Έντιμος βίος (και Πολιτεία)

Εάν για κάτι θα μπορεί να ξεχωρίσει μετά από χρόνια αυτή η κρίση είναι τα νούμερα. Σύμφωνα βέβαια στην καλή δουλειά των ιστορικών από τις περασμένες δεκαετίες, τα Νούμερα με τον Ν κεφαλαίο στο πλευρό του κεφαλαίου, πάντα έλυναν και έδεναν στην Ελλάδα, αλλά και το εξωτερικό. Όμως, χάρη στο διαδίκτυο και τα πτυχία που δεν ξέρουμε τι να τα κάνουμε, σήμερα μπορεί μια ευρεία πλειοψηφία να διαβάσει τα οικονομικά στοιχεία και να τα καταλάβει.

Σύμφωνα με άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου πριν από λίγες ημέρες (ξέρεις, αυτού του γραφικού τύπου που όλο γκρινιάζει επειδή...

είναι “κομμουνιστής”) η έκθεση της ελβετικής τράπεζας UBS υποστηρίζει πως οι υπερδισεκατομμυριούχοι του 2014 είναι δύο περισσότεροι από τους 9 του 2013.

Επίσης, το πλουσιότερο 10% της χώρας κατέχει το 56,1% του εγχώριου πλούτου, ενώ οι 559 Κροίσοι της χώρας κατέχουν περιουσία 76 δισ. ευρώ που αντιστοιχεί στο 45% του ΑΕΠ, ενώ οι καταθέσεις τους στο εξωτερικό αντιστοιχούν στο 80% του ΑΕΠ της χώρας.

Και πως γίνονται τόσα λεφτά βρε παιδάκι μου; Με το σταυρό στο χέρι;

Η αλήθεια είναι πως δύο από τους σημερινούς ολιγάρχες έχουν περπατήσει τον δρόμο της οικονομικής επιτυχίας κρατώντας τον σταυρό στην κυριολεξία στα χέρια τους.

Ο Σταύρος Ψυχάρης έχει διατελέσει Διοικητής του Αγίου Όρους, ενώ ο Δημήτρης Μελισσανίδης έχει χειροτονηθεί από την εκκλησία σε Άρχοντα Κουροπαλάτη της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησία. Δεν είναι όμως οι μόνοι που τα success stories τους βασίζονται στην… εύνοια της Παναγίας.

Ειδικά τα τελευταία χρόνια που η ειδησιογραφία στα κυρίαρχα μέσα δεν διστάζει να αγνοήσει ολόκληρες δικογραφίες, το κύμα που σηκώνουν οι αποκαλύψεις για επιχειρηματίες στο διαδίκτυο προσομοιάζει πολλές φορές σε τσουνάμι.

Τα δάνεια του Ρέστη, τις σκιές στην πώληση της τράπεζας του Λάτση, τα δημόσια έργα του Μπόμπολα, η… τύχη του Μελισσανίδη με τα ασφαλισμένα πλοία που βυθίζονταν και το λαθρεμπόριο πετρελαίου, τα δάνεια του Κοντομηνά από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και ο κατάλογος όλο μακραίνει, και μακραίνει, και μακραίνει. Εάν θέλετε και άλλους, δεν έχετε παρά να ξεφυλλίσετε τη Λίστα Λαγκάρντ.

Η καταδίκη του Γιώργου Μπόμπολα για συκοφαντική δυσφήμιση του Νίκου Νικολόπουλου, σε οκτώ μήνες φυλάκιση με αναστολή δίνει τον τόνο του νόμου που ισχύει πάνω από έναν αιώνα στην Ελλάδα.

Η Δικαιοσύνη μπορεί να είναι τυφλή, αλλά τον πρότερο έντιμο βίο του Μπόμπολα τον είδε. Είναι ειδική άλλωστε η Δικαιοσύνη στην Ελλάδα να διαπιστώνει τον έντιμο βίο. Ρωτήστε και τα παιδιά που βρίσκονται στη φυλακή για τρομοκρατία με πειστήριο το αποτύπωμα σε μια σακούλα σκουπιδιών.

Ο πρότερος έντιμος βίος δεν ισχύει επίσης χιλιάδες πολίτες που χρωστούν σε κράτος και τράπεζες, για μετανάστες εσωτερικού και εξωτερικού, και κάθε λογής καταφρονεμένο.

Η Δικαιοσύνη στη χώρα δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική, από τη στιγμή που την λέξη “έντιμο” ούτε που τολμά να την προφέρει η συμμορία που ακόμα κυβερνά τον τόπο.

Ο βίος δέκα εκατομμυρίων πολιτών που βιώνουν όλη αυτή την τιμωρία πόσο “άτιμος” είναι για να συνεχίζουμε να δεχόμαστε  με χριστιανική συστολή το ένα χαστούκι μετά το άλλο;

Από Ρεμπελίσκος