Μεγάλη π⓪υτάνα η ελπίδα

Σε μήνυμα του ο πρόεδρος του Πασόκ, Ευάγγελος Βενιζέλος, τόνισε ότι η φετινή Πρωτομαγιά αποτελεί μια νέα αφετηρία για τους εργαζόμενους και τους άνεργους. Αντίθετα η περσινή και η προπέρσινη Πρωτομαγιά δεν αποτελούσαν νέες αφετηρίες για τους εργαζόμενους και τους άνεργους. Διότι πέρσι και πρόπερσι το κράτος δεν μοίραζε πεντακοσάρικα από το πλεόνασμα του, οι πωλητές των λαϊκών αγορών δεν μοίραζαν φρούτα και λαχανικά από το πλεόνασμα τους και γενικά η λέξη πλεόνασμα ήταν άγνωστη. Ούτε ο Μπαμπινιώτης στο λεξικό του δεν την είχε συμπεριλάβει.

Φέτος όμως το πλεόνασμα...

υπάρχει παντού, ξεχειλίζει από τις τσέπες μας, αφού πλέον έχουμε βγει στις αγορές. Διότι για να βγεις στις αγορές πρέπει να έχεις πλεόνασμα. Ενώ τις προηγούμενες χρονιές που δεν είχαμε πλεόνασμα, δεν βγαίναμε στις αγορές. Καθόμασταν στα αυγά μας και περιμέναμε το πλεόνασμα.

Λογικό είναι λοιπόν ο Ευάγγελος Βενιζέλος να θεωρεί την φετινή Πρωτομαγιά ως νέα αφετηρία για τους εργαζόμενους και τους άνεργους. Οι οποίοι δώσανε τα πάντα ώστε να δημιουργηθεί το πλεόνασμα και πλέον μπορούν να ελπίζουν. Οι εργαζόμενοι μπορούν να ελπίζουν σε καλύτερες συνθήκες εργασίας και καλύτερους μισθούς ενώ οι άνεργοι μπορούν να ελπίζουν σε μια σκέτη εργασία και έναν σκέτο μισθό.

Για τους άστεγους η φετινή Πρωτομαγιά δεν θα αποτελέσει μια νέα αφετηρία αφού θα συνεχίσουν να είναι άστεγοι και αυτό τον χρόνο. Οπότε οι άστεγοι να μην ελπίζουν. Όμως η επόμενη Πρωτομαγιά ίσως να είναι μια νέα αφετηρία για τους άστεγους. Οπότε οι άστεγοι ας περιμένουν κανένα χρόνο και μετά θα μπορούν να ελπίζουν με τη ψυχή τους. Ότι από άστεγοι θα γίνουν άνεργοι και από άνεργοι, εργαζόμενοι.

Οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι ας ελπίζουν από σήμερα.

Άλλωστε η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Πρώτα θα πεθάνει ο εργαζόμενος, ο άνεργος και ο άστεγος και μετά η ελπίδα.

Μεγάλη π⓪υτάνα η ελπίδα.

(Παντού υπάρχει ελπίδα. Αυτό που δεν υπάρχει παντού είναι η λύση. Οπότε χέσε μας με την ελπίδα και βρες τη λύση. Αλλιώς θα είσαι άλλος ένας που ζει και κάποτε θα πεθάνει.)

Από Τα κουρέλια τραγουδάμε ... ακόμα