Παραμύθια της τρόικας

Το παραμύθι που μας πλασάρουν είναι πως πρέπει να 
θυσιαστούμε για ξεπληρώσουμε το χρέος τους...

Μας δίνουν ή όχι την πέμπτη δόση;

Και φυσικά θα μας την δώσουν. Ακόμα και αν εμείς δεν θέλουμε να την πάρουμε αυτοί θα μας την δώσουν.

Σαν την υστερική μαμά που μπουκώνει με το ζόρι το μωρό της.

Βέβαια ένας εκβιασμός είναι απαραίτητος. Αλλά αν η τρόικα εφάρμοζε τις απειλές της δεν θα μας είχε δώσει ούτε καν την τρίτη δόση.

Όταν είναι έτοιμοι να μας δώσουν (δανείσουν για να μην ξεχνιόμαστε) άλλα 120 δις και να μας κάνουν την χάρη να παίρνουμε τα λεφτά των ΕΣΠΑ χωρίς να χρησιμοποιούμε εθνικά κεφάλαια, όταν θα βγάλουν ευρωομόλογο για πάρτη μας, όταν θα επιβάλλουν την επιμήκυνση του χρέους…. όταν έχουν κατεβάσει τα βρακιά ας μην ανησυχούμε για την πέμπτη δόση.

Αλλά ο εκβιασμός είναι χρήσιμος.

Για να μην τολμήσει κανένας πασόκος και καταψηφίσει το μνημόνιο 2. Και μπας και πείσουμε κανέναν πολίτη ότι αυτή η λύση είναι μονόδρομος.

Το παραμύθι που μας πασάρουν είναι πως πρέπει να θυσιαστούμε για να γίνει διαχειρίσιμο το χρέος.

Το οποίο χρέος τώρα είναι 350 δις και δεν μπορούμε να το κουμαντάρουμε. Φαντάσου όταν το 2015 γίνει 500 δις.

Θα μου πεις μέχρι τότε, ποιος ζει ποιος πεθαίνει. Να σου πω. Θα ζουν οι ευρωπαϊκές τράπεζες και θα έχουν πεθάνει οι έλληνες πολίτες.

Οι Γερμανοί πολίτες γκρινιάζουν καθώς η κυβέρνηση τους δίνει λεφτά των φορολογούμενων για να σωθεί η Ελλάδα και οι Έλληνες πολίτες γκρινιάζουν καθώς η κυβέρνηση τους τους φορολογεί και τους κόβει τους μισθούς για να σωθούν οι τράπεζες.

Τράπεζες και γερμανικές.

Με δυο λόγια: 

Γερμανοί, Έλληνες και άλλοι ευρωπαίοι πολίτες χάνουν τα εισοδήματα τους και το μέλλον τους για τις τράπεζες.

Οι οποίες τράπεζες ρουφάν με λαιμαργία τα δισεκατομμύρια ευρώ και τα εξαφανίζουν στις μαύρες τρύπες τους. Οι οποίες είναι μεγαλύτερες και από την μαύρη τρύπα του ελληνικού προϋπολογισμού.

Ο Μπένι θέλει να ψηφιστεί ειδικός νόμος ώστε να μην μπουν φυλακή όσοι υπογράψουν για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

Φαντάσου τι τέρατα ετοιμάζονται να κάνουν που χρειάζονται ειδικούς νόμους προστασίας.

Στο 40% η πρόθεση ψήφου για τα δύο κόμματα που έχουν συμβάλλει στην καταστροφή της χώρας.

Δηλαδή υπάρχουν ακόμα 4 στους 10 πολίτες που τους στηρίζουν.

Θα είχε ενδιαφέρον να μαθαίναμε πόσοι από αυτούς είναι λαμόγια, πόσοι ελπίζουν ότι κάπως θα βολευτούν, πόσοι είναι αυτοί που έχουν άλλα συμφέροντα και πόσοι είναι πρόβατα και μειωμένης πολιτικής αντίληψης.

Η ΔΑΚΕ έκανε επίθεση στον Κυριάκο της οικογένειας λέγοντας ότι είναι πλούσιος και δεν μπορεί να καταλάβει τον εργαζόμενο. Και ότι οι θέσεις του (που είναι ίδιες με του Σαμαρά) είναι παρόμοιες με του ΠΑΣΟΚ και ενάντια στους εργαζόμενους και τους μικροσυνταξιούχους.

Άκουσα τον πρόεδρο της και ήταν σαν να μιλούσε κάποιος του ΚΚΕ ή του ΣΥΡΙΖΑ. Και έμεινα με την απορία. 

Αυτός ο συνδικαλιστής υποστηρίζει ένα κόμμα νεοφιλελεύθερο, ένα κόμμα δηλαδή που ενδιαφέρεται ιδεολογικά για τα συμφέροντα των αγορών και όχι των εργαζόμενων.

Εντάξει ένας αγράμματος παππούς να μην μπορεί να καταλάβει ποια είναι η ιδεολογία του κάθε κόμματος. Να μην το καταλαβαίνει και ο συνδικαλιστής; Εκτός και αν έκανε ότι δεν καταλαβαίνει γιατί θα ήθελε πολύ να γίνει Πρωτόπαπας ή Πολυζωγόπουλος.

Θέλει να αλλάξει κάποιες μικρολεπτομέρειες στο μεσοπρόθεσμο ο Μπένι. Επί της ουσίας όμως τα βάρη τα ίδια κορόιδα θα τα κουβαλήσουν.

Στην συζήτηση της βουλής για την ψήφο εμπιστοσύνης του ΠΑΣΟΚ η αίθουσα είναι μονίμως σχεδόν άδεια. Το ίδιο γίνεται στις περισσότερες συνεδριάσεις. Και μετά κραυγάζουν για την θωράκιση των θεσμών.

Όπου θεσμός για αυτούς είναι ο τραπεζικός λογαριασμός τους στον οποίο μπαίνει ο μισθός τους.

Και τα επιδόματα. Και το βουλευτικό αυτοκίνητο. Και οι γραμματείς τους και φαρισαίοι….

Μικρός Φωκίων