Συμπληρώθηκαν έξι χρόνια από την 23 Απριλίου 2010. Ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας, Γιώργος Παπανδρέου, την ημέρα της ονομαστικής του εορτής είχε μετακινηθεί στο ακριτικό Καστελόριζο και από εκεί απηύθυνε διάγγελμα στον ελληνικό λαό, κάνοντας μια δραματική δήλωση.
«Είναι ανάγκη, ανάγκη εθνική και επιτακτική, να ζητήσουμε επισήμως από τους εταίρους μας την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης που από κοινού δημιουργήσαμε στην ΕΕ. Έχω ήδη δώσει εντολή στον υπουργό Οικονομικών να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες», ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο Γιώργος Παπανδρέου, σηματοδοτώντας έτσι την έναρξη της εποχής των Μνημονίων, που τόσες συμφορές επισώρευσαν στη χώρα μας.
Σχεδόν έναν μήνα νωρίτερα, για την ακρίβεια στις 18 Μαρτίου 2010, μιλώντας στο Υπουργικό Συμβούλιο ο Γιώργος Παπανδρέου είχε υποστηρίξει τις εντελώς αντίθετες θέσεις. «Η χώρα μας δεν ζητά και δεν θα ζητήσει οικονομική βοήθεια από κανέναν! Ούτε από τους Ευρωπαίους εταίρους μας ούτε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο...» είχε υπογραμμίσει τον Μάρτιο. Τον Απρίλιο ο ίδιος άνθρωπος είχε κάνει στροφή 180 μοιρών και αναφερόταν πλέον σε «μια νέα Οδύσσεια για τον Ελληνισμό»!
«Οι εταίροι μας θα συνδράμουν»
Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε έτοιμη και την επιχειρηματολογία υπεράσπισης της νέας γραμμής. «Οι εταίροι μας θα συνδράμουν άμεσα και αποφασιστικά ώστε να παράσχουν στην Ελλάδα το απάνεμο λιμάνι που θα μας επιτρέψει να ξαναχτίσουμε το σκάφος μας με γερά και αξιόπιστα υλικά. Αλλά και να στείλουν κι ένα ισχυρό μήνυμα στις αγορές ότι η ΕΕ δεν παίζει και προστατεύει το κοινό μας συμφέρον και το κοινό μας νόμισμα», ισχυρίστηκε ο Γιώργος Παπανδρέου, συμφωνώντας πλήρως με τα όσα φρικτά για τους Έλληνες επρόκειτο να υπογράψει επισήμως δέκα μέρες αργότερα, στο πρώτο και μοιραίο Μνημόνιο, στις 3 Μαΐου 2010.
Την Κυριακή 2 Μαΐου 2010 ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου συγκαλεί το Υπουργικό Συμβούλιο για να το καταστήσει συνένοχο της πολιτικής «κωλοτούμπας» του. Όχι βέβαια ότι έχουν καμιά διαφωνία οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ, συμφωνούν απολύτως με τον Γιώργο!
«Σήμερα επικυρώνουμε τη συμφωνία»
Καλά, αυτός δεν ήταν που τέσσερις μήνες νωρίτερα, όντας πρωθυπουργός, διακήρυσσε την 1 η Δεκεμβρίου 2009 στη Βουλή ότι... «Τα βρήκαμε τα λεφτά!»; Πώς έγινε και αφού βρήκε τα λεφτά ο Γιώργος σε ένα τετράμηνο χρεοκόπησε η χώρα;
Ο Γ. Παπανδρέου όμως συνεχίζει ακάθεκτος, μη καταδεχόμενος να ασχοληθεί με «λεπτομέρειες» αυτού του είδους. «Αποφάσισε η ΕΕ να στήσει έναν τελείως καινούριο μηχανισμό για να στηρίξει την Ελλάδα. Η απόφαση της ΕΕ της 25ης Μαρτίου ήταν καθοριστική και ιστορική και για την Ελλάδα και για την Ευρώπη. Σκεφτείτε σήμερα πού θα ήμασταν χωρίς αυτό τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης! Τα προβλήματά μας θα ήταν ανυπέρβλητα», δηλώνει και προσθέτει: «Στήσαμε αυτό τον μηχανισμό από το μηδέν. Ζητήσαμε πριν από λίγες μέρες την ενεργοποίησή του. Και σήμερα επικυρώνουμε τη συμφωνία».
«Στο τέλος της θητείας μου η Ελλάδα θα είναι αναγεννημένη»
Παραληρηματική είναι η συνέχεια της ομιλίας του Γιώργου Παπανδρέου στο υπουργικό Συμβούλιο της Κυριακής 2 Μαΐου 2010. «Επικριτές ή ακόμα και καλοπροαίρετοι φίλοι μου λένε: "Θα έχεις πολιτικό κόστος. Το ΠΑΣΟΚ απαρνιέται τις πολιτικές του. Θα μείνει μόνο μία θητεία"... Προσωπικά, έχω πει και το ξαναλέω: Δεν έχω ποτέ ζητήσει να έρθω στην εξουσία για την εξουσία, αλλά μόνο για προσφορά... Στο τέλος της θητείας μου, η Ελλάδα δεν θα είναι χρεοκοπημένη. Θα είναι αναγεννημένη/» ανέφερε, μεταξύ πολλών άλλων, ο τότε πρωθυπουργός και νυν εκτός Κοινοβουλίου Γιώργος Παπανδρέου.
Σε όλα λάθος έκανε! Πρώτα πρώτα, ούτε καν για τη διάρκεια μίας θητείας δεν έμεινε πρωθυπουργός - μόνο για... μισή θητεία! Στα δύο χρόνια η Ελλάδα απαλλάχτηκε από αυτόν -για πάντα ελπίζουμε-, αλλά την ολέθρια ζημιά στη χώρα μας είχε, δυστυχώς, προλάβει να την κάνει.
Η πολιτική καριέρα του Γιώργου Παπανδρέου έχει πιθανότατα τελειώσει οριστικά και αμετάκλητα, αλλά, παρά το τέλος της θητείας του ως πρωθυπουργού, η Ελλάδα μόνο «αναγεννημένη» δεν είναι. Μπορεί ο Γ. Παπανδρέου λόγω του μίσους του ελληνικού λαού προς το πρόσωπό του να μην κατάφερε να εκλεγεί ούτε βουλευτής με το προσωπικό κόμμα που έφτιαξε, το ΚΙΔΗΣΟ. Η Ελλάδα όμως, παρά την απαλλαγή της από τον Γ. Παπανδρέου, εξαιτίας της πολιτικής που αυτός άσκησε βουλιάζει ολοένα και βαθύτερα σε ένα ατελείωτο μνημονιακό βάραθρο, χωρίς να έχει φτάσει ακόμη στον πάτο του, παρά τα έξι χρόνια μνημονιακής πολιτικής που έχουν κυλήσει από τότε που ο γιος του Ανδρέα Παπανδρέου έβαλε την πατρίδα μας υπό τον μνημονιακό ζυγό της ΕΕ.
Όσα χρόνια κι αν περάσουν τα μνημονιακά πολιτικά εγκλήματα εναντίον της Ελλάδας που διέπραξε ο Γιώργος Παπανδρέου αποκλείεται να παραγραφούν. Συνιστούν σημείο τομής για τη σύγχρονη ιστορία της χώρας μας, αφού μετέτρεψαν τους μέχρι τότε εταίρους της ΕΕ σε κατακτητές που αποφασίζουν κυρίαρχα για τη μοίρα του ελληνικού λαού μέσω των Μνημονίων που πρώτος υπέγραψε ο Γ. Παπανδρέου.
«Έχουμε τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης»
Δύο μέρες πριν από το διάγγελμα του Γιώργου προς τους Έλληνες από το ακριτικό Καστελόριζο, στις 21 Απριλίου 2010, την επέτειο, δηλαδή, της εγκαθίδρυσης της στρατιωτικής χούντας των συνταγματαρχών, ο τότε πρωθυπουργός, μιλώντας για τον τουρισμό, είχε προετοιμάσει τον ελληνικό λαό για την πλήρη μεταστροφή της πολιτικής του, λέγοντας:
«Μπροστά στο τρομακτικό έλλειμμα και χρέος, η Ελλάδα δεν θα είχε καμία διέξοδο παρά μόνο την προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αποκλειστικά. Τώρα έχουμε τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης, ο οποίος θα διαθέσει από μόνος του πάνω από 30 δις ευρώ για φέτος, αν και όταν χρειαστεί. Μειοψηφικά θα συμμετέχει και το ΔΝΤ».
Μα καλά, ο ίδιος ο Γιώργος δεν ήταν που μόλις έναν μήνα νωρίτερα, στις 18 Μαρτίου 2010, είχε πει στο Υπουργικό Συμβούλιο ότι «η χώρα μας δεν ζητά και δεν θα ζητήσει οικονομική βοήθεια από κανέναν, ούτε από τους Ευρωπαίους εταίρους μας ούτε από το ΔΝΤ...»; Από τη μια δεν θα ζητούσε «οικονομική βοήθεια από κανέναν» κι από την άλλη «ο ευρωπαϊκός μηχανισμός στήριξης θα διαθέσει από μόνος του πάνω από 30 δις ευρώ για φέτος»! Όλα αυτά μέσα σ' έναν μήνα!
«Μπόνους» η διάλυση του ΠΑΣΟΚ
Η πολιτική του Γιώργου Παπανδρέου κατέστησε το ΠΑΣΟΚ τόσο μισητό ως κόμμα πολιτικών απατεώνων, που η λαϊκή ψήφος διέλυσε το κόμμα αυτό. Το 44% του Οκτωβρίου του 2009 στις βουλευτικές εκλογές έγινε... 13% (!) στις εκλογές του Μαΐου του 2012, αφού ο Γιώργος Παπανδρέου είχε καθαιρεθεί από πρωθυπουργός και αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ήδη από τον Νοέμβριο του 2011.
Ο νέος ηγέτης του κόμματος, ο πολιτικά βουλιμικός Βαγγέλης Βενιζέλος, που δεν είχε καμία σχέση με την ελληνική πραγματικότητα και θέλησε να ασκήσει εξουσία συνεργαζόμενος ως «τσόντα» με τη ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά, το βούλιαξε ακόμη περισσότερο στο 5%, οπότε καθαιρέθηκε κι αυτός με τη σειρά του από αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Έτσι ήρθε στα πράγματα ως αρχηγός του ΠΑΣΟΚ η Φώφη Γεννηματά, η οποία... «αναστήλωσε» την επιρροή του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές στο 6%!
Σύμφωνοι, λοιπόν: το ΠΑΣΟΚ πλήρωσε με τη διάλυσή του την πολιτική του πρώτου Μνημονίου που ακολούθησε ο Γιωργάκης. Σωστά τιμωρήθηκαν τα πολιτικά εγκλήματα του τότε πρωθυπουργού με τη διάλυση και την επικείμενη εξαφάνιση του κόμματος και του ονόματος του ΠΑΣΟΚ. Αυτό όμως δεν σημαίνει κατά κανένα τρόπο και την αποκατάσταση της ζημιάς που προκάλεσε ο Γιώργος Παπανδρέου στην Ελλάδα και τον ελληνικό λαό, οι οποίοι συνεχίζουν να τον μισούν και να τον απεχθάνονται βαθύτατα, όσα χρόνιο κι αν περάσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.