Το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών θα γίνει εντός ολίγου. Τα πιθανά σενάρια είναι 3 και τα παραθέτουμε δίχως την προσφιλή μας πολιτική ανάλυση διότι δεν είναι 'επίκαιρη' (της ώρας):
1) Αποφασίζεται συναίνεση τουλάχιστον των 2 μεγάλων κομμάτων και εφαρμογή ενός εθνικού σχεδίου σωτηρίας της χώρας. Διαπραγματεύεται η συμμετοχή και ο ρόλος του καθενός, εξωτερικεύουμε μία εικόνα σύμπνοιας, σηκώνουμε τα μανίκια και προχωράμε...
2) Αποφασίζεται δημοψήφισμα. Η μη συναίνεση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης οδηγεί την κυβέρνηση στο λαό διά ψηφοφορίας επί συγκεκριμένου διακυβεύματος με πλήρη ανάλυση των αποφάσεων που θα παρθούν σε περίπτωση θετικής έκβασης αλλά και ακριβή περιγραφή τού τι εστί πτώχευση. Το σενάριο φάνταζε μέχρι πρότινος το πλέον πιθανό. Σιγά σιγά απομακρύνεται καθότι η τρόικα δείχνει να απαιτεί δημόσια κομματική συναίνεση και όχι λαϊκή εντολή υπό οποιαδήποτε μορφή.
3) Προκήρυξη πρόωρων εκλογών. Η απόφαση αυτή θα μπορούσε να ανακοινωθεί και με το χτύπημα της καμπάνας. Πρόκειται για το πλήρες αδιέξοδο και μια τέτοια επιλογή σημαίνει παράδοση με τα χέρια ψηλά.
Καταλύτης των εξελίξεων ο Αντώνης Σαμαράς. Θα επιλέξει να διεκδικήσει να γίνει ο πρωθυπουργός της δραχμής ή θα θέσει εαυτόν στη μάχη για τη σωτηρία της χώρας, με όποιο πολιτικό κόστος; Η μέχρι πρότινος στάση του δε μας δίνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας αλλά η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Ο ελληνικός λαός έχει περιθώρια καθώς δεν έχει ακόμη ενεργοποιήσει το ένστικτο της επιβίωσης. Αρκεί να υπάρξει η σωστή και συνετή καθοδήγηση από τους αιρετούς του τόπου. Κοντός ψαλμός, λοιπόν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.