Ο λαός είναι πληγωμένο θηρίο

Άκουγα τον Μανώλη Γλέζο να μιλάει στο Μega με μεγάλη αγωνία για το σήμερα και το αύριο του τόπου. Να λέει πως φοβάται αυτά που θα έρθουν αν δεν δοθεί διέξοδος στο λαό και να επισημαίνει ότι οι εκλογές είναι η μόνη λύση για να προλάβουμε τα χειρότερα.

Είχα ξεκινήσει να γράφω αυτές τις αράδες λίγη ώρα νωρίτερα. Άρχιζα με τη συμβουλή που μας έδινε στην Πέμπτη Δημοτικού, θυμάμαι, ο πλέον αγαπητός των δασκάλων μου. «Αν βρεθείτε στον ίδιο χώρο με πληγωμένο θηρίο ανοίξτε του την πόρτα να φύγει. Δώστε του διέξοδο, αλλιώς θα σας κατασπαράξει». Και μας εξηγούσε ότι συχνά οι άνθρωποι γίνονται θηρία που πρέπει να αντιμετωπίσουμε.

Σαράντα χρόνια αργότερα ξεκινούσα ένα κείμενο με τα λόγια του και αίφνης άκουγα να τα εκφέρει στην τηλεόραση ο Μανώλης Γλέζος. Σύμπτωση; Ή απλώς υπάρχουν πολλοί που σκέφτονται το ίδιο πράγμα την ίδια στιγμή;

Τα πρωτοφανή γεγονότα στις παρελάσεις για την 28η Οκτωβρίου δεν νομίζω πως αφήνουν πολλά περιθώρια παρερμηνειών. Πέραν της ακραίας και προσβλητικής για την ιστορική μνήμη και τους θεσμούς αντίδρασης στη Θεσσαλονίκη, σε όλες τις άλλες πόλεις εκδηλώθηκε η εκρηκτική κοινωνική δυσαρέσκεια σε βάρος του πολιτικού κόσμου, με κύριο στόχο τους εκπροσώπους του ΠΑΣΟΚ.

Άκουσα ορισμένους να αποδίδουν στον Σύριζα πρωταγωνιστικό ρόλο στα όσα έγιναν, με δεδομένο ότι στη Θεσσαλονίκη μεταξύ εκείνων που απέκλεισαν το δρόμο ήταν, πράγματι, και ο βουλευτής του Τάσος Κουράκης. Δεν έχω αμφιβολία ότι στελέχη και ψηφοφόροι του Σύριζα μετείχαν στα γεγονότα. Θεωρώ, όμως, επιεικώς ανόητη την άποψη ότι ήταν ο Αλέξης Τσίπρας εκείνος που εμπνεύστηκε και οργάνωσε όσα έγιναν σε όλη τη χώρα. Και πέρα από ανόητη τη θεωρώ και επικίνδυνη, καθώς -στο μέτρο που εκφέρεται από κυβερνητικά στελέχη- καταγράφει την τεράστια απόσταση που χωρίζει ορισμένους από την πραγματικότητα. Και αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί στη χώρα. Οι κυβερνώντες να έχουν κάκιστη αίσθηση των δεδομένων, να δαιμονοποιούν τη μια ή την άλλη πολιτική δύναμη, και να υποτιμούν το μέγεθος της λαϊκής οργής.

Η αλήθεια είναι ότι ο κόσμος έχει μεταλλαχθεί σε πληγωμένο θηρίο και αν δεν του δοθεί οδός διαφυγής θα κατασπαράξει τον πολιτικό κόσμο. Η χώρα βρίσκεται ένα βήμα πριν από την άβυσσο -και άβυσσος δεν θα είναι η χρεοκοπία, αλλά η ανεξέλεγτη κοινωνική βία. Το κρίσιμο, λοιπόν, είναι να διατηρηθεί η κοινωνική συνοχή και να επανανομιμοποιηθεί η πολιτική, ώστε να προχωρήσουν οι αναγκαίες -και επώδυνες- αλλαγές για να γυρίσει, επιτέλους, σελίδα ο τόπος. Διότι στο τέλος θα μας πετάξουν έξω απ’ την Ευρωζώνη και θα γυρίσουμε 50 χρόνια πίσω – δεν είναι καθόλου απίθανο να συμβεί κάτι τέτοιο.

Και τότε ποιος θα αναλάβει την ευθύνη;

Άκουγα τον πρωθυπουργό να δηλώνει ότι χρειάζονται αλλαγές και όχι εκλογές και αναρωτιόμουν αν πιστεύει στ’ αλήθεια ότι μπορούν να γίνουν οι απαιτούμενες αλλαγές χωρίς εκλογές. Αν πιστεύει, δηλαδή, ότι η κυβέρνηση έχει την πολιτική νομιμοποίηση και το πολιτικό κεφάλαιο να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις. Παρότι μου φαίνεται παράξενο, φαίνεται ότι το πιστεύουν τόσο ο ίδιος όσο και ορισμένοι υπουργοί, τους οποίους ακούω να χαρακτηρίζουν«καταστροφή» τις εκλογές. «Καταστροφή» τίνος, αλήθεια; Της χώρας; Της κυβέρνησης; Των ιδίων;

Η δική μου γνώμη είναι ότι καταστροφή για τη χώρα αποτελεί η αδράνεια και η έλλειψη νομιμοποιημένης κυβέρνησης που θα προχωρήσει ταχύτατα και αποφαστικά τις μεταρρυθμίσεις. Και σ’ αυτό τον δρόμο δεν οδηγούν παρά μόνο οι εκλογές.

Επιτρέψτε μου να κλείσω με τις ίδιες λέξεις που έγραφα πριν αποφασιστεί το κούρεμα 50% των ελληνικών ομολόγων. Θεωρώ ότι παραμένουν εξαιρετικά επίκαιρες.

«Ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να δεσμεύσει τη χώρα για τα επόμενα 20 χρόνια με μόνη την ψήφο των 153 βουλευτών του, οι οποίοι συρόμενοι  θα ψηφίσουν (;) την απόφαση των δανειστών -της Μέρκελ, δηλαδή. Η προσφυγή σε εκλογές το συντομότερο δυνατό είναι η μόνη καθαρή διέξοδος. Ο μόνος τρόπος να εκφραστεί καθαρά η λαϊκή βούληση και να αποσυμπιεστεί η κοινωνική ένταση, που τείνει να πάρει εκρηκτικό χαρακτήρα. Οι πολίτες, οι οποίοι θα κληθούν να σηκώσουν το δυσβάστακτο φορτίο τα επόμενα χρόνια, θα πρέπει να είναι οι τελικοί κριτές. Το ενδεχόμενο κούρεμα, άλλωστε, στα δικά τους κεφάλια θα γίνει».