Ρεπορτάζ : Γιώργος Λιάλιος
(από την Καθημερινή)
Χωρίς βιολογικό καθαρισμό παραμένει περισσότερο από το ένα τρίτο των χωριών και κωμοπόλεων της Ελλάδας, πέντε χρόνια μετά τη λήξη της σχετικής προθεσμίας από την Ε.Ε. Επιπλέον, τέσσερις μεγάλες πόλεις (όλες στην Αττική) εξακολουθούν να απορρίπτουν τα λύματά τους όπου βρουν, πρακτική που έχει ως αποτέλεσμα την καταδίκη της χώρας από το Ευρωδικαστήριο και την...
απειλή δυσθεώρητου προστίμου. Το υπουργείο Περιβάλλοντος έδωσε στη δημοσιότητα στοιχεία για τον τρόπο που διαχειρίζεται η χώρα τα αστικά της λύματα, στο πλαίσιο εφαρμογής της κοινοτικής νομοθεσίας. Οπως προκύπτει από την έκθεση: - Ολες οι πόλεις άνω των 150.000 κατοίκων διαθέτουν βιολογικό καθαρισμό. - Τέσσερις από τις 71 πόλεις άνω των 15.000 κατοίκων εξακολουθούν να μη διαθέτουν βιολογικό καθαρισμό. Η έλλειψη (που εστιάζεται στην Αττική) δείχνει ποσοτικά μικρή, αλλά είναι ιδιαίτερα σοβαρή καθώς η χώρα είχε την υποχρέωση να έχει δημιουργήσει τις απαραίτητες υποδομές πριν από μια δεκαετία. Για τον λόγο αυτό η Ελλάδα μετρά ήδη μια καταδίκη από το Ευρωδικαστήριο και οδεύει ολοταχώς προς τη δεύτερη, η οποία θα σημάνει και την επιβολή προστίμου. Οπως αποκάλυψε η «Κ» (24.6.10), η Ειδική Γραμματεία Υδάτων έχει ξεκινήσει αγώνα δρόμου προκειμένου να καλύψει το χαμένο έδαφος στην Ανατολική και Νότια Αττική και ήδη ο βιολογικός για τα κεντρικά Μεσόγεια (Παιανία, Κορωπί, Κουβαράς, Καλύβια και τμήματος του Μαρκόπουλου) δείχνει να δρομολογείται με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα. Πισωγύρισμα, όμως, υπάρχει στην περίπτωση του βιολογικού καθαρισμού στο Θριάσιο Πεδίο, που θα έπρεπε να είναι έτοιμος εδώ και 12 χρόνια, καθώς τα λύματα σήμερα καταλήγουν στον κόλπο της Ελευσίνας που έχει χαρακτηριστεί ευαίσθητη περιοχή. Η κατασκευή των εγκαταστάσεων του βιολογικού καθαρισμού βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο, ωστόσο υπάρχει πρόβλημα με την κατασκευή των δικτύων αποχέτευσης. l Οσον αφορά τους οικισμούς από 2.000 έως 15.000 κατοίκους, που θα έπρεπε να εξυπηρετούνταν από βιολογικούς καθαρισμούς έως το 2005, η γενική εικόνα είναι απογοητευτική: μόλις 106 από τους 357 οικισμούς διαθέτουν εγκαταστάσεις επεξεργασίας των αστικών τους λυμάτων. Μάλιστα 10 από αυτούς τους οικισμούς βρίσκονται σε ευαίσθητες περιοχές. Οσον αφορά την κατασκευή αποχετευτικών δικτύων, σύμφωνα με την έκθεση του υπουργείου Περιβάλλοντος, το 91% των οικισμών άνω των 15.000 κατοίκων διαθέτουν δίκτυα. Τέλος, η έκθεση αναφέρεται και στην τύχη της λυματολάσπης, που παράγεται στους βιολογικούς καθαρισμούς από την επεξεργασία των αστικών λυμάτων. Οπως αναφέρει, το 2008 το 40% της λυματολάσπης που παράγεται -περίπου 64.000 τόνοι ετησίως- αξιοποιείται μέσω ξήρανσης και καύσης (εξ ολοκλήρου από την Ψυττάλεια). Η ποσότητα που διατίθεται με αυτόν τον τρόπο θα αυξηθεί από το 2011, με την ολοκλήρωση της μονάδας ξήρανσης της λυματολάσπης στη Σίνδο.
(από την Καθημερινή)
Χωρίς βιολογικό καθαρισμό παραμένει περισσότερο από το ένα τρίτο των χωριών και κωμοπόλεων της Ελλάδας, πέντε χρόνια μετά τη λήξη της σχετικής προθεσμίας από την Ε.Ε. Επιπλέον, τέσσερις μεγάλες πόλεις (όλες στην Αττική) εξακολουθούν να απορρίπτουν τα λύματά τους όπου βρουν, πρακτική που έχει ως αποτέλεσμα την καταδίκη της χώρας από το Ευρωδικαστήριο και την...
απειλή δυσθεώρητου προστίμου. Το υπουργείο Περιβάλλοντος έδωσε στη δημοσιότητα στοιχεία για τον τρόπο που διαχειρίζεται η χώρα τα αστικά της λύματα, στο πλαίσιο εφαρμογής της κοινοτικής νομοθεσίας. Οπως προκύπτει από την έκθεση: - Ολες οι πόλεις άνω των 150.000 κατοίκων διαθέτουν βιολογικό καθαρισμό. - Τέσσερις από τις 71 πόλεις άνω των 15.000 κατοίκων εξακολουθούν να μη διαθέτουν βιολογικό καθαρισμό. Η έλλειψη (που εστιάζεται στην Αττική) δείχνει ποσοτικά μικρή, αλλά είναι ιδιαίτερα σοβαρή καθώς η χώρα είχε την υποχρέωση να έχει δημιουργήσει τις απαραίτητες υποδομές πριν από μια δεκαετία. Για τον λόγο αυτό η Ελλάδα μετρά ήδη μια καταδίκη από το Ευρωδικαστήριο και οδεύει ολοταχώς προς τη δεύτερη, η οποία θα σημάνει και την επιβολή προστίμου. Οπως αποκάλυψε η «Κ» (24.6.10), η Ειδική Γραμματεία Υδάτων έχει ξεκινήσει αγώνα δρόμου προκειμένου να καλύψει το χαμένο έδαφος στην Ανατολική και Νότια Αττική και ήδη ο βιολογικός για τα κεντρικά Μεσόγεια (Παιανία, Κορωπί, Κουβαράς, Καλύβια και τμήματος του Μαρκόπουλου) δείχνει να δρομολογείται με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα. Πισωγύρισμα, όμως, υπάρχει στην περίπτωση του βιολογικού καθαρισμού στο Θριάσιο Πεδίο, που θα έπρεπε να είναι έτοιμος εδώ και 12 χρόνια, καθώς τα λύματα σήμερα καταλήγουν στον κόλπο της Ελευσίνας που έχει χαρακτηριστεί ευαίσθητη περιοχή. Η κατασκευή των εγκαταστάσεων του βιολογικού καθαρισμού βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο, ωστόσο υπάρχει πρόβλημα με την κατασκευή των δικτύων αποχέτευσης. l Οσον αφορά τους οικισμούς από 2.000 έως 15.000 κατοίκους, που θα έπρεπε να εξυπηρετούνταν από βιολογικούς καθαρισμούς έως το 2005, η γενική εικόνα είναι απογοητευτική: μόλις 106 από τους 357 οικισμούς διαθέτουν εγκαταστάσεις επεξεργασίας των αστικών τους λυμάτων. Μάλιστα 10 από αυτούς τους οικισμούς βρίσκονται σε ευαίσθητες περιοχές. Οσον αφορά την κατασκευή αποχετευτικών δικτύων, σύμφωνα με την έκθεση του υπουργείου Περιβάλλοντος, το 91% των οικισμών άνω των 15.000 κατοίκων διαθέτουν δίκτυα. Τέλος, η έκθεση αναφέρεται και στην τύχη της λυματολάσπης, που παράγεται στους βιολογικούς καθαρισμούς από την επεξεργασία των αστικών λυμάτων. Οπως αναφέρει, το 2008 το 40% της λυματολάσπης που παράγεται -περίπου 64.000 τόνοι ετησίως- αξιοποιείται μέσω ξήρανσης και καύσης (εξ ολοκλήρου από την Ψυττάλεια). Η ποσότητα που διατίθεται με αυτόν τον τρόπο θα αυξηθεί από το 2011, με την ολοκλήρωση της μονάδας ξήρανσης της λυματολάσπης στη Σίνδο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.