ΟΡΣΕ ΤΑ «ΕΡΓΑ» ΣΑΣ!

Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*
Θαυμάστε τα «έργα» των «σωτήρων»:
*
1) Το 27,7% του πληθυσμού της χώρας βρίσκεται ήδη από το 2009 - σύμφωνα με την έρευνα της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής - σε συνθήκες κοινωνικού αποκλεισμού.
Δηλαδή: Πριν ακόμα από την εφαρμογή των Μνημονίων, των μεσοπρόθεσμων, των χαρατσιών και της αλλεπάλληλης φοροληστείας, πάνω από 3 εκατομμύρια Ελληνες - χωρίς να υπολογίζονται οι άστεγοι, όσοι ζουν σε ιδρύματα κλπ. - βρίσκονταν ήδη «πεταμένοι» στον Καιάδα, στον οποίο ήρθαν οι «σωτήρες» να στοιβάξουν και όλους τους υπόλοιπους Ελληνες!

*



2) Το επίσημο ποσοστό της ανεργίας εκτινάχτηκε τον Οκτώβρη του 2011 στο 18,2%, από 13,5% που ήταν τον Οκτώβρη του 2010 και 17,5% το Σεπτέμβρη του 2011.


Οπως προκύπτει - και πάλι από τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής - οι καταγεγραμμένοι άνεργοι διαμορφώθηκαν σε 903.525 άτομα και αυξήθηκαν κατά 219.478 σε σχέση με τον Οκτώβρη του 2010. Δηλαδή σε μόλις ένα χρόνο οι ουρές των ανέργων αυξήθηκαν κατά 32,1% και μιλάμε μόνο για τα επίσημα στοιχεία, αφού η πραγματική ανεργία «καλπάζει» και είναι πολλαπλάσια!
*
3) Το 51,9% των οικογενειών - σύμφωνα με έρευνα της εταιρείας «MARC» - αντιμετωπίζει δυσκολίες ακόμα και στην κάλυψη καθημερινών βασικών αναγκών, ενώ το 63% των νοικοκυριών φτάνει να κάνει περικοπές μέχρι και στην κατανάλωση βασικών ειδών διατροφής...
Την ίδια ώρα τα λαϊκά νοικοκυριά στενάζουν κάτω από τον τοκογλυφικό δανεισμό στον οποίο έχουν περιέλθει προστρέχοντας στις τράπεζες για να αντιμετωπίσουν τόσο τα «οφέλη της ανάπτυξης» όσο και τα δεινά της κρίσης, με τη θηλιά να ανέρχεται στα 113 δισ. ευρώ.
*
Δίπλα σε αυτά έχουμε:
•    Τα φαινόμενα των υποσιτιζόμενων παιδιών στα σχολεία.
•    Τη μετατροπή των αστικών κέντρων και ειδικά της Αθήνας σε πόλη των αστέγων.
•    Τη γεωμετρική αύξηση των πεινασμένων που γεμίζουν τις - κατά τον Παπαδήμο - «γιορτές» των συσσιτίων.
•    Τις εικόνες των ανθρώπων που κρέμονται πρωί, μεσημέρι, βράδυ πάνω από τους κάδους των απορριμμάτων αναζητώντας τροφή.
•    Τα χιλιάδες «λουκέτα» στην αγορά.
•    Το μαζικό εξευτελισμό στον οποίο υποβάλλονται άνθρωποι που προστρέχουν στα ενεχυροδανειστήρια ξεπουλώντας από βέρες μέχρι ...χρυσά δόντια για να εξασφαλίσουν ένα πιάτο φαΐ.
•    Τα «φύλλα πορείας» για την ...«εφεδρεία» που ετοιμάζονται για χιλιάδες σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
•    Τη μετατροπή των εργασιακών χώρων σε «Νταχάου» υπερεκμετάλλευσης με ...«εκ περιτροπής» μισθό.
•    Το απίθανο δουλεμπόριο των 5μηνων συμβάσεων για χιλιάδες σκλάβους των 625 ευρώ από τους οποίους πίνουν το αίμα μέχρι και οι ...ΜΚΟ!
•    Τις στατιστικές που δείχνουν ότι στην Ελλάδα «του ήλιου και της θάλασσας» η κρίση μετριέται ακόμα και με αύξηση των αυτοκτονιών...
*
Ας βάλουμε, λοιπόν, δίπλα στα λόγια τους, τα έργα τους.
Ας τους κρίνουμε με βάση το τι λένε, από τη μια, και το τι κάνουν, από την άλλη, με βάση το τι έχουν υποσχεθεί και το τι έχουν - τελικά - διαπράξει, αυτοί που εδώ και 40 χρόνια μας κυβερνούσαν ο καθένας μόνος του και τώρα ήρθαν να μας «σώσουν» όλοι μαζί.
Και ας τους στείλουμε εκεί που τους αξίζει.



«ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΑΝΑΠΝΕΟΥΜΕ»!

Ο πρώην πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου από τη Νέα Υόρκη, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο «Economic Club» στις 22/09/2010, είχε δηλώσει:
«Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΟΟΣΑ, οι Ελληνες είναι ο λαός που εργάζεται περισσότερο από όλους. Οι μισθοί στην Ελλάδα είναι στην πραγματικότητα 60% χαμηλότεροι, σε σύγκριση με τους μισθούς σε Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Βέλγιο, Κάτω Χώρες και Ιρλανδία»!
*
Πάλι ο κ. Παπανδρέου, στη συνέντευξή του στο BBC στις 17/11/2010, είχε πει:
«Κόψαμε τους μισθούς κατά 50% - 60%. Αυτό είναι λιτότητα»!
*
Σύμφωνα, λοιπόν, με τα επίσημα στοιχεία, ο ελληνικός είναι ένας λαός που εργάζεται σαν «είλωτας»
και αυτοί που τον κυβερνούν πανηγυρίζουν ανά τον κόσμο γιατί ήρθαν και του έκοψαν από πάνω τον ήδη πενιχρό μισθό κατά 50% - 60%!
*
Ακόμα, λοιπόν, κι αν προς στιγμήν αποδεχτούμε τη «λογική» των κυβερνώντων και των υπερκείμενων κεφαλαιοκρατών που θέλουν «ανταγωνιστικότητα», η οποία θα έρθει κόβοντας (κι άλλο!) τους μισθούς των εργαζομένων,
τότε τίθεται το εξής ερώτημα:
Εδώ και δύο χρόνια που έκοψαν 60% το μισθό των εργατών, πόσο αυξήθηκε η «ανταγωνιστικότητά τους»; Και πόσο ακόμα θέλουν να την αυξήσουν;
Δηλαδή, με πόσα επί πτωμάτων κέρδη - περί αυτού πρόκειται - θα είναι ευχαριστημένοι, όταν ολοκληρωθεί ο κύκλος της κρίσης;
*
Εν τέλει:
Για να ευχαριστηθούν με τα κέρδη (που όσο κι αν αυξηθούν, ο αχόρταγος κεφαλαιοκράτης ποτέ δεν ικανοποιείται) πόσο ακόμα πρέπει να κόψουν τους μισθούς;
Πάνω κι από 60%, μήπως 80%, μήπως 90% μήπως και 100% (!),
ή μήπως οι εργάτες και όσα από τα στρώματα του λαού καταφέρουν να επιβιώσουν από την κρίση, θα πρέπει να ζήσουν με το «όνειρο» τον καιρό της... «ανάπτυξης» να δουλεύουν ζητώντας συγγνώμη και που... αναπνέουν;

* Αναδημοσίευση από τον «Ριζοσπάστη» (14/1/2012).