωστόν ηδιαφορά που προκύπτει ανάμεσα στις ετήσιες δαπάνες της κυβέρνησης και τα αντίστοιχα έσοδα του κράτους. Αν το έλλειμμα αυτό, το οποίο καλύπτεται, όπως είναι αυτονόητο, με δανεισμό, συνήθως με την έκδοση των πασίγνωστων ομολόγων του δημοσίου, είναι μεγάλο, οι «ειδικοί» κάνουν λόγο για υπερβολικό έλλειμμα, που αν συνεχίζεται επί χρόνια, επισωρεύει, σε απόλυτους αριθμούς, ένα όλο και αυξανόμενο χρέος!
ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΜΕ ΑΛΛΟΘΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΑ!
Η Ελλάδα, αυτήν την ώρα, σύμφωνα με τις κυρίαρχες απόψεις έχει υπερβολικά ελλείμματα στη γενική κυβέρνηση και έχει συσσωρεύσει ένα υπέρογκο χρέος!
Όλα τα μνημονιακά προγράμματα λεηλασίας και κατεδάφισης που εφαρμόζονται στη χώρα μας απόκυβέρνηση και τρόικα, δικαιολογούνται αποκλειστικά και μόνο για την τιθάσευση, μέχρι εκμηδενίσεως, των υπερβολικών ελλειμμάτων και συνακόλουθα της μείωσης των χρεών.
Αυτά τα προγράμματα εξόντωσης τα εφαρμόζει η κυβέρνηση και συνολικά το αστικό πολιτικό κατεστημένο, αφού τα συνομολογεί με την τρόικα. Στην ουσία, όμως, τα επιβάλλουν οι δανειστές, με δυο λόγια το μεγάλο εγχώριο και διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο.
Αυτό το χρηματιστικό κεφάλαιο στην ουσία «διέκοψε» το δανεισμό της Ελλάδας και με τη βοήθεια των εθελόδουλων εγχώριων πολιτικών ελίτ, έσπρωξε τη χώρα, στο όνομα της μείωσης του ελλείμματος, στο μεγαλύτερο οικονομικό και κοινωνικό ολοκαύτωμα από την ανεξαρτησία της!
ΕΙΝΑΙ ΓΕΝΙΚΩΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ;
Είναι, όμως, το πρόβλημα της χώρας και της ελληνικής οικονομίας το υπερβολικό έλλειμμα; Εξαιτίας των υπερβολικών ελλειμμάτων φτάσαμε στα σημερινά χάλια; Κι αν τα μειώσουμε θα βελτιωθεί η εξέλιξη και η προοπτική μας;
Η απάντηση μας είναι απλή και σαφής: Όλη αυτή η τρομοκρατία των «ελλειμμάτων» είναιεκφοβιστική, αποπροσανατολιστική και παραπλανητική!
Το πρόβλημα της Ελλάδας και της ελληνικής οικονομίας δεν ήταν γενικά και αόριστα τα μεγάλαελλείμματα της γενικής κυβέρνησης. Ούτε η ελληνική οικονομία θα πάει καλύτερα αν μειώσει δραστικά αυτά τα ελλείμματα, εξοντώνοντας τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία (αν και με την εξουθένωσητων λαϊκών στρωμάτων δεν μειώνονται αποτελεσματικά ελλείμματα και χρέος)!
Τα ελλείμματα της γενικής κυβέρνησης, ορισμένες φορές και τα πολύ μεγάλα ελλείμματα, δεν συνιστούνγενικώς και κατ’ ανάγκη πρόβλημα για μια οποιαδήποτε οικονομία.
ΑΝΤΙΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ!
Το πρόβλημα σε μια οικονομία δεν είναι αορίστως το έλλειμμα της. Το θέμα αντίθετα είναι: σε τι συνίσταται το έλλειμμα της κυβέρνησης και που κατευθύνεται!
Διότι μια οικονομία μπορεί να έχει σχετικά υψηλά ελλείμματα αλλά αυτά να κατευθύνονται κυρίως σεεπενδύσεις και κρίσιμους αναπτυξιακούς, παραγωγικούς και κοινωνικούς σκοπούς και επομένως να τροφοδοτούν ισχυρούς και στέρεους αναπτυξιακούς ρυθμούς.
Σε μια τέτοια περίπτωση τα ελλείμματα δεν προκαλούν «επικίνδυνα» χρέη, διότι τα τελευταία, μπορεί νααυξάνουν σε απόλυτα νούμερα, αλλά ως ποσοστό του εθνικού πλούτου (που είναι και το κριτήριο) αυτά τα χρέη μπορούν ποσοστιαία να μειώνονται!
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι ΗΠΑ, στα τέλη του 19ου αιώνα και τις αρχές του 20ου, πραγματοποίησαν το μεγάλο τους αναπτυξιακό «μπουμ» βασισμένες σε πολύ υψηλά ελλείμματα, τα οποία αξιοποίησαν κυρίως για επενδυτικούς παραγωγικούς στόχους, που εκτόξευαν στα ύψη το εθνικό τους προϊόν.
ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΑ ΓΙΑ ΚΕΡΔΗ ΤΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ!
Το πρόβλημα επομένως για την Ελλάδα δεν ήταν τα ελλείμματα γενικώς, αλλά το ότι η ελληνική οικονομία παρουσίαζε ελλείμματα που δεν είχαν πολλαπλάσιο αναπτυξιακό, παραγωγικό και κοινωνικόαποτέλεσμα!
Το πρόβλημα για την Ελλάδα ήταν και είναι ότι τα ελλείμματα της κυβέρνησης τροφοδοτούσαν, κυρίως, τακέρδη μιας καπιταλιστικής, συνήθως διαπλεκόμενης, ολιγαρχίας και κατευθύνονταν να συντηρούνπελατειακές σχέσεις και ένα πελατειακό κράτος!
ΑΝΑΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ!
Το θέμα, επομένως, για την Ελλάδα δεν είναι να μειώσει γενικώς και μάλιστα δραστικά, τα ελλείμματατης γενικής κυβέρνησης και μάλιστα να τα μειώσει με συνέπεια μια μεγάλη κοινωνική και υφεσιακή τραγωδία, όπως γίνεται σήμερα από κυβερνήσεις και τρόικα!
Το θέμα για την Ελλάδα είναι πώς θα αναπροσανατολίσει τον προϋπολογισμό και την οικονομική της πολιτική ώστε τα ελλείμματα να αποκτήσουν αναπτυξιακό και παραγωγικό προσανατολισμό και να δίνουν τη μέγιστη δυνατή ώθηση στην αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση και προοπτική της χώρας.
ΜΕΙΩΣΗ ΔΑΝΕΙΑΚΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ!
Το θέμα, επίσης, είναι η όσο το δυνατόν πιο δραστική μείωση της εξάρτησης της χώρας και της πορείας της ελληνικής οικονομίας από το δανεισμό του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου!
Η βαθύτατη αγκίστρωση της παγκόσμιας οικονομίας από το δανεισμό του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου, σε καθεστώς ελεύθερης, σχεδόν, κίνησης του παντού, καθιστά το τελευταίο παντοδύναμο, ενώ του δίνει τη δυνατότητα να κατευθύνει και να χειραγωγεί τις οικονομικές εξελίξεις για την εξυπηρέτηση των πιο σκοτεινών και άπληστων κερδοσκοπικών του συμφερόντων!
Ιδιαίτερα για μικρότερες χώρες, όπως η Ελλάδα, η ασφυκτική της εξάρτηση από τη χρηματοδότηση τουχρηματιστικού κεφαλαίου, την θέτει υπό πλήρη ληστρική κηδεμονία και ομηρία και σε φάσειςοικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, όπως η σημερινή, την εξωθεί στην άβυσσο!
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ!
Το συμπέρασμα είναι σχεδόν αυτονόητο.
Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι τα ελλείμματα γενικώς αλλά ότι έχει ελλείμματα που ευνοούν μιακαπιταλιστική ολιγαρχία και ένα κομματικό πελατειακό κράτος, αντί να εξυπηρετούν την ανάπτυξη, την παραγωγική, τεχνολογική, κοινωνική και οικολογική ανασυγκρότηση της χώρας.
Το πρόβλημα της χώρας είναι επίσης η υπερβολική εξάρτηση της από τις διεθνείς κεφαλαιαγορές, η οποία και την οδήγησε σήμερα στην «αποικιοποίηση» της στο χρηματιστικό κεφάλαιο και τα διεθνή όργανα του, ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ!
Μια προοδευτική αλλαγή και ανατροπή στη χώρα θα έπρεπε να επιφέρει:
Πρώτον: Τη ριζική αλλαγή οικονομικής πολιτικής και τον αναπτυξιακό αναπροσανατολισμό των ελλειμμάτων, αντί της υφεσιακής απότομης μείωσης του!
Δεύτερον: Τη δραστική μείωση της εξάρτησης από το θανατηφόρο διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο με την ανάκτηση μιας εθνικής νομισματικής πολιτικής, και συνακόλουθα εθνικής χρηματοδοτικής δυνατότητας από την πολιτικά ελεγχόμενη Κεντρική Τράπεζα, που θα ασκούνται αποκλειστικά με γνώμονα αναπτυξιακά, παραγωγικά κριτήρια και κριτήρια απασχόλησης και δικαιοσύνης!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.