Ρεπορτάζ : Β. Δεμίρης (Βρυξέλλες)
(από το Έθνος της Κυριακής)
Ευελιξία με προϋποθέσεις στις επιχειρησιακές συμβάσεις, η εφαρμογή των οποίων θα έχει καθολικό και μόνιμο χαρακτήρα τουλάχιστον έως το 2013 που διαρκεί το Μνημόνιο αλλά και κατάργηση της αυτόματης επέκτασης των κλαδικών συμβάσεων είναι τα σημεία στα οποία επιμένει η Κομισιόν.Σε ό,τι αφορά το μέλλον των μισθών στην Ελλάδα, πηγές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σημείωναν ότι η εισαγωγή του κριτηρίου της ευελιξίας είναι καθοριστικής σημασίας, αναγνωρίζοντας ότι οι μειώσεις των αποδοχών είναι αναπόφευκτες, χωρίς όμως να θίγεται ο κατώτατος μισθός.
«Διαδικασία κατεπείγοντος»
Η Κομισιόν τονίζει ότι η ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης της αγοράς εργασίας έχει επείγοντα χαρακτήρα και υπογραμμίζει ότι στην Ελλάδα οι κλαδικές συμβάσεις συνέβαλαν με καθοριστικό τρόπο στην ανεξέλεγκτη και υπερβολική μισθολογική εξέλιξη.
Αποτέλεσμα ήταν συχνά οι μισθοί να μη συνδέονται με την παραγωγικότητα. To φαινόμενο, σύμφωνα πάντως με την Επιτροπή, δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι Βρυξέλλες εντάσσουν το θέμα των μισθών στον ιδιωτικό τομέα στο πλαίσιο της γενικότερης άμεσης ανάγκης που υπάρχει για αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, η οποία την τελευταία δεκαετία, πριν ακόμη εκδηλωθεί η κρίση, σημείωσε απώλειες της τάξης του 20%. Απώλειες, οι οποίες για την Επιτροπή απορρέουν, σε σημαντικό βαθμό, από τις αυξήσεις των μισθών. Η Κομισιόν υπενθυμίζει μάλιστα ότι την περίοδο 2000-2008 οι μισθοί στη μεταποίηση, το χονδρικό και λιανικό εμπόριο διπλασιάστηκαν σε σχέση με τον μέσο όρο της Ευρωζώνης.
Για όλους αυτούς τους λόγους, οι Βρυξέλλες τονίζουν ότι θα πρέπει να υπάρχει απόκλιση μεταξύ επιχειρησιακών και κλαδικών συμβάσεων, με σαφείς όρους και λεπτομερείς διαδικασίες, χωρίς όμως να προσδιορίζουν ποια είναι η επιθυμητή μείωση των μισθών. Πάντως, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι πριν κατατεθεί στη Βουλή η σχετική νομοθετική ρύθμιση, θα έχει πάρει το «πράσινο φως» της τρόικας, ώστε να αποφευχθούν αδιέξοδα και παραφωνίες.
Σε ό,τι αφορά τον δημόσιο τομέα, η Κομισιόν επιμένει στον κανόνα «για κάθε νέα πρόσληψη πέντε συνταξιοδοτήσεις», διευκρινίζοντας ότι η εφαρμογή του μέτρου εναπόκειται στις ελληνικές Αρχές. Αυτό που αποσαφηνίζεται για ακόμη μία φορά είναι ότι δεν θα υπάρξουν απολύσεις στο Δημόσιο και ότι η προσπάθεια επικεντρώνεται στο πώς θα αντικατασταθούν όσοι συνταξιοδοτηθούν, καθώς οι μετατάξεις προσωπικού από τις ΔΕΚΟ που θα αναδιαρθρωθούν θα θεωρούνται νέες προσλήψεις.
Προς τον σκοπό αυτό, οι ίδιες πηγές της Επιτροπής σημείωναν με ικανοποίηση την πρόθεση των ελληνικών Αρχών να εκπονούν σε ετήσια βάση ένα πρόγραμμα διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού που θα αναδεικνύει τις ανάγκες σε προσωπικό και θα επιτυγχάνεται με την καταλληλότερη τοποθέτηση νεοεισηγμένων εργαζομένων.
Η πορεία των μισθών στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία
Με ταχύτερους ρυθμούς αυξάνονταν οι ονομαστικοί μισθοί στη χώρα μας σε σχέση με την Ευρωζώνη από το 1992 μέχρι το 2009, αλλά το ύψος των αποδοχών των εργαζομένων στην Ελλάδα βρίσκεται σε χαμηλότερα επίπεδα από τον μέσο κοινοτικό όρο.
Ο κατώτατος μισθός στον ιδιωτικό τομέα, που φτάνει τα 681 ευρώ, είναι υψηλότερος από αυτόν στην Ισπανία (728 ευρώ) και την Πορτογαλία (525 ευρώ), αλλά αισθητά χαμηλότερος από τη Γαλλία (1.321 ευρώ), το Βέλγιο (1.388 ευρώ) και την Ιρλανδία (1.462 ευρώ).
Οι μέσες ετήσιες αποδοχές ανά απασχολούμενο ανέρχονται στην Ελλάδα σε 28.548 ευρώ τον χρόνο έναντι 39.562 ευρώ κατά μέσον όρο στην Ευρωζώνη και 33.718 στην Ευρωπαϊκή Ενωση των «27».
Από τα στοιχεία της Κομισιόν προκύπτει ότι οι ετήσιες αυξήσεις στις κατά κεφαλήν αμοιβές των εργαζομένων στη χώρα μας την περίοδο 1992-1996 ήταν κατά μέσον όρο 10,8% έναντι 4,4% στην Ευρωζώνη, την περίοδο 1997-2001 ο μέσος ρυθμός αύξησης ήταν 7% έναντι 2,2% στην Ευρωζώνη, ενώ την περίοδο 2002-2006 τα αντίστοιχα ποσοστά αύξησης ήταν 6% έναντι 2,5%.
(από το Έθνος της Κυριακής)
Ευελιξία με προϋποθέσεις στις επιχειρησιακές συμβάσεις, η εφαρμογή των οποίων θα έχει καθολικό και μόνιμο χαρακτήρα τουλάχιστον έως το 2013 που διαρκεί το Μνημόνιο αλλά και κατάργηση της αυτόματης επέκτασης των κλαδικών συμβάσεων είναι τα σημεία στα οποία επιμένει η Κομισιόν.Σε ό,τι αφορά το μέλλον των μισθών στην Ελλάδα, πηγές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σημείωναν ότι η εισαγωγή του κριτηρίου της ευελιξίας είναι καθοριστικής σημασίας, αναγνωρίζοντας ότι οι μειώσεις των αποδοχών είναι αναπόφευκτες, χωρίς όμως να θίγεται ο κατώτατος μισθός.
«Διαδικασία κατεπείγοντος»
Η Κομισιόν τονίζει ότι η ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης της αγοράς εργασίας έχει επείγοντα χαρακτήρα και υπογραμμίζει ότι στην Ελλάδα οι κλαδικές συμβάσεις συνέβαλαν με καθοριστικό τρόπο στην ανεξέλεγκτη και υπερβολική μισθολογική εξέλιξη.
Αποτέλεσμα ήταν συχνά οι μισθοί να μη συνδέονται με την παραγωγικότητα. To φαινόμενο, σύμφωνα πάντως με την Επιτροπή, δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι Βρυξέλλες εντάσσουν το θέμα των μισθών στον ιδιωτικό τομέα στο πλαίσιο της γενικότερης άμεσης ανάγκης που υπάρχει για αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, η οποία την τελευταία δεκαετία, πριν ακόμη εκδηλωθεί η κρίση, σημείωσε απώλειες της τάξης του 20%. Απώλειες, οι οποίες για την Επιτροπή απορρέουν, σε σημαντικό βαθμό, από τις αυξήσεις των μισθών. Η Κομισιόν υπενθυμίζει μάλιστα ότι την περίοδο 2000-2008 οι μισθοί στη μεταποίηση, το χονδρικό και λιανικό εμπόριο διπλασιάστηκαν σε σχέση με τον μέσο όρο της Ευρωζώνης.
Για όλους αυτούς τους λόγους, οι Βρυξέλλες τονίζουν ότι θα πρέπει να υπάρχει απόκλιση μεταξύ επιχειρησιακών και κλαδικών συμβάσεων, με σαφείς όρους και λεπτομερείς διαδικασίες, χωρίς όμως να προσδιορίζουν ποια είναι η επιθυμητή μείωση των μισθών. Πάντως, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι πριν κατατεθεί στη Βουλή η σχετική νομοθετική ρύθμιση, θα έχει πάρει το «πράσινο φως» της τρόικας, ώστε να αποφευχθούν αδιέξοδα και παραφωνίες.
Σε ό,τι αφορά τον δημόσιο τομέα, η Κομισιόν επιμένει στον κανόνα «για κάθε νέα πρόσληψη πέντε συνταξιοδοτήσεις», διευκρινίζοντας ότι η εφαρμογή του μέτρου εναπόκειται στις ελληνικές Αρχές. Αυτό που αποσαφηνίζεται για ακόμη μία φορά είναι ότι δεν θα υπάρξουν απολύσεις στο Δημόσιο και ότι η προσπάθεια επικεντρώνεται στο πώς θα αντικατασταθούν όσοι συνταξιοδοτηθούν, καθώς οι μετατάξεις προσωπικού από τις ΔΕΚΟ που θα αναδιαρθρωθούν θα θεωρούνται νέες προσλήψεις.
Προς τον σκοπό αυτό, οι ίδιες πηγές της Επιτροπής σημείωναν με ικανοποίηση την πρόθεση των ελληνικών Αρχών να εκπονούν σε ετήσια βάση ένα πρόγραμμα διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού που θα αναδεικνύει τις ανάγκες σε προσωπικό και θα επιτυγχάνεται με την καταλληλότερη τοποθέτηση νεοεισηγμένων εργαζομένων.
Η πορεία των μισθών στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία
Με ταχύτερους ρυθμούς αυξάνονταν οι ονομαστικοί μισθοί στη χώρα μας σε σχέση με την Ευρωζώνη από το 1992 μέχρι το 2009, αλλά το ύψος των αποδοχών των εργαζομένων στην Ελλάδα βρίσκεται σε χαμηλότερα επίπεδα από τον μέσο κοινοτικό όρο.
Ο κατώτατος μισθός στον ιδιωτικό τομέα, που φτάνει τα 681 ευρώ, είναι υψηλότερος από αυτόν στην Ισπανία (728 ευρώ) και την Πορτογαλία (525 ευρώ), αλλά αισθητά χαμηλότερος από τη Γαλλία (1.321 ευρώ), το Βέλγιο (1.388 ευρώ) και την Ιρλανδία (1.462 ευρώ).
Οι μέσες ετήσιες αποδοχές ανά απασχολούμενο ανέρχονται στην Ελλάδα σε 28.548 ευρώ τον χρόνο έναντι 39.562 ευρώ κατά μέσον όρο στην Ευρωζώνη και 33.718 στην Ευρωπαϊκή Ενωση των «27».
Από τα στοιχεία της Κομισιόν προκύπτει ότι οι ετήσιες αυξήσεις στις κατά κεφαλήν αμοιβές των εργαζομένων στη χώρα μας την περίοδο 1992-1996 ήταν κατά μέσον όρο 10,8% έναντι 4,4% στην Ευρωζώνη, την περίοδο 1997-2001 ο μέσος ρυθμός αύξησης ήταν 7% έναντι 2,2% στην Ευρωζώνη, ενώ την περίοδο 2002-2006 τα αντίστοιχα ποσοστά αύξησης ήταν 6% έναντι 2,5%.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.