Μυτιληναίος Αναμένει τζίρο πάνω από 1,3 δισ. ευρώ
Της ΜαρίναΣ Πρωτονοταρίου
Η εξαιρετική πορεία της ΜΕΤΚΑ και η βελτίωση της απόδοσης των δραστηριοτήτων στην ενέργεια αναμένεται να βοηθήσουν τον όμιλο Μυτιληναίο να παρουσιάσει σημαντική αύξηση των οικονομικών μεγεθών του την τρέχουσα χρόνια.
Αυτό υποστήριξε χθες ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος, κ. Ευάγγελος Μυτιληναίος κατά τη διάρκεια παρουσίασης του ομίλου στην Ένωση Θεσμικών Επενδυτών. Ο κ. Μυτιληναίος ανέφερε ότι ο κύκλος εργασιών του ομίλου θα ανέλθει τουλάχιστον στα 1,3 δισ. ευρώ, ενώ δεν αποκλείεται να φθάσει ακόμη και τα 1,5 δισ. ευρώ.
Όπως επισημάνθηκε η αυξανόμενη συμμετοχή του τομέα της ενέργειας στη δραστηριότητα του ομίλου, η πολύ καλή αποδοτικότητα των εργοστασίων παραγωγής ενέργειας και τα χαμηλά κόστη που πετυχαίνουν λόγω των εισαγωγών LNG, η επίσης ανοδική πορεία του μεταλλουργικού κλάδου μέσω της Αλουμίνιο της Ελλάδας και η σταθερή αύξηση των μεγεθών της ΜΕΤΚΑ, εξασφαλίζουν σταθερή αύξηση μεγεθών παρά τις μεγάλες αντιξοότητες που δημιουργούνται από την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Οπως προέβλεψε, η ΜΕΤΚΑ φέτος θα σημειώσει ρεκόρ κερδοφορίας και τα μεγέθη της θα υπερβούν και τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις των αναλυτών, καθώς ενδέχεται μέσα στη χρονιά να προκύψουν επιπλέον έργα. Ιδιαίτερα σημαντική θα είναι η συνεισφορά του τομέα της ενέργειας στα συνολικά EBITDA του ομίλου.
Το LNG
Ο κ. Μυτιληναίος αναφέρθηκε ειδικά στη σημασία του LNG ως καύσιμου και στη συνεισφορά των εισαγωγών που πραγματοποιεί με τη Motor Oil, για την αποδοτική λειτουργία των ενεργειακών μονάδων του ομίλου. «Το LNG είναι σήμερα ό,τι ήταν το πετρέλαιο πριν από 30-40 χρόνια», σημείωσε ο κ. Μυτιληναίος αναφέροντας ότι μετά την έκρηξη στην Ιαπωνία έχει αυξηθεί η ζήτηση για φυσικό αέριο. Όσον αφορά τη μεταλλουργία ανέφερε ότι το Αλουμίνιον της Ελλάδος παράγει στο 100% της παραγωγικής του δυναμικότητας και ότι πραγματοποιούνται επενδύσεις για να φτάσει η δυναμικότητά του στους 180.000 τόνους. Αντίστοιχα σχέδια για αύξηση στης παραγωγής υπάρχουν και για την αλουμίνα. Για τις αποκρατικοποιήσεις επανέλαβε το ενδιαφέρον του ομίλου για τη ΛΑΡΚΟ, ενώ επισήμανε πως παρακολουθεί τις εξελίξεις και σε ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ και ΔΕΗ καθώς, επηρεάζουν τη δραστηριότητά του. Εξέφρασε την εκτίμηση ότι αυτή τη φορά οι αποκρατικοποιήσεις θα προχωρήσουν.
Η εξαιρετική πορεία της ΜΕΤΚΑ και η βελτίωση της απόδοσης των δραστηριοτήτων στην ενέργεια αναμένεται να βοηθήσουν τον όμιλο Μυτιληναίο να παρουσιάσει σημαντική αύξηση των οικονομικών μεγεθών του την τρέχουσα χρόνια.
Αυτό υποστήριξε χθες ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος, κ. Ευάγγελος Μυτιληναίος κατά τη διάρκεια παρουσίασης του ομίλου στην Ένωση Θεσμικών Επενδυτών. Ο κ. Μυτιληναίος ανέφερε ότι ο κύκλος εργασιών του ομίλου θα ανέλθει τουλάχιστον στα 1,3 δισ. ευρώ, ενώ δεν αποκλείεται να φθάσει ακόμη και τα 1,5 δισ. ευρώ.
Όπως επισημάνθηκε η αυξανόμενη συμμετοχή του τομέα της ενέργειας στη δραστηριότητα του ομίλου, η πολύ καλή αποδοτικότητα των εργοστασίων παραγωγής ενέργειας και τα χαμηλά κόστη που πετυχαίνουν λόγω των εισαγωγών LNG, η επίσης ανοδική πορεία του μεταλλουργικού κλάδου μέσω της Αλουμίνιο της Ελλάδας και η σταθερή αύξηση των μεγεθών της ΜΕΤΚΑ, εξασφαλίζουν σταθερή αύξηση μεγεθών παρά τις μεγάλες αντιξοότητες που δημιουργούνται από την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Οπως προέβλεψε, η ΜΕΤΚΑ φέτος θα σημειώσει ρεκόρ κερδοφορίας και τα μεγέθη της θα υπερβούν και τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις των αναλυτών, καθώς ενδέχεται μέσα στη χρονιά να προκύψουν επιπλέον έργα. Ιδιαίτερα σημαντική θα είναι η συνεισφορά του τομέα της ενέργειας στα συνολικά EBITDA του ομίλου.
Το LNG
Ο κ. Μυτιληναίος αναφέρθηκε ειδικά στη σημασία του LNG ως καύσιμου και στη συνεισφορά των εισαγωγών που πραγματοποιεί με τη Motor Oil, για την αποδοτική λειτουργία των ενεργειακών μονάδων του ομίλου. «Το LNG είναι σήμερα ό,τι ήταν το πετρέλαιο πριν από 30-40 χρόνια», σημείωσε ο κ. Μυτιληναίος αναφέροντας ότι μετά την έκρηξη στην Ιαπωνία έχει αυξηθεί η ζήτηση για φυσικό αέριο. Όσον αφορά τη μεταλλουργία ανέφερε ότι το Αλουμίνιον της Ελλάδος παράγει στο 100% της παραγωγικής του δυναμικότητας και ότι πραγματοποιούνται επενδύσεις για να φτάσει η δυναμικότητά του στους 180.000 τόνους. Αντίστοιχα σχέδια για αύξηση στης παραγωγής υπάρχουν και για την αλουμίνα. Για τις αποκρατικοποιήσεις επανέλαβε το ενδιαφέρον του ομίλου για τη ΛΑΡΚΟ, ενώ επισήμανε πως παρακολουθεί τις εξελίξεις και σε ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ και ΔΕΗ καθώς, επηρεάζουν τη δραστηριότητά του. Εξέφρασε την εκτίμηση ότι αυτή τη φορά οι αποκρατικοποιήσεις θα προχωρήσουν.
Γλιτώνουν το τέλος τα μπλοκάκια των 700 ευρώ...
- νέοι "των 700 ευρώ" με μπλοκάκι που εργάζονται ουσιαστικά σαν μισθωτοί, θα εξαιρεθούν επίσης από το τέλος επιτηδεύματος.
- καταργείται μεν από τον Οκτώβριο η έκπτωση φόρου στο πετρέλαιο των αγροτών, αλλά η αύξηση του ειδικού φόρου, κατά σχεδόν 5 λεπτά το λίτρο μαζί με τον ΦΠΑ, θα επιστρέφεται στους αγρότες, με παρόμοιο μηχανισμό όπως εκείνον για την επιστροφή φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης στα φτωχά νοικοκυριά.
- το αφορολόγητο ποσό των 8.000 ευρώ στην φορολογία εισοδήματος, θα αυξάνεται κατά 2.000 ευρώ εάν ο φορολογούμενος έχει ένα τέκνο, κατά 4.000 ευρώ εάν έχει δύο τέκνα, κατά 12.500 ευρώ αν έχει τρία τέκνα και για τα
επιπλέον των τριών κατά 2.500 ευρώ για κάθε τέκνο.
- στην εισφορά αλληλεγγύης, τον λεγόμενο κεφαλικό φόρο, δεν θα συνυπολογίζεται και άρα δεν θα επιβαρύνεται το αναπηρικό επίδομα –ενδεχομένως και άλλα προνοιακά επιδόματα που δίνουν τα ταμεία.
- στο ανώτατο κλιμάκιο 5% του κεφαλικού φόρου θα ενταχθούν, εκτός από τους βουλευτές και του αιρετούς τοπικούς άρχοντες, οι Γενικοί και Ειδικοί Γραμματείς υπουργείων, οι Πρόεδροι και οι Διοικητές και Υποδιοικητές των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και των κρατικών Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου, καθώς και τα μέλη των Ανεξαρτήτων ή Ρυθμιστικών Αρχών
ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗ 150 ΕΚ. ΕΥΡΩ
Ρεπορτάζ : Πένυ Μπουλουτζα
(από την Καθημερινή)
Κοινωνικής Αλληλεγγύης για την «αναδιάταξη των μονάδων του ΕΣΥ». Χθες, ο υπουργός Υγείας κ. Ανδρέας Λοβέρδος, μαζί με τους υφυπουργούς κ. Μιχ. Τιμοσίδη, Χρ. Αηδόνη και Μάρκο Μπόλαρη, παρουσίασε τις προτάσεις, κάνοντας λόγο για «πραγματική συνένωση δυνάμεων», με στόχο την καλύτερη λειτουργία του ΕΣΥ και την εξοικονόμηση ανθρώπινων πόρων αλλά και οικονομικών, αφού εκτιμάται ότι με την εφαρμογή του σχεδίου αναδιάταξης θα μειωθεί το κόστος του ΕΣΥ κατά 75 εκατομμύρια ευρώ το 2012, και κατά 150 εκατομμύρια συνολικά έως το τέλος του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, κυρίως από τον τομέα των προμηθειών. Ο κ. Λοβέρδος δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο στο μέλλον να υπάρξουν και νέες παρεμβάσεις εάν το όλο εγχείρημα πετύχει. «Είναι ένα πρώτο βήμα, και εάν πετύχει τότε θα πάμε και παραπέρα», σημείωσε. Τα βασικά σημεία της πρότασης του υπουργείου είναι τα εξής: • Τα 133 δημόσια νοσοκομεία θα διοικούνται από 83 διοικητικά συμβούλια και διοικητές. Σε καθένα από τα υπόλοιπα 50 νοσοκομεία που διασυνδέονται λειτουργικά με τα υπόλοιπα τοποθετείται ένας αναπληρωτής διοικητής, ενώ ορίζεται μικρό διοικητικό συμβούλιο από υπηρεσιακούς παράγοντες του νοσοκομείου. Ετσι θα μειωθεί ο αριθμός των διοικητών και των αναπληρωτών διοικητών στο ΕΣΥ από 175 σε 144. • Καταργούνται 4.000 κλίνες στα δημόσια νοσοκομεία. Σήμερα, στους οργανισμούς των νοσοκομείων του ΕΣΥ προβλέπονται 46.000 κλίνες, ενώ λειτουργούν 36.000 με κάλυψη 70%. Σύμφωνα με το σχέδιο, οι κλίνες μειώνονται σε 32.000 περίπου, (μείωση 10%), με κάλυψη 80%. Περίπου 500 κλίνες θα διατεθούν ως «ειδικές θέσεις» σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. • Aπό τις σχεδόν 2.000 κλινικές και μονάδες των νοσοκομείων συνενώνονται 330 και μεταφέρονται σε άλλα νοσοκομεία περίπου 40, με στόχο οι 1.670 κλινικές να λειτουργούν πιο αποτελεσματικά. Οπως διευκρίνισε ο γενικός γραμματέας Υγείας κ. Νίκος Πολύζος σε όλα τα νοσοκομεία θα λειτουργούν οι βασικές κλινικές (παθολογικό, καρδιολογικό, γενικό χειρουργικό, ορθοπεδικό, παιδιατρικό και μαιευτικό). Σε όσα νοσοκομεία της περιφέρειας υπήρχαν διπλές «βασικές» κλινικές, αυτές θα συνενωθούν σε μία στο κάθε νοσοκομείο, ενώ στις πιο ειδικές κλινικές οι συνενώσεις θα γίνουν στο πλαίσιο νοσοκομείων του ίδιου νομού. • Με δεδομένες τις συνενώσεις των κλινικών θα μετακινηθούν από τα νοσοκομεία τους 600 κλινικοί γιατροί από τους 21.000 που υπηρετούν σήμερα στο ΕΣΥ. Η μετακίνησή τους θα γίνει εντός των ορίων του νομού, ενώ εκτιμάται ότι θα χρειαστούν επιπλέον 80 γιατροί για να καλυφθούν ελλείψεις στα νοσοκομεία. • Συγχωνεύσεις-συνενώσεις θα γίνουν και στους εργαστηριακούς - απεικονιστικούς τομείς των νοσοκομείων, με στόχο να υπάρξει ένα ακτινοδιαγνωστικό και ένα βιοπαθολογικό τμήμα σε κάθε νοσοκομείο και εξειδικευμένα τμήματα όπως ανοσολογικό, κυτταρολογικό κ. ά. σε 50-60 κύρια νοσοκομεία. • Προβλέπεται η δημιουργία ενός τουλάχιστον κέντρου-μονάδας αποκατάστασης ανά περιφέρεια, καθώς και μονάδας διαχείρισης χρονίων νοσημάτων στα κύρια νοσοκομεία. «Είμαστε εδώ για να τελειώσουμε αυτό που αρχίζουμε», τόνισε χθες ο κ. Λοβέρδος και σημείωσε ότι από σήμερα ξεκινά ένα δεκαπενθήμερο ανοιχτής διαβούλευσης, και παράλληλα διάλογος με γιατρούς και δευτεροβάθμιους συνδικαλιστικούς φορείς που -σύμφωνα με τον κ. υπουργό-ζήτησαν να συμμετάσχουν, παρά την «απόσυρση» της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος (ΟΕΝΓΕ) από τη συζήτηση. Την ερχόμενη εβδομάδα η ηγεσία του υπ. Υγείας θα ενημερώσει την αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, ενώ στις 20 Ιουλίου θα εκδοθεί κοινή υπουργική απόφαση που θα μετουσιώνει σε πράξη τις αλλαγές στους οργανισμούς των νοσοκομείων για τις συνενώσεις κλινικών και οι οποίες θα ξεκινήσουν τον Σεπτέμβριο. Τέλος, ο υπουργός προανήγγειλε αλλαγές του θεσμικού πλαισίου σε ό, τι αφορά τις προσλήψεις γιατρών, που θα αντιμετωπίζει το πρόβλημα των κενών θέσεων σε ακριτικές περιοχές της χώρας. «Οποιος προσέρχεται στο ΕΣΥ, θα προσέρχεται για να το υπηρετήσει και όχι να εξυπηρετηθεί ο ίδιος», τόνισε ο κ. Λοβέρδος. «Οι σημερινές δηλώσεις του κ. Λοβέρδου βρίθουν από στατιστικές αλχημείες και απροκάλυπτη διάθεση να διαγραφούν από το ΕΣΥ περισσότερα από 10.000 νοσηλευτικά κρεβάτια και να συρρικνωθεί το δημόσιο σύστημα υγείας κατά 40%», δήλωσε ο πρόεδρος της ΟΕΝΓΕ κ. Δημήτρης Βαρνάβας σχολιάζοντας τις ανακοινώσεις του υπουργείου.
(από την Καθημερινή)
Κατάργηση 4.000 κλινών νοσηλείας και 50 διοικητικών συμβουλίων και διοικητών δημόσιων νοσοκομείων, συνένωση 330 κλινικών και μετακίνηση 600 νοσοκομειακών γιατρών σε άλλες μονάδες προβλέπει η τελική πρόταση του υπουργείου Υγείας και...
Κοινωνικής Αλληλεγγύης για την «αναδιάταξη των μονάδων του ΕΣΥ». Χθες, ο υπουργός Υγείας κ. Ανδρέας Λοβέρδος, μαζί με τους υφυπουργούς κ. Μιχ. Τιμοσίδη, Χρ. Αηδόνη και Μάρκο Μπόλαρη, παρουσίασε τις προτάσεις, κάνοντας λόγο για «πραγματική συνένωση δυνάμεων», με στόχο την καλύτερη λειτουργία του ΕΣΥ και την εξοικονόμηση ανθρώπινων πόρων αλλά και οικονομικών, αφού εκτιμάται ότι με την εφαρμογή του σχεδίου αναδιάταξης θα μειωθεί το κόστος του ΕΣΥ κατά 75 εκατομμύρια ευρώ το 2012, και κατά 150 εκατομμύρια συνολικά έως το τέλος του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, κυρίως από τον τομέα των προμηθειών. Ο κ. Λοβέρδος δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο στο μέλλον να υπάρξουν και νέες παρεμβάσεις εάν το όλο εγχείρημα πετύχει. «Είναι ένα πρώτο βήμα, και εάν πετύχει τότε θα πάμε και παραπέρα», σημείωσε. Τα βασικά σημεία της πρότασης του υπουργείου είναι τα εξής: • Τα 133 δημόσια νοσοκομεία θα διοικούνται από 83 διοικητικά συμβούλια και διοικητές. Σε καθένα από τα υπόλοιπα 50 νοσοκομεία που διασυνδέονται λειτουργικά με τα υπόλοιπα τοποθετείται ένας αναπληρωτής διοικητής, ενώ ορίζεται μικρό διοικητικό συμβούλιο από υπηρεσιακούς παράγοντες του νοσοκομείου. Ετσι θα μειωθεί ο αριθμός των διοικητών και των αναπληρωτών διοικητών στο ΕΣΥ από 175 σε 144. • Καταργούνται 4.000 κλίνες στα δημόσια νοσοκομεία. Σήμερα, στους οργανισμούς των νοσοκομείων του ΕΣΥ προβλέπονται 46.000 κλίνες, ενώ λειτουργούν 36.000 με κάλυψη 70%. Σύμφωνα με το σχέδιο, οι κλίνες μειώνονται σε 32.000 περίπου, (μείωση 10%), με κάλυψη 80%. Περίπου 500 κλίνες θα διατεθούν ως «ειδικές θέσεις» σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. • Aπό τις σχεδόν 2.000 κλινικές και μονάδες των νοσοκομείων συνενώνονται 330 και μεταφέρονται σε άλλα νοσοκομεία περίπου 40, με στόχο οι 1.670 κλινικές να λειτουργούν πιο αποτελεσματικά. Οπως διευκρίνισε ο γενικός γραμματέας Υγείας κ. Νίκος Πολύζος σε όλα τα νοσοκομεία θα λειτουργούν οι βασικές κλινικές (παθολογικό, καρδιολογικό, γενικό χειρουργικό, ορθοπεδικό, παιδιατρικό και μαιευτικό). Σε όσα νοσοκομεία της περιφέρειας υπήρχαν διπλές «βασικές» κλινικές, αυτές θα συνενωθούν σε μία στο κάθε νοσοκομείο, ενώ στις πιο ειδικές κλινικές οι συνενώσεις θα γίνουν στο πλαίσιο νοσοκομείων του ίδιου νομού. • Με δεδομένες τις συνενώσεις των κλινικών θα μετακινηθούν από τα νοσοκομεία τους 600 κλινικοί γιατροί από τους 21.000 που υπηρετούν σήμερα στο ΕΣΥ. Η μετακίνησή τους θα γίνει εντός των ορίων του νομού, ενώ εκτιμάται ότι θα χρειαστούν επιπλέον 80 γιατροί για να καλυφθούν ελλείψεις στα νοσοκομεία. • Συγχωνεύσεις-συνενώσεις θα γίνουν και στους εργαστηριακούς - απεικονιστικούς τομείς των νοσοκομείων, με στόχο να υπάρξει ένα ακτινοδιαγνωστικό και ένα βιοπαθολογικό τμήμα σε κάθε νοσοκομείο και εξειδικευμένα τμήματα όπως ανοσολογικό, κυτταρολογικό κ. ά. σε 50-60 κύρια νοσοκομεία. • Προβλέπεται η δημιουργία ενός τουλάχιστον κέντρου-μονάδας αποκατάστασης ανά περιφέρεια, καθώς και μονάδας διαχείρισης χρονίων νοσημάτων στα κύρια νοσοκομεία. «Είμαστε εδώ για να τελειώσουμε αυτό που αρχίζουμε», τόνισε χθες ο κ. Λοβέρδος και σημείωσε ότι από σήμερα ξεκινά ένα δεκαπενθήμερο ανοιχτής διαβούλευσης, και παράλληλα διάλογος με γιατρούς και δευτεροβάθμιους συνδικαλιστικούς φορείς που -σύμφωνα με τον κ. υπουργό-ζήτησαν να συμμετάσχουν, παρά την «απόσυρση» της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος (ΟΕΝΓΕ) από τη συζήτηση. Την ερχόμενη εβδομάδα η ηγεσία του υπ. Υγείας θα ενημερώσει την αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, ενώ στις 20 Ιουλίου θα εκδοθεί κοινή υπουργική απόφαση που θα μετουσιώνει σε πράξη τις αλλαγές στους οργανισμούς των νοσοκομείων για τις συνενώσεις κλινικών και οι οποίες θα ξεκινήσουν τον Σεπτέμβριο. Τέλος, ο υπουργός προανήγγειλε αλλαγές του θεσμικού πλαισίου σε ό, τι αφορά τις προσλήψεις γιατρών, που θα αντιμετωπίζει το πρόβλημα των κενών θέσεων σε ακριτικές περιοχές της χώρας. «Οποιος προσέρχεται στο ΕΣΥ, θα προσέρχεται για να το υπηρετήσει και όχι να εξυπηρετηθεί ο ίδιος», τόνισε ο κ. Λοβέρδος. «Οι σημερινές δηλώσεις του κ. Λοβέρδου βρίθουν από στατιστικές αλχημείες και απροκάλυπτη διάθεση να διαγραφούν από το ΕΣΥ περισσότερα από 10.000 νοσηλευτικά κρεβάτια και να συρρικνωθεί το δημόσιο σύστημα υγείας κατά 40%», δήλωσε ο πρόεδρος της ΟΕΝΓΕ κ. Δημήτρης Βαρνάβας σχολιάζοντας τις ανακοινώσεις του υπουργείου. ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ ΤΟ ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΟ...
Ρεπορτάζ : Κ. Τσαχάκης - Λ. Γαλανός
(από το Έθνος)
Βελτιώσεις στον Εφαρμοστικό επέφερε χθες η κυβέρνηση, με προσθήκες που κατέθεσε αργά το απόγευμα στη Βουλή ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος. Ετσι αυξάνεται το αφορολόγητο για φορολογούμενους με παιδιά, απαλλάσσονται από την έκτακτη εισφορά τυφλοί και ανάπηροι, και επεκτείνεται η εισφορά 5% για βουλευτές, αιρετούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, γενικούς γραμματείς και τους διοικητές οργανισμών και επιχειρήσεων που διορίζονται αμέσως ή εμμέσως από το κράτος. Παράλληλα, ο υπουργός Οικονομικών άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να εξαιρεθούν από το τέλος επιτηδεύματος φορολογούμενοι που εργάζονται ως "μισθωτοί" αποκλειστικά σε έναν εργοδότη με σύμβαση έργου αορίστου ή ορισμένου χρόνου και αμείβονται με "μπλοκάκι" (δελτίο παροχής υπηρεσιών). Πιο αναλυτικά για τα αφορολόγητα όρια, σύμφωνα με την τροποποίηση της σχετικής διάταξης το αφορολόγητο ποσό των 8.000 ευρώ αυξάνεται κατά 2.000 ευρώ (από 1.500 ευρώ που ίσχυε μέχρι σήμερα) εάν φορολογούμενος έχει ένα παιδί που τον βαρύνει, κατά 4.000 ευρώ (από 3.000) εάν έχει δύο παιδιά και κατά 12.500 ευρώ (από 11.500) αν έχει τρία παιδιά. Για κάθε παιδί πάνω από τα τρία το αφορολόγητο αυξάνεται κατά 2.500 ευρώ (από 2.000 ευρώ). Επιβάρυνση Με τις αλλαγές αυτές περιορίζονται οι επιβαρύνσεις που προέκυψαν από τη μείωση του αφορολογήτου από τις 12.000 στις 8.000 ευρώ. Ενδεικτικά, η επιβάρυνση για φορολογούμενο με τρία παιδιά έφθανε μέχρι τα 990 ευρώ και πλέον πέφτει έως τα 750 ευρώ. Με άλλη προσθήκη απαλλάσσονται από την έκτακτη εισφορά οι τυφλοί και οι ανάπηροι με προβλήματα κινητικής αναπηρίας άνω του 80% για τον μισθό και τη σύνταξή τους και όχι μόνο για το επίδομα αναπηρίας. Για τους υπόλοιπους αναπήρους δεν υπολογίζεται στο εισόδημά τους και άρα δεν επιβαρύνεται με έκτακτη εισφορά το αναπηρικό επίδομα. Επίσης άλλαξε η ρύθμιση για την επιβολή εισφοράς 5% στα εισοδήματα βουλευτών, αιρετών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και γενικών γραμματέων υπουργείων. Πλέον με τον ίδιο συντελεστή θα κληθούν να πληρώσουν εισφορά οι πρόεδροι, οι διοικητές και οι υποδιοικητές των ΝΠΔΔ και των ΝΠΙΔ και γενικά όλων των εταιρειών, οι διοικήσεις των οποίων ορίζονται άμεσα ή έμμεσα (μέσω της Γενικής Συνέλευσης) από το κράτος. Στη ρύθμιση εντάσσονται και οι διοικήσεις των Ανεξάρτητων και των Ρυθμιστικών Αρχών. Οσον αφορά τώρα στο τέλος επιτηδεύματος και στις πιθανές εξαιρέσεις, ο κ. Βενιζέλος αναφέρθηκε "στα νέα παιδιά τα οποία απασχολούνται τυπικά ως ελεύθεροι επαγγελματίες επειδή εκδίδουν αποδείξεις παροχής υπηρεσιών, αλλά στην πραγματικότητα παρέχουν εξαρτημένη εργασία". Υπενθύμισε πως έχει προβλεφθεί ότι για τα 5 πρώτα χρόνια άσκησης οποιουδήποτε επαγγέλματος δεν υπάρχει το ειδικό τέλος. Πρόσθεσε δε πως "θα δούμε κατά τη διάρκεια της συζήτησης εάν χρειαστεί να προστεθεί και κάποια άλλη εγγύηση, αυτή θα προστεθεί". Παραμύθια της τρόικας
 |
| Το παραμύθι που μας πλασάρουν είναι πως πρέπει να θυσιαστούμε για ξεπληρώσουμε το χρέος τους... |
Μας δίνουν ή όχι την πέμπτη δόση;
Και φυσικά θα μας την δώσουν. Ακόμα και αν εμείς δεν θέλουμε να την πάρουμε αυτοί θα μας την δώσουν.
Σαν την υστερική μαμά που μπουκώνει με το ζόρι το μωρό της.
Βέβαια ένας εκβιασμός είναι απαραίτητος. Αλλά αν η τρόικα εφάρμοζε τις απειλές της δεν θα μας είχε δώσει ούτε καν την τρίτη δόση.
Όταν είναι έτοιμοι να μας δώσουν (δανείσουν για να μην ξεχνιόμαστε) άλλα 120 δις και να μας κάνουν την χάρη να παίρνουμε τα λεφτά των ΕΣΠΑ χωρίς να χρησιμοποιούμε εθνικά κεφάλαια, όταν θα βγάλουν ευρωομόλογο για πάρτη μας, όταν θα επιβάλλουν την επιμήκυνση του χρέους…. όταν έχουν κατεβάσει τα βρακιά ας μην ανησυχούμε για την πέμπτη δόση.
Θα μου πεις μέχρι τότε, ποιος ζει ποιος πεθαίνει. Να σου πω. Θα ζουν οι ευρωπαϊκές τράπεζες και θα έχουν πεθάνει οι έλληνες πολίτες.
Τράπεζες και γερμανικές.
Με δυο λόγια:
Οι οποίες τράπεζες ρουφάν με λαιμαργία τα δισεκατομμύρια ευρώ και τα εξαφανίζουν στις μαύρες τρύπες τους. Οι οποίες είναι μεγαλύτερες και από την μαύρη τρύπα του ελληνικού προϋπολογισμού.
Ο Μπένι θέλει να ψηφιστεί ειδικός νόμος ώστε να μην μπουν φυλακή όσοι υπογράψουν για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
Φαντάσου τι τέρατα ετοιμάζονται να κάνουν που χρειάζονται ειδικούς νόμους προστασίας.
Η ΔΑΚΕ έκανε επίθεση στον Κυριάκο της οικογένειας λέγοντας ότι είναι πλούσιος και δεν μπορεί να καταλάβει τον εργαζόμενο. Και ότι οι θέσεις του (που είναι ίδιες με του Σαμαρά) είναι παρόμοιες με του ΠΑΣΟΚ και ενάντια στους εργαζόμενους και τους μικροσυνταξιούχους.
Άκουσα τον πρόεδρο της και ήταν σαν να μιλούσε κάποιος του ΚΚΕ ή του ΣΥΡΙΖΑ. Και έμεινα με την απορία.
Εντάξει ένας αγράμματος παππούς να μην μπορεί να καταλάβει ποια είναι η ιδεολογία του κάθε κόμματος. Να μην το καταλαβαίνει και ο συνδικαλιστής; Εκτός και αν έκανε ότι δεν καταλαβαίνει γιατί θα ήθελε πολύ να γίνει Πρωτόπαπας ή Πολυζωγόπουλος.
Θέλει να αλλάξει κάποιες μικρολεπτομέρειες στο μεσοπρόθεσμο ο Μπένι. Επί της ουσίας όμως τα βάρη τα ίδια κορόιδα θα τα κουβαλήσουν.
Στην συζήτηση της βουλής για την ψήφο εμπιστοσύνης του ΠΑΣΟΚ η αίθουσα είναι μονίμως σχεδόν άδεια. Το ίδιο γίνεται στις περισσότερες συνεδριάσεις. Και μετά κραυγάζουν για την θωράκιση των θεσμών.
Μικρός Φωκίων
Σαν την υστερική μαμά που μπουκώνει με το ζόρι το μωρό της.
Βέβαια ένας εκβιασμός είναι απαραίτητος. Αλλά αν η τρόικα εφάρμοζε τις απειλές της δεν θα μας είχε δώσει ούτε καν την τρίτη δόση.
Όταν είναι έτοιμοι να μας δώσουν (δανείσουν για να μην ξεχνιόμαστε) άλλα 120 δις και να μας κάνουν την χάρη να παίρνουμε τα λεφτά των ΕΣΠΑ χωρίς να χρησιμοποιούμε εθνικά κεφάλαια, όταν θα βγάλουν ευρωομόλογο για πάρτη μας, όταν θα επιβάλλουν την επιμήκυνση του χρέους…. όταν έχουν κατεβάσει τα βρακιά ας μην ανησυχούμε για την πέμπτη δόση.
Αλλά ο εκβιασμός είναι χρήσιμος.
Για να μην τολμήσει κανένας πασόκος και καταψηφίσει το μνημόνιο 2. Και μπας και πείσουμε κανέναν πολίτη ότι αυτή η λύση είναι μονόδρομος.Το παραμύθι που μας πασάρουν είναι πως πρέπει να θυσιαστούμε για να γίνει διαχειρίσιμο το χρέος.
Το οποίο χρέος τώρα είναι 350 δις και δεν μπορούμε να το κουμαντάρουμε. Φαντάσου όταν το 2015 γίνει 500 δις.Θα μου πεις μέχρι τότε, ποιος ζει ποιος πεθαίνει. Να σου πω. Θα ζουν οι ευρωπαϊκές τράπεζες και θα έχουν πεθάνει οι έλληνες πολίτες.
Οι Γερμανοί πολίτες γκρινιάζουν καθώς η κυβέρνηση τους δίνει λεφτά των φορολογούμενων για να σωθεί η Ελλάδα και οι Έλληνες πολίτες γκρινιάζουν καθώς η κυβέρνηση τους τους φορολογεί και τους κόβει τους μισθούς για να σωθούν οι τράπεζες.
Τράπεζες και γερμανικές.
Με δυο λόγια:
Γερμανοί, Έλληνες και άλλοι ευρωπαίοι πολίτες χάνουν τα εισοδήματα τους και το μέλλον τους για τις τράπεζες.
Οι οποίες τράπεζες ρουφάν με λαιμαργία τα δισεκατομμύρια ευρώ και τα εξαφανίζουν στις μαύρες τρύπες τους. Οι οποίες είναι μεγαλύτερες και από την μαύρη τρύπα του ελληνικού προϋπολογισμού.
Ο Μπένι θέλει να ψηφιστεί ειδικός νόμος ώστε να μην μπουν φυλακή όσοι υπογράψουν για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
Φαντάσου τι τέρατα ετοιμάζονται να κάνουν που χρειάζονται ειδικούς νόμους προστασίας.
Στο 40% η πρόθεση ψήφου για τα δύο κόμματα που έχουν συμβάλλει στην καταστροφή της χώρας.
Δηλαδή υπάρχουν ακόμα 4 στους 10 πολίτες που τους στηρίζουν.
Θα είχε ενδιαφέρον να μαθαίναμε πόσοι από αυτούς είναι λαμόγια, πόσοι ελπίζουν ότι κάπως θα βολευτούν, πόσοι είναι αυτοί που έχουν άλλα συμφέροντα και πόσοι είναι πρόβατα και μειωμένης πολιτικής αντίληψης.Η ΔΑΚΕ έκανε επίθεση στον Κυριάκο της οικογένειας λέγοντας ότι είναι πλούσιος και δεν μπορεί να καταλάβει τον εργαζόμενο. Και ότι οι θέσεις του (που είναι ίδιες με του Σαμαρά) είναι παρόμοιες με του ΠΑΣΟΚ και ενάντια στους εργαζόμενους και τους μικροσυνταξιούχους.
Άκουσα τον πρόεδρο της και ήταν σαν να μιλούσε κάποιος του ΚΚΕ ή του ΣΥΡΙΖΑ. Και έμεινα με την απορία.
Αυτός ο συνδικαλιστής υποστηρίζει ένα κόμμα νεοφιλελεύθερο, ένα κόμμα δηλαδή που ενδιαφέρεται ιδεολογικά για τα συμφέροντα των αγορών και όχι των εργαζόμενων.
Εντάξει ένας αγράμματος παππούς να μην μπορεί να καταλάβει ποια είναι η ιδεολογία του κάθε κόμματος. Να μην το καταλαβαίνει και ο συνδικαλιστής; Εκτός και αν έκανε ότι δεν καταλαβαίνει γιατί θα ήθελε πολύ να γίνει Πρωτόπαπας ή Πολυζωγόπουλος.
Θέλει να αλλάξει κάποιες μικρολεπτομέρειες στο μεσοπρόθεσμο ο Μπένι. Επί της ουσίας όμως τα βάρη τα ίδια κορόιδα θα τα κουβαλήσουν.
Στην συζήτηση της βουλής για την ψήφο εμπιστοσύνης του ΠΑΣΟΚ η αίθουσα είναι μονίμως σχεδόν άδεια. Το ίδιο γίνεται στις περισσότερες συνεδριάσεις. Και μετά κραυγάζουν για την θωράκιση των θεσμών.
Όπου θεσμός για αυτούς είναι ο τραπεζικός λογαριασμός τους στον οποίο μπαίνει ο μισθός τους.
Και τα επιδόματα. Και το βουλευτικό αυτοκίνητο. Και οι γραμματείς τους και φαρισαίοι….Μικρός Φωκίων
Όταν η ιστορία επαναλαμβάνεται..
Αν μελετήσουμε προσεκτικά τα τελευταία 112 χρόνια της Ελληνικής πολιτικής ιστορίας, θα δούμε ότι κάθε 21 με 23 χρόνια γίνονται μεγάλες και βίαιες ανατροπές στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Πάμε:
1901:
Ξεκινώντας από το 1901 και την κυβέρνηση του Γεωργίου Θεοτόκη που είχε αναλάβει το 1899, θα δούμε ότι με τα γεγονότα των Ευαγγελιακών, η τότε κυβέρνηση έπεσε στις 11 Νοεμβρίου του 1901. Τα «Ευαγγελικά», ή Ευαγγελιακά είναι τα αιματηρά γεγονότα που έγιναν στην Αθήνα στις 8 Νοεμβρίου του ίδιου έτους και με αφορμή τη δημοσίευση από την εφημερίδα Ακρόπολις των Ευαγγελίων μεταφρασμένων. Εκείνη την εποχή η εκκλησία απαγόρευε κάθε είδους μετάφραση των Ευαγγελίων.
Το αποτέλεσμα των επεισοδίων ήταν 11 νεκροί και 70 τραυματίες και η πτώση της κυβέρνησης..
1922:
21 χρόνια αργότερα το 1922, έχουμε μια χρονιά γεμάτη αναταραχές και σοβαρών πολιτικών αλλαγών. Είχαμε τις πτώσεις 6 κυβερνήσεων μέσα σε ένα χρόνο, την Μικρασιατική Καταστροφή, το κίνημα της 11ης Σεπτεμβρίου που είχε ως αποτέλεσμα την παραίτηση του Βασιλιά Κωνσταντίνου Α΄ και την διαδοχή του από τον γιό του Γεώργιο Β΄ και την εκτέλεση των έξι που θεωρήθηκαν ως υπεύθυνοι για τις συνέπειες της Μικρασιατικής καταστροφής και που εκτελέστηκαν στο Γουδί. Τα χρόνια που ακολουθούν έχουμε συνεχόμενες πτώσεις κυβερνήσεων, αναταράξεις στο πολιτικό σκηνικό, το τέλος της βασιλείας και την ανακήρυξη της χώρας σε αβασίλευτη δημοκρατία.
1945:
Το 1944 η διορισμένη κυβέρνηση από τους γερμανούς, του Ιωάννη Ράλλη παραιτείται με την αποχώρηση των γερμανών από την χώρα και την εξουσία αναλαμβάνει η Κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου και της Εθνικής Ενότητος, η οποία και έπεσε το 1945 λόγω των Δεκεμβριανών.
1967:
22 χρόνια αργότερα βρισκόμαστε στο 1967 και η «Επαναστατική Επιτροπή» αναλαμβάνει την εξουσία με το πραξικόπημα του Γ. Παπαδόπουλου, την οποία κράτησε για 5 χρόνια και 10 μήνες. Το 1974 και με την επιστροφή Καραμανλή ξεκινά η περίφημη μεταπολίτευση.
1989:
Το 1989 ήταν μια χρονιά που η χώρα έπεσε σε πολιτικό αδιέξοδο και ορίστηκε Οικουμενική Κυβέρνηση υπό τον Ξενοφών Ζολώτα, ύστερα από την συμφωνία των τριών κομμάτων της ΝΔ, Πασοκ και του Συνασπισμού. Έμεινε στην ιστορία ως το ‘’βρώμικο ‘89’’ με την δίκη του Ανδρέα Παπανδρέου και την υπόθεση Κοσκωτά.
2011:
Ήμασταν έτοιμοι να γράψουμε έκτακτη κυβέρνηση συνεργασίας αλλά δεν υπολογίσαμε σωστά την αρρώστια που κατατρώει τον εγκέφαλο του Παπανδρέου και την τεράστια (πλην των άλλων ψυχικών του ασθενειών) εξουσιομανία του. Χωρίς να θέλουμε να είμαστε μάντεις κακών, αυτός ο άνθρωπος θα αναγκαστεί να φύγει μετά από εξαιρετικά αιματηρά γεγονότα στους δρόμους της χώρας. Φυσικά δεν θα μπορέσει να επιστρέψει ποτέ.
1901:
Ξεκινώντας από το 1901 και την κυβέρνηση του Γεωργίου Θεοτόκη που είχε αναλάβει το 1899, θα δούμε ότι με τα γεγονότα των Ευαγγελιακών, η τότε κυβέρνηση έπεσε στις 11 Νοεμβρίου του 1901. Τα «Ευαγγελικά», ή Ευαγγελιακά είναι τα αιματηρά γεγονότα που έγιναν στην Αθήνα στις 8 Νοεμβρίου του ίδιου έτους και με αφορμή τη δημοσίευση από την εφημερίδα Ακρόπολις των Ευαγγελίων μεταφρασμένων. Εκείνη την εποχή η εκκλησία απαγόρευε κάθε είδους μετάφραση των Ευαγγελίων.
Το αποτέλεσμα των επεισοδίων ήταν 11 νεκροί και 70 τραυματίες και η πτώση της κυβέρνησης..
1922:
21 χρόνια αργότερα το 1922, έχουμε μια χρονιά γεμάτη αναταραχές και σοβαρών πολιτικών αλλαγών. Είχαμε τις πτώσεις 6 κυβερνήσεων μέσα σε ένα χρόνο, την Μικρασιατική Καταστροφή, το κίνημα της 11ης Σεπτεμβρίου που είχε ως αποτέλεσμα την παραίτηση του Βασιλιά Κωνσταντίνου Α΄ και την διαδοχή του από τον γιό του Γεώργιο Β΄ και την εκτέλεση των έξι που θεωρήθηκαν ως υπεύθυνοι για τις συνέπειες της Μικρασιατικής καταστροφής και που εκτελέστηκαν στο Γουδί. Τα χρόνια που ακολουθούν έχουμε συνεχόμενες πτώσεις κυβερνήσεων, αναταράξεις στο πολιτικό σκηνικό, το τέλος της βασιλείας και την ανακήρυξη της χώρας σε αβασίλευτη δημοκρατία.
1945:
Το 1944 η διορισμένη κυβέρνηση από τους γερμανούς, του Ιωάννη Ράλλη παραιτείται με την αποχώρηση των γερμανών από την χώρα και την εξουσία αναλαμβάνει η Κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου και της Εθνικής Ενότητος, η οποία και έπεσε το 1945 λόγω των Δεκεμβριανών.
1967:
22 χρόνια αργότερα βρισκόμαστε στο 1967 και η «Επαναστατική Επιτροπή» αναλαμβάνει την εξουσία με το πραξικόπημα του Γ. Παπαδόπουλου, την οποία κράτησε για 5 χρόνια και 10 μήνες. Το 1974 και με την επιστροφή Καραμανλή ξεκινά η περίφημη μεταπολίτευση.
1989:
Το 1989 ήταν μια χρονιά που η χώρα έπεσε σε πολιτικό αδιέξοδο και ορίστηκε Οικουμενική Κυβέρνηση υπό τον Ξενοφών Ζολώτα, ύστερα από την συμφωνία των τριών κομμάτων της ΝΔ, Πασοκ και του Συνασπισμού. Έμεινε στην ιστορία ως το ‘’βρώμικο ‘89’’ με την δίκη του Ανδρέα Παπανδρέου και την υπόθεση Κοσκωτά.
2011:
Ήμασταν έτοιμοι να γράψουμε έκτακτη κυβέρνηση συνεργασίας αλλά δεν υπολογίσαμε σωστά την αρρώστια που κατατρώει τον εγκέφαλο του Παπανδρέου και την τεράστια (πλην των άλλων ψυχικών του ασθενειών) εξουσιομανία του. Χωρίς να θέλουμε να είμαστε μάντεις κακών, αυτός ο άνθρωπος θα αναγκαστεί να φύγει μετά από εξαιρετικά αιματηρά γεγονότα στους δρόμους της χώρας. Φυσικά δεν θα μπορέσει να επιστρέψει ποτέ.
Η Κίνα μοιράζει λεφτά, αλλά απαγορεύεται να τα πάρουμε
Αυτό μαρτυρεί η ευρωπαϊκή περιοδεία του Κινέζου πρωθυπουργού, με την οποία βεβαίως ουδεμία επαφή έχουμε εδώ στην Ελλάδα, καθώς μας έχουν συνεπάρει οι νέοι διάλογοι – προϊόντα υποκλοπών με την ευγενική χορηγία της ΕΥΠ.
Ο Τζιαμπάο κυκλοφορεί αυτές τις μέρες στην Ευρώπη και προσφέρει τα πάντα: Αγοράζει ομόλογα, παραγγέλνει αεροπλάνα, προσφέρει δάνεια, διακηρύσσει την εμπιστοσύνη του στην γηραιά ήπειρο και στο ευρώ, υπόσχεται να συμβάλει στην σταθεροποίηση της ευρωπαϊκής οικονομίας και στην ανάπτυξή της, τείνει χείρα βοηθείας στις υπερχρεωμένες ευρωπαϊκές χώρες.
Πήγε στην Ουγγαρία – ξέρετε, την χώρα που αρνήθηκε να αποδεχθεί κάτι ανάλογο του δικού μας Μεσοπρόθεσμου και εγκαταλείφθηκε από το ΔΝΤ, χάνοντας την πέμπτη δόση του δανείου – και προσέφερε δάνειο ενός δις ευρώ, ανακοινώνοντας παράλληλα και την αγορά ουγγρικών ομολόγων, καθώς και την κοινή επιδίωξη για αύξηση των εμπορικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών στα 20 δισ. δολάρια μέχρι το 2015.
Πήγε και στην Βρετανία, όπου υπέγραψε διμερείς συμφωνίες ύψους 1,6 δις ευρώ, με τον Βρετανό πρωθυπουργό Κάμερον να δηλώνει ότι το Πεκίνο προσφέρει μια τεράστια ευκαιρία στις βρετανικές επιχειρήσεις.
Χθες, ο κ. Τζιαμπάο βρισκόταν στη Γερμανία. Εκεί να δεις χαρές και πανηγύρια. Κοινή συνέντευξη με την Άνγκελα Μέρκελ, δηλώσεις φιλίας και συνεργασίας, κοινή συνεδρίαση γερμανοκινεζικού υπουργικού συμβουλίου με την συμμετοχή δεκατριών Κινέζων υπουργών και δέκα Γερμανών.
Και βέβαια, παρήγγειλε και 88 Airbus A320, έναντι πέντε δις ευρώ.
Με λίγα λόγια, η Γερμανία, που μας βρίζει από το πρωί ως το βράδυ άνευ απαντήσεως, ουσιαστικά βγαίνει κερδισμένη από την ελληνική κρίση.
Οι Κινέζοι θα κάνουν το παν για να βοηθήσουν το ευρώ να σταθεί στα πόδια του. Είναι το αντίβαρο του δολαρίου, ενώ την ίδια ώρα η αγορά ευρωπαϊκών ομολόγων είναι καλή επένδυση – αρκεί να μην υπάρξει χρεοκοπία.
Τον περασμένο Οκτώβριο ο κ. Τζιαμπάο είχε επισκεφθεί την Ελλάδα, την Ιταλία και την Τουρκία. Και είχε δεσμευτεί να αγοράσει ελληνικά ομόλογα. Τι απέγινε; Άγνωστο. Άλλωστε ουδείς λογοδοτεί σ’ αυτή τη χώρα.
Μήπως θα λογοδοτήσει κανείς για το γεγονός ότι, με το Μνημόνιο, έκλεισαν όλοι οι δρόμοι χρηματοδότησής μας, αφού μας απαγορεύθηκε να δανειστούμε από οπουδήποτε αλλού εκτός από τους επίσημους δανειστές – υβριστές – εκβιαστές μας;
Δεν φταίνε αυτοί! Φταίνε αυτοί που αποδέχθηκαν αυτούς τους επαχθείς όρους, χωρίς καμιά διαπραγμάτευση – όπως αποδεικνύεται.
Και έτσι, βλέπουμε τους Κινέζους να μας περνούν και να φεύγουν, παρακάμπτοντάς μας.
Το τραγικό είναι πως χρόνια τώρα, οι πολιτικοί μας πάνε κι’ έρχονται στην Κίνα – υπάρχουν κάποιοι που έχουν πάει πάνω από δέκα φορές! – και το μόνο που καταφέραμε με χίλια ζόρια ήταν το θέμα του λιμανιού.
Για το λιμάνι μάλιστα δεν χρειάστηκε καν να γίνουν ταξίδια – το ήθελαν και το πήραν. Επομένως, όλοι αυτοί στην Κίνα πήγαιναν μόνο για τουρισμό. Με δικά μας έξοδα, βεβαίως.
Προσθέτω σε όλα αυτά – καθώς είναι βέβαιο ότι με τις κασέτες της ΕΥΠ μας διέφυγε – πως την Δευτέρα ξεκίνησαν στις Βρυξέλλες οι συνομιλίες για την ένταξη της Ισλανδίας στην ΕΕ.
Μιλάμε για την Ισλανδία που μόλις πρόσφατα, με δημοψήφισμα, αρνήθηκε να επιστρέψει τα πέντε δις ευρώ που έχασαν οι Βρετανοί και οι Γάλλοι επενδυτές από την κατάρρευση της ισλανδικής τράπεζας Λαντμπάνκι.
Δηλαδή, οι Ισλανδοί και δεν τους δίνουν τα λεφτά τους και ετοιμάζονται να μπουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δεν τους τιμώρησε κανείς. Που σημαίνει ότι οι κύριοι αυτοί βρίσκουν και τα κάνουν.
Σκεφθείτε να είχε οργανωθεί ένα τέτοιο δημοψήφισμα στην Ελλάδα, να βρισκόταν δηλαδή η Ελλάδα στη θέση της Ισλανδίας.
Και τι δεν θα ακούγαμε: «Πρέπει να τα δώσουμε», «θα κάνουμε κακή εντύπωση», «θα μας βάλουν στο στόχαστρο», «θα ανασταλούν οι συνομιλίες για την είσοδό μας στην ΕΕ», «θα μας τιμωρήσουν σκληρά», «θα γίνουμε το μαύρο πρόβατο», «θα καταστραφούμε».
Αλλά βλέπετε, οι Ισλανδοί προχώρησαν αμέσως στο θέμα της Κάθαρσης και της τιμωρίας των υπευθύνων της δικής τους κρίσης.
Έδειξαν αποφασιστικότητα. Σε αντίθεση με τους εδώ κυρίους και κυρίες, που θέλουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο.
Οπότε, εύκολα γίνονται εθελόδουλοι και ψοφοδεείς, προκειμένου να διασωθούν.
Τα βλέπουν αυτά οι ξένοι και εκβιάζουν συνεχώς.
Τι βλέπουν; Μα ότι οι δικοί μας πολιτικοί σκύβουν συνεχώς το κεφάλι, τρέμουν μπροστά στις απειλές τους, δεν είναι ούτε Ούγγροι, ούτε Ισλανδοί.
Και ως γνωστόν, αρκεί να υποκύψεις στον πρώτο εκβιασμό. Μετά, υποκύπτεις σε όλους τους υπόλοιπους…
Σοφία Βούλτεψη
Η Κίνα μοιράζει λεφτά, αλλά απαγορεύεται να τα πάρουμε
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΞΕΡΑΜΕ
Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ*
Ο Μεγάλος Ασθενής δεν είναι η μικρή Ελλάδα, αλλά η ίδια η ΟΝΕ, όπως συνειδητοποιούν οι ρεαλιστές στους κόλπους της Ενωσης
«Η Ευρώπη αυταπατάται ότι διανύει τα δικά της Επιφάνεια», έγραφε το 2007 ο Βρετανός ιστορικός Πέρι Αντερσον, επεξηγώντας: «Αντί να αποσύρεται στην ιστορική ασημαντότητα, ο Παλαιός Κόσμος αισθάνεται έτοιμος να αναλάβει έναν οικουμενικό ρόλο που δεν έπαιζε ούτε στο ζενίθ της παλιάς του δόξας». Την πνευματική αυτοϊκανοποίηση των ελίτ απηχούσε το πρόσφατο έργο ενός άλλου Βρετανού ιστορικού, του Τόνι Τζουντ, με τίτλο «Μεταπολεμικά: Μια ιστορία της Ευρώπης από το 1945», το οποίο εξυμνούσε «τηνανάδυση της Ευρώπης, στην αυγή του 21ου αιώνα, ως υποδείγματος των διεθνιστικών αρετών».
Τη στιγμή που η Αμερική του Μπους, με τον πόλεμο στο Ιράκ, τα σκάνδαλα τύπου Enron και τη διάρρηξη της φούσκας των νέων τεχνολογιών βρισκόταν στο ναδίρ της αξιοπιστίας της, ενώ το νεοπαγές ευρώ μεσουρανούσε, ήταν ισχυρός ο πειρασμός να πιστέψει κανείς, μαζί με τον γκουρού των Νέων Εργατικών Μαρκ Λέοναρντ, ότι «ο 21ος Αιώνας θα είναι Ευρωπαϊκός». Από κοντά και ο Γερμανός κοινωνιολόγος Ούλριχ Μπεκ διακήρυσσε: «Το σύνθημα του μέλλοντος θα είναι: Αμερική, κάνε πίσω! Η Ευρώπη επιστρέφει»! Κι ο εκδότης του γαλλικού, θεωρητικού περιοδικού Le Debat, Μαρσέλ Γκοσέ, εκτιμούσε: «Η πολιτική φόρμουλα με την οποία πρωτοπορούν οι Ευρωπαίοι θα αποτελέσει τελικά το μοντέλο για τα έθνη του κόσμου. Αυτό εμπεριέχεται στο γενετικό πρόγραμμα της Ε.Ε.».
Μοιάζει σαν να 'χουν περάσει αιώνες από εκείνη την εποχή που οι Ευρωπαίοι έβλεπαν στα ήρεμα νερά της λίμνης το πιο όμορφο πλάσμα του κόσμου. Μέσα σε τέσσερα χρόνια, με καταλύτη την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, ήρθαν τα πάνω - κάτω, έτσι που το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel να κυκλοφορεί με εξώφυλλο το φέρετρο του ευρώ, καλυμμένο με την ελληνική σημαία. Ο Σαρκοζί θεώρησε αναγκαίο να προειδοποιήσει ότι «χωρίς το ευρώ δεν υπάρχει Ευρώπη και χωρίς την Ευρώπη δεν υπάρχει ειρήνη». Ακόμη περισσότερο απαισιόδοξος, ο Βρετανός πρώην υπουργός Εξωτερικών Τζακ Στρο αναρωτήθηκε: «Αφού το ευρώ θα καταρρεύσει υπό τη σημερινή του μορφή δεν είναι καλύτερα αυτό να γίνει γρήγορα και όχι με έναν αργό θάνατο»;
Είναι αλήθεια ότι η διεθνής οικονομική κρίση δεν ξεκίνησε από την Ευρωζώνη, αλλά από τη Γουόλ Στριτ. Ωστόσο, οι διεθνείς κρίσεις μοιάζουν με τους σεισμούς: οι μεγαλύτερες καταστροφές δεν γίνονται κατ' ανάγκην γύρω από το επίκεντρο του σεισμού, αλλά στις περιοχές με τις πιο ευάλωτες κατασκευές. Η Ευρωζώνη αποδείχθηκε αδύνατος κρίκος, καθώς το κοινό νόμισμα, αντί να παίξει ρόλο αμορτισέρ, που θα απορροφούσε τους κραδασμούς, λειτούργησε ως ενισχυτής, μεγεθύνοντας σε ακρότατο βαθμό τις ανισότητες ανάμεσα στον γερμανικό «πυρήνα» και τη μεσογειακή «περιφέρεια». Σήμερα, οι δονήσεις αυτού του εκρηκτικού δίπολου έχουν ενισχυθεί τόσο πολύ, ώστε να το απειλούν άμεσα με διάρρηξη.
Η δαιμονοποίηση των «σπάταλων» περιφερειακών κρατών είναι μια βολική ερμηνεία της κρίσης από τους πιο δημαγωγικούς, λαϊκιστικούς κύκλους στον ευρωπαϊκό Βορρά, η οποία κατά περίεργο τρόπο μηρυκάζεται από κυβερνήσεις του δοκιμαζόμενου Νότου. Χθες ήμασταν οι βδελυροί χοίροι (PIGS), σήμερα υποβαθμιζόμαστε σε μικρόβια που απειλούν να προκαλέσουν «μόλυνση» (contagion). Οι συνειρμοί έρχονται αβίαστα: αν ο χοίρος έχει μικρές πιθανότητες να εμπνεύσει κάποιες συμπάθειες, τα μικρόβια μπορούν να εξοντωθούν χωρίς έλεος από τους θεράποντες ιατρούς ή τουλάχιστον να κρατηθούν μακριά από το υγιές ευρωπαϊκό σώμα με την επιβολή αυστηρής καραντίνας.
Αν όμως η μικρή Ελλάδα μπορεί να προξενήσει τέτοια «μόλυνση» στην Ευρώπη, μήπως κάτι δεν πάει καλά με το ανοσοποιητικό σύστημα της τελευταίας;
Μήπως, με άλλα λόγια, η ελληνική κρίση χρέους δεν είναι η αιτία, παρά μόνο η αφορμή για να εκδηλωθεί μια πολύ βαθύτερη, συστημική κρίση της ΟΝΕ; Το ερώτημα αυτό θέτουν τελευταία ολοένα και περισσότερες φωνές στις ναυαρχίδες του ευρωπαϊκού και αμερικανικού Τύπου.
Γερμανογαλλικό πρόβλημα
«Η κρίση είναι στις Βρυξέλλες, όχι στην Αθήνα», είναι ο τίτλος άρθρου του Ζακ Αταλί στους New York Times της Κυριακής, 19 Ιουνίου. Ο πρώτος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανοικοδόμησης και Ανάπτυξης τονίζει με ωμό ρεαλισμό αυτό που ελάχιστοι Ελληνες πολιτικοί του κατεστημένου τολμούν να ψελλίσουν: «Η ελληνική χρηματοπιστωτική κρίση δεν είναι πλέον ούτε ελληνική ούτε χρηματοπιστωτική. Είναι πολιτική κρίση ολόκληρης της Ευρώπης. Η λύση της δεν είναι πλέον χρηματοπιστωτική, αλλά πολιτική. Δεν είναι πια ζήτημα των Αθηνών, αλλά των Βρυξελλών. Στην πραγματικότητα, είναι ένα γερμανογαλλικό, πάνω απ' όλα, πρόβλημα καθώς οι τράπεζές τους είναι οι περισσότερο εκτεθειμένες».
Την επομένη, ο Ιρβιν Στέλτσερ, πρώην διευθυντής επενδυτικής τράπεζας του Οίκου Ρότσιλντ, έγραφε στην Wall Street Journal ότι «πρέπει να σταματήσουμε να κουνάμε το δάχτυλό μας στην Ελλάδα, λες και είναι αυτή η εστία μιας πιθανής μόλυνσης». Ο Αμερικανός αναλυτής σημειώνει ότι αν το πρόβλημα ήταν περιορισμένο στην Ελλάδα, ή έστω στις περιφερειακές χώρες της Ε.Ε., η αντιμετώπισή του θα ήταν εύκολη.
Από την πλευρά του, ο Τίμοθι Γκάρτον Ας έγραφε στην El Pais της περασμένης Δευτέρας: «Δεν είναι μόνο η Ελλάδα... Η αγανάκτηση ξεχειλίζει, ο κόσμος έχει την αίσθηση ότι οι νέοι, οι φτωχοί και οι άνεργοι υποχρεώνονται να πληρώσουν το κόστος της έλλειψης διορατικότητας και του εγωισμού των πολιτικών και τραπεζιτών Γερμανίας και Γαλλίας». Ο Βρετανός ιστορικός υποστηρίζει ότι η διάσωση της Ευρωζώνης είναι δυνατή μόνο μέσω ενός πολιτικού σχεδίου μεταμόρφωσης της Ενωσης,κάτι που προϋποθέτει ριζική στροφή της Γερμανίας. Ευσεβείς πόθοι, θα έλεγε η συμπατριώτισσά του, Μάργκαρετ Θάτσερ, η οποία το 1993 προειδοποιούσε τους ευρωπαϊστές: «Δεν πετύχατε την αγκύρωση της Γερμανίας στην Ευρώπη, αλλά της Ευρώπης σε μια εκ νέου κυριαρχική, ενοποιημένη Γερμανία. Στο τέλος, φίλοι μου, θα δείτε ότι το κόλπο δεν δουλεύει»!
* Δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή της Κυριακής στις 26 Ιουνίου
ΘΕΜΑ ΧΡΟΝΟΥ Η ΕΞΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ!
(ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΒΓΟΥΝ ΤΑ ΤΑΝΚ...!)*
του SAMUEL BRITTAN
Αν κάτι δεν είναι βιώσιμο δεν μπορεί να επιβιώσει. Μπορεί, όμως, να διατηρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Έτσι έγινε κατά τη μακρά, αλλά μάταιη προσπάθεια του Harold Wilson να αποτρέψει την υποτίμηση τηςστερλίνας το 1967. Έτσι έγινε και με τις προσπάθειες αρκετών Αμερικανών προέδρων να διατηρήσουν σταθερή τη σύνδεση του δολαρίου με την τιμή του χρυσού, που εγκαταλείφθηκε τελικά από την κυβέρνηση Nixon το 1971. Ορισμένες φορές, όμως, γίνεται ακριβώς αντίστροφα, όπως συνέβη με τις προσπάθειες της γερμανικής κυβέρνησης να αποτρέψει την ανατίμηση του μάρκου κατά τη δεκαετία του 1960. Υπάρχουν κάποιοι που υποστηρίζουν ότι αυτό επαναλαμβάνεται στις μέρες μας με την εξωπραγματικά χαμηλή γερμανική συναλλαγματική ισοτιμία έναντι του ευρώ. Εξ όσων γνωρίζω, μέχρι και οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες προσπάθησαν να πείσουν τους υπηκόους τους ότι το δηνάριο δεν είχε χάσει την αξία του.
Η ελληνική χρεοκοπία, όσο κι αν αποκρύπτεται, είναι ένα προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα.Μεγαλύτερο ενδιαφέρον πλέον παρουσιάζει το μέλλον της χώρας στην ευρωζώνη. Στις 5 Νοεμβρίου του προηγούμενου χρόνου είχα γράψει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να φύγει από την ευρωζώνη, αλλά βεβαίως δεν μπόρεσα να δώσω κάποιο χρονοδιάγραμμα. Ελάχιστα έχουν αλλάξει έκτοτε, παρά την ολοένα αυξανόμενη περιπλοκότητα των οικονομικών πακέτων που βρίσκονται υπό διαπραγμάτευση, ώστε να διασωθεί η ελληνική ένταξη.
Είναι καιρός να εξετάσουμε αυτό που ο Denis Healey συνήθιζε να αποκαλεί πραγματική οικονομία. Το κόστος ανά μονάδα εργασίας στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 50% από το 2001. Η αντίστοιχη μέση αύξηση στην ευρωζώνη είναι περίπου 25% - 30%, ενώ στη Γερμανία είναι λίγο παραπάνω από 6%. Ακόμα και η Πορτογαλία έχει χαμηλότερο ποσοστό αύξησης από την Ελλάδα, στο 36%.
Η δημιουργία του ευρώ ήταν εξαρχής ένα στοίχημα βάσει του οποίου η θέσπιση ενός ενιαίου νομίσματος θα οδηγούσε στη συνέχεια σε πραγματική σύγκλιση. Υπάρχουν Έλληνες που είναι πιο κυνικοί και δηλώνουν ότι στόχος του ευρώ ήταν να αποκτήσουν οι Έλληνες ηγέτες τη δυνατότητα να δανειστούν με γερμανικά επιτόκια για αμφίβολους σκοπούς. Σε κάθε περίπτωση, το στοίχημα φαίνεται πως έχει χαθεί και το ερώτημα τώρα είναι πώς θα συμμαζευτεί η κατάσταση. Στο πλαίσιο μιας νομισματικής ένωσης, τα τοπικά προβλήματα δεν μπορούν πραγματικά να συγκριθούν.
Οι περιφερειακές επιδοτήσεις δόθηκαν ως αντάλλαγμα για να προχωρήσουν οι λιγότερο πλούσιες περιοχές σε αυστηρή περικοπή κόστους. Δεν δόθηκαν για να προχωρήσουν αυτές οι περιοχές σε αύξηση του κόστους σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα.
Οποιαδήποτε καταστροφική πολιτική θα καταλήξει σε ζημίες. Το ερώτημα όμως είναι εάν ενδεχόμενηέξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα επιδείνωνε ακόμη περισσότερο την κατάσταση για τις τράπεζες. Ο Charles Dumas της Lombard Street Research εύστοχα απαντά: "Όχι περισσότερο από τις ζημίες που θα υποστούν ούτως ή άλλως, και πιθανώς ακόμη λιγότερο". Εντός της ευρωζώνης, και με τη δραστική πολιτική συρρίκνωσης που επιβλήθηκε από την Ε.Ε., το χρέος θα αυξάνεται εσαεί μέχρις ότου υπάρξει διαγραφή του με χρεοκοπία. Όπως επισημαίνει ο κ. Dumas, αυτοί που θα πληγούν από έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη "θα είναι το μεγαλύτερο μέρος της ελίτ της ηπειρωτικής Ευρώπης, η οποία, από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, είναι λαθρεπιβάτης σε ένα τρένο με κατεύθυνση το πουθενά - ή μάλλον μία μαύρη τρύπα. Και θα φανεί πλέον η αλαζονική γκάφα αυτής της ευρωπαϊκής ελίτ".
Τα ιστορικά προηγούμενα ποτέ δεν ταιριάζουν απόλυτα σε μία παρούσα κατάσταση. Η δυσάρεστη θέση στην οποία βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα έχει συγκριθεί με την προ δεκαετίας κατάσταση στην Αργεντινή. Για πολλά χρόνια, η σύνδεση του πέσο με το δολάριο χαρακτηρίστηκε από ορισμένους κύκλους θείο δώρο στην ανθρωπότητα. Μία σημαντική έξοδος κεφαλαίων, όμως, ανάγκασε την κυβέρνηση να εγκαταλείψει τη σύνδεση με το δολάριο και να κηρύξει στάση πληρωμών στα χρέη της το 2001 και το 2002. Επίσης, διακόπηκαν οι σχέσεις της και με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αρχικά, υπήρξε μία σημαντική ύφεση. Στη συνέχεια, όμως, η οικονομία ανέκαμψε και έκτοτε αναπτύσσεται με υψηλά μονοψήφια ποσοστά ετησίως.
Ουδείς μπορεί να υποστηρίξει ότι η χώρα είναι φιλελεύθερος παράδεισος. Ο Πρόεδρος Nestor Kirchner, που ανέλαβε το 2003 και τον οποίο διαδέχθηκε η σύζυγός του, είναι μία λαϊκιστική μορφή που μοιάζει με τον Περόν. Κάποια στιγμή δόθηκε 48ωρη προθεσμία στις εταιρίες οικονομικής ανάλυσης να εξηγήσουν το πώς κατέληξαν στις απαισιόδοξες προβλέψεις τους για τον πληθωρισμό και μάλιστα υπό την απειλή προστίμων. Η εμπειρία της Αργεντινής, όμως, αν μη τι άλλο αποδεικνύει ότι μία χώρα μπορεί να επιβιώσει χωρίς να καταρρεύσει, παρότι εγκατέλειψε τη νομισματική σύνδεση και είπε στο διεθνές οικονομικό κατεστημένο να την αφήσει ήσυχη.
Ας επανέλθουμε στην ευρωζώνη: Είναι μάλλον αφελές εκ μέρους των δημοσιογράφων να περιμένουν ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα κοινοποιήσουν κάποιο σχέδιο Β, Γ ή Δ εάν αποτύχει ο αρχικός τους σχεδιασμός. Εάν, όμως, αποδειχθεί ότι τελικά τα υπουργεία Οικονομικών και οι κεντρικές τράπεζες δεν έχουν κάποιον προγραμματισμό για το τι μέλλει γενέσθαι σε περίπτωση μερικής ή ολοκληρωτικής διάσπασης της ευρωζώνης, τότε θα πρέπει να κατηγορηθούν για σοβαρή παράλειψη καθήκοντος.
17 Έλληνες οικονομολόγοι συνιστούν Μεσοπρόθεσμο
«Η χρεοκοπία θα είχε τρομακτικές επιπτώσεις»
Mε άρθρο τους που δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή, 17 οικονομολόγοι παίρνουν θέση στο πρόβλημα του χρέους και των μέτρων και συνιστούν Μεσοπρόθεσμο.
Όπως τονίζουν μεταξύ άλλων, «το προτεινόμενο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων εμπεριέχει πολλά, αλλά όχι όλα, από τα στοιχεία μιας λύσης». Στη συνέχεια κάνουν τις προτάσεις τους για τη βελτίωση των μέτρων και τελικώς συμπεραίνουν ότι «η άμεση υιοθέτηση και εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων θα οδηγήσει την Ελλάδα σε τροχιά ανάπτυξης και ευημερίας». Το άρθρο υπογράφουν Έλληνες οικονομολόγοι, κυρίως από Πανεπιστήμια του εξωτερικού, μεταξύ αυτών και ο γνωστός Κύπριος Νομπελίστας Χριστόφορος Πισσαρίδης
«Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια κρίσιμη στιγμή που θα καθορίσει το μέλλον της: ευημερία με συμμετοχή σε μια δυναμική ευρωπαϊκή οικονομία ή ζοφερή φτώχεια και απομόνωση για δεκαετίες. Με τεράστιο χρέος που δεν μπορεί να εξυπηρετήσει, η Ελλάδα πρέπει να διαλέξει ή την άμεση χρεοκοπία ή ένα οικονομικό πρόγραμμα που περιλαμβάνει διαρθρωτικές αλλαγές, ιδιωτικοποιήσεις, αποτελεσματική είσπραξη φόρων και μείωση του δημοσίου τομέα. Ενα τέτοιο πρόγραμμα, σε γενικές γραμμές, έχει προταθεί και χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΔΝΤ.
Μονομερής αναστολή πληρωμών του χρέους από την Ελλάδα θα την κατέστρεφε οικονομικά. Επειδή έχει πρωτογενές έλλειμμα, η Eλλάδα θα χρειαζόταν περικοπές μισθών και συντάξεων 25% ή και περισσότερο. Οι ελληνικές τράπεζες θα χρεοκοπούσαν κι αυτές, με συνέπεια την αδυναμία χρηματοδότησης των ελληνικών επιχειρήσεων και νοικοκυριών για πολλά χρόνια. Η πρόσβαση της Ελλάδας στις διεθνείς χρηματαγορές θα χανόταν επίσης για χρόνια, με πολύ δυσμενή αποτελέσματα στις επενδύσεις, στην ανάπτυξη αλλά και στην κατανάλωση. Η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα ήταν ακόμα πιο καταστροφική, αφού θα δημιουργούσε υπερπληθωρισμό και πάρα πολύ υψηλό κόστος δανεισμού.
Το προτεινόμενο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων εμπεριέχει πολλά, αλλά όχι όλα, από τα στοιχεία μιας λύσης. Διαρθρωτικές αλλαγές, όπως το άνοιγμα στον ανταγωνισμό κλειστών επαγγελμάτων και συντεχνιών και η απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, είναι απαραίτητες σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα. Η ιδιωτικοποίηση κρατικών εταιρειών όχι μόνο μειώνει το χρέος του κράτους, αλλά αυξάνει την αποτελεσματικότητα και μειώνει τη διαφθορά στις προμήθειες και τη διοίκηση. Πρέπει όμως να συνοδεύεται από ενδυνάμωση των Αρχών που εποπτεύουν τις αγορές, ώστε να αποφευχθούν μονοπώλια, και από αλλαγές στο πλαίσιο που διέπει τη διακυβέρνηση των εταιρειών, ώστε αυτές να μπορέσουν να λειτουργήσουν αποτελεσματικά. Η μείωση του κρατικού τομέα είναι απόλυτα αναγκαία και επιτακτική, και πρέπει να συνοδευτεί από κίνητρα παραγωγικότητας και αξιολόγηση του έργου του.
Η αποτελεσματική και δίκαιη είσπραξη φόρων από όλους, μισθωτούς και ελεύθερους επαγγελματίες, είναι επίσης πολύ σημαντική και θα μπορέσει να οδηγήσει και στη μείωση των φορολογικών συντελεστών, η οποία δεν είναι οικονομικά εφικτή τώρα. Επιπλέον, στην παρούσα περίοδο ύφεσης, είναι απόλυτα αναγκαίο το πακέτο αλλαγών να έχει και κονδύλια για καινούργιες επενδύσεις που θα συνδράμουν σε ταχύρρυθμη ανάπτυξη. Οι ελληνικές τράπεζες πρέπει επίσης να αυξήσουν τα κεφάλαιά τους για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τις αβεβαιότητες της κρίσης. Τέλος, η αχαλίνωτη διαφθορά πρέπει να παταχθεί για να πλησιάσει η Ελλάδα τα σύγχρονα ευρωπαϊκά κράτη, να προσελκύσει ξένες επενδύσεις και να αποφύγει το φάσμα ενός τριτοκοσμικού μέλλοντος σε διεθνή οικονομική απομόνωση. Απαραίτητες προϋποθέσεις γι' αυτό είναι η υιοθέτηση νομικού πλαισίου που αποτρέπει την ατιμωρησία και κυρίως η πιστή εφαρμογή των νόμων, για την οποία χρειάζεται και βαθιά μεταρρύθμιση του δικαστικού συστήματος.
Δεδομένων των εντελώς καταστροφικών αποτελεσμάτων μιας μονομερούς αναστολής πληρωμών του χρέους, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ελλάδα πρέπει να διαλέξει την εναλλακτική επιλογή, όσο δύσκολη κι αν είναι αυτή. Η Ελλάδα είναι τυχερή που εξαιτίας των πολύ δυσμενών επιδράσεων που η χρεοκοπία της θα είχε στις ευρωπαϊκές τράπεζες, τον κίνδυνο μετάδοσης σε άλλες αδύναμες χώρες όπως η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Ισπανία, και για άλλους πολιτικούς λόγους, οι Ευρωπαίοι εταίροι μας είναι προς το παρόν διατεθειμένοι να την υποστηρίξουν. Είναι η τελευταία ευκαιρία που έχει για να εκσυγχρονιστεί, αλλά δεν θα διαρκέσει για πολύ. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες μειώνουν την έκθεσή τους σε μια πιθανή μελλοντική ελληνική χρεοκοπία και γι' αυτό τα ευρωπαϊκά κίνητρα για περαιτέρω βοήθεια στην Ελλάδα μειώνονται. Αυτό υπογραμμίζει τη σημασία μιας άμεσης εφαρμογής των αλλαγών.
Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι άμεσες και βαθιές διαρθρωτικές αλλαγές είναι απαραίτητες και επιτακτικές για την Ελλάδα. Η εφαρμογή τους θα αποτρέψει την άμεση χρεοκοπία, που θα είχε τρομακτικές οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις για την Ελλάδα και θα την απομάκρυνε από το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Η άμεση υιοθέτηση και εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων θα οδηγήσει την Ελλάδα σε τροχιά ανάπτυξης και ευημερίας. Ο ελληνικός λαός έχει υποφέρει πολύ τους τελευταίους 20 μήνες και οι μεταρρυθμίσεις αυτές θα δικαιώσουν τις θυσίες του».
Το άρθρο υπογράφουν:
• Κώστας Αζαριάδης, Mollincrodt Professor of Economics, Washington University, St. Louis • Δημήτρης Βαγιανός, London School of Economics • Νίκος Βέττας, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών • Γιάννης Μ. Ιωαννίδης, Neubauer Professor of Economics, Tufts University • Γιώργος Κωνσταντινίδης, Melamed Professor of Finance, University of Chicago • Κώστας Μεγήρ, University College London and Douglas A. Warner III Professor of Economics, Yale University • Στέλιος Μιχαλόπουλος, Tufts University • Χάρης Ντέλλας, University of Bern • Αναστάσιος Ξεπαπαδέας, Oικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών • Νίκος Οικονομίδης, New York University • Χριστόφορος Πισσαρίδης, Sosnow Chair in Economics, 2010 Nobel Laureate, London School of Economics • Στυλιανός Περράκης, RBC Professor of Financial Derivatives, Concordia University • Βασιλική Σκρέτα, New York University • Θανάσης Στέγγος, Guelph University • Χαρίδημος Τσούκας, University of Warwick and University of Cyprus • Μιχάλης Χαλιάσος, Goethe University, Frankfurt • Πάνος Χατζηπαναγιώτου, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πηγή : Tvxs
|
Κουρουμπλής μετά τη διαγραφή του: Περπατάω στο δρόμο και δεν φοβάμαι...
«Έκανα αυτό που ένιωθα καλά εγώ, αυτό που μου ζητούσαν τα παιδιά μου, αυτό που μου ζητούσαν οι άνθρωποι που περπατάω στο δρόμο και δεν φοβάμαι, αυτό που το πατριωτικό μου καθήκον μου υπαγόρευσε. Λοιπόν αυτή είναι η δική μου οικογένεια, ως εκ τούτου αυτός είναι ο πολιτικός μου χώρος. Από εκεί και πέρα η ζωή θα δείξει, εγώ ελπίζω ειλικρινά να δικαιώσει εμένα η ζωή» δήλωσε στο Βήμα fm.
Όσον αφορά στα κομματικά, ξεκαθάρισε ότι θα διατηρήσει την έδρα του....
«Είμαι πάντα ΠΑΣΟΚ. Όχι την έδρα δεν θα την παραδώσω, γιατί να την παραδώσω; Εγώ είμαι ΠΑΣΟΚ, κανένας δεν μπορεί να με διαγράψει από το ΠΑΣΟΚ. Είμαι της συνείδησης του ΠΑΣΟΚ και της κοινωνίας. Ο Πρόεδρος αυτό έκρινε, τον ευχαριστώ, θα συνεχίσω την προσπάθεια μου να υπερασπιστώ ακριβώς αυτά που λέει η δήλωση μου» πρόσθεσε # #
Kαι θα περπατά περήφανα στο δρόμο και θα διατηρήσει την έδρα και θα είναι πάντα ΠΑΣΟΚ. Χωρίς κανένα κόστος!
H συγκινητική ομιλία της Έλσας Παπαδημητρίου
Είναι ίσως μια από τις σημαντικές στιγμές της τελευταίας δεκαετίας για το ελληνικό Κοινοβούλιο. Η Έλσα Παπαδημητρίου ψηφίζει ΝΑΙ στο Μεσοπρόθεσμο, δηλώνει ότι δεν ανήκει πια στη Νέα Δημοκρατία και περισώζει ό,τι μπορεί από το χαμένο κύρος της ελληνικής Δεξιάς που σήμερα ταλαιπωρείται από ηγετίσκους της Δραχμής:
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)